rudy bestyj i minikot... plus Kosmicia i Migotka :D

[kwinta]

Imieniem Gniewosz rodzina nie jest zachwycona, ale też nie zgłasza protestów.

[alata]

Gniewosz; Gniewko, Gniewuś -rewelacja, bo chyba nie ma kota o takim imieniu. No chyba, że już zostanie Sykiem; Syczusiem.

Albo Panem Syczuanem
Chociaż i tak najbardziej podoba mi się właśnie Gniewosz, Gniewko
Jestem bardzo ciekawa jak mały będzie się nazywał. Możliwe, że w jakiś sposób sam wybierze sobie imię

[alukah]

Jak wychodziłam w domu - kot spał. Jak zabity, głęboko w nosie miał wszystko wokół. Aż się martwiłam, czy aby wszystko z nim OK. Jak wróciłam - też spał. Podobnie. Oczka tylko tak niemrawo uchylił i znów się na koszyku ułożył. Co się okazało? Że przez 4 godziny, kiedy mnie nie było, najpierw miętosiła go moja mama, potem szalał w pokoju mojego brata, a potem przez bite dwie godziny leżał u brata na kolanach, brzuszkiem do góry, i był głaskany od tej śmiesznej różowej mordki po koniuszek ogona. No beznadzieja. Ja się z kotem pobawić chciałam, a oni mi go wymęczyli... Wyczyścił tylko talerzyk z porcyjki pasztetu i poszedł prosto do koszyka. Musi pewnie cały stres odespać.

W ogóle zachwyca mnie ta kocia automatyczne umiejętność korzystania z kuwety. Brat wziął go do pokoju, postawił kuwetę w kącie, a kot od razu skojarzył, do czego to służy i skorzystał. Mały geniusz.

Albo Jedi lub Yoda, bo jest mały, ale dzielny

No właśnie nad Yodą zastanawiamy się poważnie. Ale to nie ma nic wspólnego z wielkością ciałka czy charakteru - on po prostu mordkę ma jak zielony Mistrz Jedi, jak się go po łebku głaszcze... Gniewosz mi się podoba bardzo, oryginalne i klimat ma cudowny, ale jakoś dziwnie tak do kota mówić. Próbowaliśmy, ale jakby nie do końca działa. Nie spieszymy się w każdym razie, samo przyjdzie. :>

Mały jojczy jak go zostawiasz? To nie zostawiaj.
Polecam metodę na "zapazuchowca".

Już nie jojcy (kocham to słowo, moja przyjaciółka z Zakopca namiętnie go używa ). Jest tak wymęczony, że śpi jak małe kocie zwłoczki, ledwo widać, że w ogóle oddycha. Ale metoda dobra, zgadzam się. U nas tylko o tyle niebezpieczna, że gdyby się wysunął, mógłby prosto psu na głowę zlecieć i zrobiłoby się groźnie... Jutro ostrożnie poeksperymentujemy z takimi metodami.

Żwirek jednak polecam drewniany, zbrylający, np. Cats Best. Żwiry bentonitowe są niebezpieczne dla maluchów.

Mam taki podobny drewniany i dobrze działał. W sumie tak z ciekawości bentonitowy kupiłam, tamten jest szczurzy i chciałam dla nich go zachować. No ale dzieciak samym żwirkiem w ogóle się nie interesuje, rozgrzebuje go tylko elegancko i robi do kuwetki co trzeba. Najwyżej mu na ten drewniany wymienię, jak będzie trzeba.

Psy oswajaj z maluchem na zasadzie nagradzania za dobre sprawowanie przy kociaku. Niech im się kot kojarzy ze smaczkami np. i pochwałami a nie z karami. I kociak zawsze na rękach/kolanach przy jamniorach.

Tak właśnie robię. Jamniki zdradzają wciąż trochę niezdrowego podekscytowania, kilka razy próbowały go nawet ugryźć (tak uszczypnąć w sumie, ale mordy to one mają konkretne i to raczej nie są żarty), ale da się je opanować. Zachowuję spokój. Zwykle po chwili układają się obok i normalnie próbują zasnąć. A ja głaszczę raz kota, jak psa (i znów psa, bo są dwa, a musi być po równo ). Jutro dołączymy smakołyczki. Mam nadzieję, że po jakimś czasie przyniesie to spodziewane efekty.

Mały drze się z samotności zapewne - czy jest to takie krótkie, częste, donośne "miau,miau,miau,miau" ? Tak mamę wołają maluchy, gdy się zgubią.

Raczej takie "miauuu! miauuu! MIAUUU!". Może to i było ze strachu i samotności na początku, ale dzisiaj - raczej z wkurzenia. Strasznie mu się zaczęło w transportowej klateczce nudzić i wtedy awanturę zaczął. W domu już cacy było. :>

A w ogóle to rude jest najpiękniejsze !

W pełni się zgadzam! Rude jamniki, rudy kot - tylko szczurów rudych nie ma...

[alata]

Albo Jedi lub Yoda, bo jest mały, ale dzielny

No właśnie nad Yodą zastanawiamy się poważnie. Ale to nie ma nic wspólnego z wielkością ciałka czy charakteru - on po prostu mordkę ma jak zielony Mistrz Jedi, jak się go po łebku głaszcze... Gniewosz mi się podoba bardzo, oryginalne i klimat ma cudowny, ale jakoś dziwnie tak do kota mówić. Próbowaliśmy, ale jakby nie do końca działa. Nie spieszymy się w każdym razie, samo przyjdzie. :>

No dobrze, przyznam się... Yoda też mi przyszedł do głowy kiedy spojrzałam na słodki pyszczek i uszka po bokach główki Ale to o dzielności to też święta prawda
Fajnie, że maluszek jest taki rozpieszczany i wszyscy go głaszczą Już chyba przestał syczeć?

[alukah]

Przestał. To już całkiem oswojony, wyluzowany mały kot. Zgaduję, że dlatego tak śpi teraz - w końcu jest spokojny i zrelaksowany i może zregenerować siły po ostatnich przeżyciach. Ciekawe, czy w nocy nie zacznie się nudzić i miauczeniem mnie nie obudzi...

[selene00]

Miód na serce ten wątek.
W każdym słowie czuć miłość do tego zwierzaczka.
Oj zawojował serca domowników.

[Olat]

Wiedźminsko jeszcze Eskel mi sie skojarzyl.
Choc imie: Yoda jest swietne

kciuki za Was trzymam

[alata]

Przestał. To już całkiem oswojony, wyluzowany mały kot. Zgaduję, że dlatego tak śpi teraz - w końcu jest spokojny i zrelaksowany i może zregenerować siły po ostatnich przeżyciach. Ciekawe, czy w nocy nie zacznie się nudzić i miauczeniem mnie nie obudzi...

Z tego co pamiętam, takie maluchy śpią parę godzin, trochę pobiegają, zjedzą, idą do kuwetki i są już tak zmęczone, że znowu śpią. Właściwie przesypiają większość dnia, ale za to kiedy się bawią, to jak mały tajfun Jeśli nawet będzie miauczeć w nocy, to raczej niezbyt długo
Aha, kiedy zacznie sypiać brzuszkiem do góry to będzie znaczyło, że czuje się całkowicie bezpiecznie i ma do Was zaufanie jak do własnej mamy

[Mrata]

Raczej takie "miauuu! miauuu! MIAUUU!".

A to zdecydowanie z wkurzenia i nudów U mnie, póki nie było kociej klapki w ścianie, to zaczynało się "mi,miii,miiiiiiiiii,miauuuk,miaaaaaaa". I to oznaczało (o drugiej w nocy), że kot życzy sobie wyjść. Albo wejść - wtedy darł się na oknie dachowym, przy czym jakoś wyczaił, że wycie niesie się lepiej, gdy stoi na górze okna...

[redaf]

Alukah, ale wiesz, że inteligencja kocich ryżoli jest ekhem... dość specyficzna?

[kropkaXL]

Jaki cudny wątek
Też mam rudaska na tymczasie i juz go pokochałam,więc nie wiem jak to bedzie z tym szukaniem domku
Alukah-miłość przebija z Twoich postow, i jest to coś,co u wetów uwielbiam-właśnie miłość do zwierząt!!!
A za maleńtaska trzymam ogromne kciuki,by jak najszybciej i bezkolizyjnie wkomponował sie w Wasz dom i życie,jamniole mam nadzieję sie p0rzyzwyczają,a scurki jeszcze będą się do rudaska przytulać-powodzenia!
Będę śledzić Twój wątek,bo cieplutki i radosny!

[Mrata]

Alukah, ale wiesz, że inteligencja kocich ryżoli jest ekhem... dość specyficzna?

Nie wiem, co dokładnie masz na myśli - ale jeśli różnicowanie ludzi na tych, co nie lubią kotów i/lub mają czarne ciuchy, w które można się wylinić czy wytrzeć zabłocone łapy i/lub uczulenie na sierść to "specyficzna inteligencja" niewątpliwie istnieje.

[Iburg]

Bardzo ciepły wątek, przyjemnie sie czyta. Jakies nowe fotki by sie przydaly jamnorki tez bym poogladala i szczurki ( kiedys tez miałam)

[Farcia]

Zaznaczam

[alukah]

U mnie, póki nie było kociej klapki w ścianie, to zaczynało się "mi,miii,miiiiiiiiii,miauuuk,miaaaaaaa". I to oznaczało (o drugiej w nocy), że kot życzy sobie wyjść. Albo wejść - wtedy darł się na oknie dachowym, przy czym jakoś wyczaił, że wycie niesie się lepiej, gdy stoi na górze okna...

O, dokładnie w ten sposób wrzeszczał. Najpierw tak jakby od niechcenia, niezbyt męcząco, ale z każdą chwilą lament stawał się głośniejszy. To rzeczywiście charakterny kot mi się trafił...

Alukah, ale wiesz, że inteligencja kocich ryżoli jest ekhem... dość specyficzna?

Ja tam nie znam się na kotach, ale ten osobnik wygląda mi całkiem bystro.

Bardzo ciepły wątek, przyjemnie sie czyta. Jakies nowe fotki by sie przydaly jamnorki tez bym poogladala i szczurki ( kiedys tez miałam)

Fotek tego zbója nie mam za dużo, bo za bardzo jest ruchliwy. Wyspał się, pojadł i teraz po pokoju mi szaleje. Szczury śpią za kanapą, a on z zapałem męczy domowej roboty zabawkę ze sznurka, dzwoneczka i strusich piórek (zachwycony jest). Ganiał tez za drewnianym koralikiem. Za to kupiona przeze mnie piłeczka i sztuczna mysz nie przypadły mu do gustu...

Fotki reszty futrzastych domowników pokażę w najbliższym czasie, jak zgram je z aparatu. Szczury mam teraz cztery, ale tak naprawdę mój jest tylko jeden, dzikus Sokrates. Jego towarzyszka odeszła niedawno (dziki kastratem jest) i został sam - na szczęście dostałam na przechowanie szczurzyce mojej siostry i teraz wszyscy mieszkają razem. Tak czy inaczej będzie trzeba nowej koleżanki mu szukać niedługo. Daję zdjęcia z czasów, gdy był młody i piękny (teraz jest stary i jeszcze piękniejszy ).



Iburg, jak się twoja psica nazywa? Bo kojarzę jedną osobę z Twoich okolic, która miała szczury i seterkę... :>