Rudi i Pysia II :) Docieramy się! FOTKI

sliver_87 pisze:swietna historia... takie malentaski.
a mowilam Wam, ze bylam przy porodzie kotki ?? w pensjonacie nad morzem gdzie pracowalam?

Nie. Opowiesz?

To może być ciekawe.

To ja poczekam na historyjkę też. Mam się przygotowywać do wyjazdu, więc.............. :wink:

Poczekamy

A tymczasem.... moja gadzina wzgardziła cielęcinką

Rudi jej zjadł w końcu, bo się nią bawiła i rozrzucała :roll:

No proszę, wypas na śmietniku pewnie był bardziej wyszukany :wink:

może była cokolwiek nieświeza? :mrgreen:

agul-la pisze:może była cokolwiek nieświeza?

Dla nas na obiad była w sam raz :roll:

no człowiek zje wszystko, a kot niekoniecznie :mrgreen:

agul-la pisze:poszłam któregoś pięknego dnia na spacer z psem i przechodząc koło naszego osiedlowego rowu niegdyś kanalizacyjnego usłyszałam wrzaski. myślałam, że jakiś zwierz wpadł w pokrzywy i nie może wyjśc. reks pobiegł w tek chaszcze, a ja za nim coby uratować stwora. i tam parę cm od wody lezały 2 małe larwy drąc się okrutnie. niewiele myśląc zabrałam je do domu. myślałam, że trzeba będzie je uśpić, były maleńkie i miały jeszcze uschnięte pępowiny, ale wet kazał karmic. że nie miałam nic do roboty w wakacje to karmiłam tej traumy nigdy się nie pozbęde w międzyczasie trafiłam na miau i tu dowiedziałam się jak postępować, co robić i czym naprawdę jest kot
na tych zdjęciach mają już ponad 2 tygodnie

Jakie słodkie larewki :1luvu:

a więc pracowałam w poensjonacie jako pokojówka.
przybłąkała sie koteczka. jedna niemka która u nas stacjonowała obmacała ja i powiedziała " na pewno nie jest w ciaży", tylko gruba... widac było, ze jednak to jest domowa kotka, bo nie bała się, jadła wszystko dosłownie, szefowa ja przygarnęła. chciała mieć kotka.. w sobote mielismy zmianę turnusów, tzn. wszyscy prawie ze wyjeżdzaja i nowi przyjezdzaja. ja oczywiscie musiałam pościele i pokoje robic itp itd wiec roboty po pachy i wiecej, a koteczka przychodzi pod główne drzwi pensjonatu (wtedy mieszkała jeszcze w takiej małej chatce obok domu) i miaukoli i męczy sie biedna, a juz od jakiegos czasu widziałysmy ze ma brzunio taki zaokrąglony- ale ze na kotach sie wtedy nie znałysmy to stwierdzilysmy, zer pewnie obzarła sie u nas i tyle...no wiec goscie zaczeli wyjezdzac, ja sprzatalam, nowi przyjezdzali a kotka co chwila pod te drzwi i ryczy w niebogłosy w koncu widze krew i mnie oswiecilo o cholera mowie!! ona rodzi! juz prawie było w koncu widac kotka małego, wiec zawinełam ja w przescieradło i do jej domku.. przymknelam drzwi poszlam sprzatac, z pokoju znow przez okno slysze jeki i kwiki kotuszki, znow przylazła pod te drzwi w miedzyczasie tabun gosci by ja zadeptał, wiec znow ja biore w przescieradło i zaniosłam.... i tak kilka razy... w koncu migiem wysprzatałam, zanioslam do jej domku i siedze i siedze, a tam kotek jeden malentasek, potem drugi, trzeci i czwart

:) słoneczka moje kochaniutkie :1luvu:

oczywiscie zaraz po tym to kotka uznala ze mnie jednak nie zna, ze jestem zagrozeniem ukryla siebie i koteczki... ale po kilku dniach jej przeszło i kotki odstepowała i szła jesc tylko wtedy jak ktoraz z nas-tzn, ja, szefowa lub jej corka przychodzilysmy pilnowac malców.. jakie to było cudowne doswiadczenie ogladac jak one rosną!!! jak otwieraja oczka, jak kombinują, jak zaczynaja chodzic, biegac, milić sie do nas... w koncu pojechałam do domu, wróciłam po roku znowu do pracy, koty odrośnięte- szcześliwa 5 biegała mamusia i 4 dzieciaczki- wszystkie kotki. jedną oddali i zostaly koty we 4. od tego czasu się w nich zakochałam i uwielbiałam je ponad wszystko. dlatego teraz w koncu mam swoje kotuchy:):):) mniej wiecej tak to bylo...

ale tu dzis odlotowe historie opowiadają

Piękna historia - dzieki Silver :1luvu:

nie ma sprawy- samo zycie

:)
niełatwe zadanie miała córka szefowej, któa również pilnowała kotków i liczyła i za kazdym razm mowila ile ich jest. odwazna dziewczynka była

jeździłam tam trzy lata z rzędu. praca fajna, tylko czasem ciężka. i bardzo tęsknie za tym miejscem, ludźmi, kotami

Ale pięknoty :love:

Fajne historie

Historie moich kiciorów są bardzo zwyczajne, ale Tofik moich rodziców pojawił się z nikąd.
A było to tak że pewnego jesiennego dnia na osiedlu pojawił się nowy kot, młody, chudy, białorudy. Zauwazyła go kobitka która zajmuje się osiedlowymi bezdomniakami. W tym samym czasie kot jakimś sposobem dostał się do naszej klatki, usiadł na naszej wycieraczce i zaczął miauczeć. W domu była tylko siostra, otworzyła mu

kot wszedł i się rozgościł :lol:

siostra miała w domu tylko siano więc mu dała do wysikania się, ale biedak nie skorzystał i trzymał do samego wieczora. Wróciła mama i usłyszała że mamy kota :mrgreen:

pierwsza noc była ciężka, kocur latał dosłownie po ścianach, mama myślała że dziki, stwierdziła ze trzeba go wypuścić, siostra stwierdziła ze mama chyba zgłupiała i kot został :mrgreen:

tata nie miał nic do gadania. Jakieś 2 tygodnie później mama rozmawiała z pania od kotów, która martwiła się nowym kotem który nagle zniknął. Okazało się, że to ten sam i pani kociara była przeszczęśliwa, a teraz codziennie podziwia wielkokocura na balkonie

niesamowity Toffik

szacun dla Siostry i Mamy :piwa:

Rudi i Pysia II :) Docieramy się! FOTKI

Kto przegląda forum