wspólne życie - wątek optymistyczny :-) koniec cz. 3

kamari pisze:
Codziennie idąc do pracy mijam tę jarzębinę.

Piękna droga do pracy...

Jesteś niezwykła i bardzo się cieszę, że wróciłaś do pierwotnej nazwy wątku :love:

"trzymajmy się w kupie - kupy nikt nie ruszy"

jokototo pisze:
"trzymajmy się w kupie - kupy nikt nie ruszy"

"Będzie teraz siedzieć. Nie wstanie. Wszystkich nas z kolan nie zrzuci"

Marysia-potrzebna mi klatka dla Michasia...na "tymczasowo"az kuwetę załapie...Zasrywa mi cały dom :roll:

Dziecko mi 2 razy wieczorem w minę wlazło

-jak nie w sypialni to wieczorem salon "ozdabiał"

maryniaj pisze:Droga Kamari, Marysiu,

nie znamy się bezpośrednio, ale przez to, że jestem cichą podczytywaczką od I. części wątku optymistycznego, mam wrażenie jakbym znała Cię długo i to nie bez przyjemności:). Dlatego pozwolę sobie na kilka słów...

Na Twoim wątku zawsze odpoczywam i ładuję się pozytywnie od blisko roku.
Mam jedną zdrową koteczkę i tylko i aż jednego chorego kota, którego leczenie jest trudne do ogarnięcia na co dzień, choroba nieuleczalna, chwilami wątpię i zaczynam się nad sobą użalać...
Nie chcę iść w patos, ale to prawda. Twoja postawa życiowa, mądrość, skromność, dystans do siebie i pokora zawsze stawia mnie do pionu. Za to bardzo dziękuję. Dużo się od Ciebie nauczyłam i w sprawach kocich i w ludzkich.

To co najbardziej cenię tu, na wątku, to właśnie optymizm.
Nawet w najtrudniejszych przypadkach nigdy nie narzekasz tylko działasz! Uwielbiam czytać z jaką miłością piszesz o kotach. Wszystkich. Na bieżąco i retrospektywnie, w sensie sylwetek poszczególnych "Jednostek". Jak o nie dbasz i walczysz, mimo że sytuacja wygląda beznadziejnie na pierwszy rzut oka. Szacunek i ukłony.
Również za to jak inteligentnie i z klasą odnosisz się do tej dziwacznej historii związanej z Heniem...

Wyszła mi laurka:) ale należy się jak najbardziej, szczera!

Zapewne jest dużo takich osób jak ja, podczytywaczy od samego początku (skoro Twój wątek miał tak dużo odsłon, aż sprawdziłam I część blisko 19,5 tys., II ok. 17 tys.). Doskonale widzą z jaką troską i odpowiedzialnością podchodzisz do swoich Podopiecznych. Pamiętam, jak na bieżąco cieszyłam się z postępów Amelki, socjalizacji Rudego, błyskawicznej interwencji w sprawie Niusi w tragicznym wtedy stanie, postępów Euzebiusza...
Jak zachwycałam się mądrością i charakterem Ślepcia, a później płakałam jak odchodził... Twoja super inicjatywa z Funduszem i pomaganiem innym...
Jak z dnia na dzień jechałaś pociągiem po Małą do Łodzi i o nią walczyłaś...
Tak pokrótce... Ogromna praca!

Odezwałam się teraz, bo uważam, że powinnam Ci podziękować za to co robisz, a nie tylko brać, w sensie czytać i ładować się jednostronnie. Chciałbym, żebyś wiedziała, że Twoja praca, doświadczenie, przemyślenia są cenne też dla osób, które nie udzielają się bezpośrednio na wątku, ale go regularnie czytają! I oglądają na bieżąco zdjęcia i filmiki. Noo pełna dokumentacja czarno na białym jakie koty są szczęśliwe!
I tu mały przytyk, nie do Ciebie... Irytuje mnie tupet osób, które nie znając całej historii człowieka, zwierząt, wpadają z doskoku i oceniają...

Cieszę się wróciłaś:) Pozdrowienia dla TŻ i ściski dla Wszystkich Kociastych!

PS1. Pamiętam, że wielokrotnie odmawiałaś po drodze, jeśli ktoś proponował wsparcie finansowe na leczenie kolejnych chorych kotów, które do Ciebie trafiały. Prosiłaś o przekazanie dla innych potrzebujących. Jeśli teraz jest potrzeba, to chętnie włączę się w finansowanie leczenia Henia.
PS2. Wszystkie Marie to fajne dziewczyny!

Pod tym wpisem podpisuję się wszystkimi czterema kończynami i Misia też :flowerkitty:

Taka dyskusja jest po prostu nie na miejscu, TO JEST WĄTEK OPTYMISTYCZNY KAMARI
Agata przekroczyła juz wszelkie bariery wybacz Agato , z mojej strony EOT

Najszczęśliwsza, za całokształt, a w szczególności za post o dziecku niepełnosprawnym

Sorki, kamari.
edit usunąłem jednak cytat z najszczesliwszej i zmieniłem obrazek

izka53 pisze:
maryniaj pisze:Droga Kamari, Marysiu,

nie znamy się bezpośrednio, ale przez to, że jestem cichą podczytywaczką od I. części wątku optymistycznego, mam wrażenie jakbym znała Cię długo i to nie bez przyjemności:). Dlatego pozwolę sobie na kilka słów...

Na Twoim wątku zawsze odpoczywam i ładuję się pozytywnie od blisko roku.
Mam jedną zdrową koteczkę i tylko i aż jednego chorego kota, którego leczenie jest trudne do ogarnięcia na co dzień, choroba nieuleczalna, chwilami wątpię i zaczynam się nad sobą użalać...
Nie chcę iść w patos, ale to prawda. Twoja postawa życiowa, mądrość, skromność, dystans do siebie i pokora zawsze stawia mnie do pionu. Za to bardzo dziękuję. Dużo się od Ciebie nauczyłam i w sprawach kocich i w ludzkich.

To co najbardziej cenię tu, na wątku, to właśnie optymizm.
Nawet w najtrudniejszych przypadkach nigdy nie narzekasz tylko działasz! Uwielbiam czytać z jaką miłością piszesz o kotach. Wszystkich. Na bieżąco i retrospektywnie, w sensie sylwetek poszczególnych "Jednostek". Jak o nie dbasz i walczysz, mimo że sytuacja wygląda beznadziejnie na pierwszy rzut oka. Szacunek i ukłony.
Również za to jak inteligentnie i z klasą odnosisz się do tej dziwacznej historii związanej z Heniem...

Wyszła mi laurka:) ale należy się jak najbardziej, szczera!

Zapewne jest dużo takich osób jak ja, podczytywaczy od samego początku (skoro Twój wątek miał tak dużo odsłon, aż sprawdziłam I część blisko 19,5 tys., II ok. 17 tys.). Doskonale widzą z jaką troską i odpowiedzialnością podchodzisz do swoich Podopiecznych. Pamiętam, jak na bieżąco cieszyłam się z postępów Amelki, socjalizacji Rudego, błyskawicznej interwencji w sprawie Niusi w tragicznym wtedy stanie, postępów Euzebiusza...
Jak zachwycałam się mądrością i charakterem Ślepcia, a później płakałam jak odchodził... Twoja super inicjatywa z Funduszem i pomaganiem innym...
Jak z dnia na dzień jechałaś pociągiem po Małą do Łodzi i o nią walczyłaś...
Tak pokrótce... Ogromna praca!

Odezwałam się teraz, bo uważam, że powinnam Ci podziękować za to co robisz, a nie tylko brać, w sensie czytać i ładować się jednostronnie. Chciałbym, żebyś wiedziała, że Twoja praca, doświadczenie, przemyślenia są cenne też dla osób, które nie udzielają się bezpośrednio na wątku, ale go regularnie czytają! I oglądają na bieżąco zdjęcia i filmiki. Noo pełna dokumentacja czarno na białym jakie koty są szczęśliwe!
I tu mały przytyk, nie do Ciebie... Irytuje mnie tupet osób, które nie znając całej historii człowieka, zwierząt, wpadają z doskoku i oceniają...

Cieszę się wróciłaś:) Pozdrowienia dla TŻ i ściski dla Wszystkich Kociastych!

PS1. Pamiętam, że wielokrotnie odmawiałaś po drodze, jeśli ktoś proponował wsparcie finansowe na leczenie kolejnych chorych kotów, które do Ciebie trafiały. Prosiłaś o przekazanie dla innych potrzebujących. Jeśli teraz jest potrzeba, to chętnie włączę się w finansowanie leczenia Henia.
PS2. Wszystkie Marie to fajne dziewczyny!

Pod tym wpisem podpisuję się wszystkimi czterema kończynami i Misia też
Taka dyskusja jest po prostu nie na miejscu, TO JEST WĄTEK OPTYMISTYCZNY KAMARI
Agata przekroczyła juz wszelkie bariery wybacz Agato , z mojej strony EOT

Nie potrafię tak trafnie wyrażać swoich myśli i uczuć , ale to co napisała izka53 to jest dokładnie to co czuję :kotek:

Podpisuję się pod tymi słowami z pełnym przekonaniem :kotek:

Dodam jeszcze , że żadne wizyty wg mnie sa niepotrzebne :oops:

Szkoda Kamari twojwgo czasu i zdrowia :roll:

Dla mnie pomimo iż nie znam cię osobiście wszystko jest jasne i klarowne , bo wszystkie twoje działania wypływają z serca i miłości do zwierząt :1luvu:

Uwielbiam Twój wątek :1luvu:

SZACUN dla Ciebie i niezwykłego TŻ -ta :1luvu:

Miłego dnia Marysiu.... :ok:

oby był lepszy niz wczorajszy

BOZENAZWISNIEWA pisze: Miłego dnia Marysiu.... oby był lepszy niz wczorajszy

Dołączam się do serdeczności.

No wczoraj to był zaiste "sądny dzień" :wink:

Ja również jestem cichą podczytywaczką, ale chcę się dołączyć również do tego co napisała Maryniaj. Życzę dużo zdrowia przede wszystkim, zadbaj również o siebie Marysiu! Bo co czeka te biedne koty bez Ciebie? Nie daj Boże opieka tych "Mądrych".
Pozdrawiam serdecznie