Czarny Kocie...(*)....Ruda Łapa i...Kochane rude w domu...

Panoszy się u mnie całą gębą a ścislej: pyskiem. :mrgreen:

To znaczy że wszystko jest tak jak powinno być. W końcu jest u siebie.

JolaJ pisze:To znaczy że wszystko jest tak jak powinno być. W końcu jest u siebie.

no tak niezupełnie - tymczasowo u siebie :mrgreen:

Były dwa telefony o Kubusia - żaden mi do końca nie pasował.. bez wdawania się w szczegóły - z jednej strony adopcja Kuby jest dla moich Barzynek bardzo potrzebna, zwłaszcza dla Małej, którą ogarnęła wścieklizna i jest agresywna do Czarnych, ktore jeszcze tak niedawno przytulała i wylizywała i razem spały. Z drugiej strony chciałabym go jeszcze oswoić, ale też mam poczucie, ze w tym celu mało robię, niestety.. :roll:

I tak to wygląda.. :ok:

Po dzisiejszej burzy i nawałnicy, po raz pierwszy od srogiej zimy zameldowały się wszystkie futra.
Faguś - dzisiaj zaliczył faze na głaskanie i ocieranie się o mnie.. przytulił się do moich nóg i ręki i ten puchaty pychol nastawił do głaskania mrucząc przy tym głosno. PIekne oczyska spojrzały w moje i tak się przytulaliśmy :mrgreen:

Zameldowała się też Ruda Łapa - przybiega od strony sklepu jednak, więc to może być trop w poszukiwaniu jej małych.
Na szczęście był też Strachulec - dobrze że trzyma się piwnicy, troszkę bałam się o ten jego powrót, czy się odnajdzie, ale szczęśliwie jest taki czas że koty inne, które zna, są na miejscu, więc wrócił do swoich. Zanim przyszedł Fago w ciemnościach nie miałam pewności czy to on, ale poznałam po małym wygoleniu przedniej łapki (pewnie ślad po wenflonie).
Z Diabełków był po wielu miesiącach Miluś.
Doliczyłam się - nie było całego stada - nie było Sówka. Ale jego już też nie widziałam kilka miesięcy...

Pół godziny temu wracając do domu zajrzałam pod okienko - na schodach, między krzaczyskami,wylegiwały się Szafirka i Strachulec - rozciągnięci w słońcu, szczęśliwe, kochane koty... Już wiem, ze Strachulec musiał wrócić "na swoje", nie mam co do tego wątpliwości.

:ok:

Kubuś demoluje mi mieszkanie i rządzi stadem. Dzisiaj drzemiąc jeszcze koło 7 rano otworzyłam jedno oko i widziałam jak sobie baraszkuje na drapaku razem z Miką

dwa razy większy Kubuś siedział na dolnej półce, Mikunia na wyższej i okładała go swoimi malutkimi łapkami. Na dole, przed drapakiem czuwała Duża, aby jak tylko nadarzy się okazaja pogonić kocurrra.

I wszystko byłoby nawet fajnie i w miarę ok, gdyby nie Mała - zeszła, a wtedy towarzystwo przestało się bawić, bo Mała wściekła jest na wszystkich, a najbardziej okłada, syczy i warczy na Kubę własnie..
Zresztą wczoraj odkryłam kompletnie zasikane posłanko jeszcze z czasów izolacji Kubu w kuchni - nie mogę domyć podlogi, posłanko pierze sie po raz drugi, a gdy przysnęłam wieczorem i się obudziłam w nocy w miejscu, gdzie leżało, podłoga znów była zasikana...

O, jak się panoszy - obserwuje mnie śpiącą i budzi intensywnie wlepionymi slepiami

Z trudem go uprosiłam, aby nie zwiewał tylko popozował trochę :evil:

Dzisiaj odrobaczyłam drugi raz Jotkę :piwa:

szkoda że ne było Szafirki..
Strachulec zrobił mi awanturę, ze dopiero teraz z jedzeniem przychodze, a ja jemu, ze mnie przestraszył tym, ze go wczoraj na karmieniu nie było. Pogadalismy sobe trochę :ryk:

Szafirka się pojawiła, ale nie zjadła całej porcji - musiała wczesniej zjeść trochę chrupek, bo się oblizywała nad pustą miseczką po mokrej karmie..
Strachulec chyba nadrabia niedobory jedzenia z lecznicy - zachowuje się jak mega-wygłodzony kot - podczas dzisiejszego odrobaczania na raty Jotki i szafirki zjadł 3/4 puszki 400g! I ciągle chce jeszcze :evil:

W sumie dobrze że mu apetyt dopisuje po leczeniu...

Zaznaczę sobie.
Też mam swoje mini stadko wolnożyjące.

Axa76 pisze:Zaznaczę sobie.
Też mam swoje mini stadko wolnożyjące.

Witam serdecznie

Kubuś to typowy dominant. Szaleje i robi demolkę chaty i chyba swoją energią, wielkością też troche przeraża kotki. Plus na pewno on sam pałaszuje 80% suchego ktore zostawiam WSZYSTKIM na CAŁY dzień. Dzisiaj po raz pierwszy widziałam jak ganiał się z Miką, a potem się razem bawili. Jedno już wiem - Kubuś musi iść "na dokocenie", on bardzo lubi koty. Zresztą całe życie się wychowywał i przebywał w stadzie.. :ok:

Z rónych stron poprzychodziły do mnie fanty - czas na bazarki... :ok:

Od dwóch się mocno troskam i zastanawiam jak dalej oswajać Kubusia - nawet miałam zapytać na forum. Wczoraj długo się bawiłam z kotami tymczasami - najpierw na podłodze, a potem jeszcze przed snem i już wtedy ze zdziwieniem zobaczyłam jak szybko i bez lęku Kubus wskoczył mi do łóżka na zabawę piorkami na patyku. Wypłoszył najpierw Notkę, potem Mikę - a ściślej: leżeli obok siebie i polowali i jak tylko Kubuś złapał pierwszy piórka to Mika go pacała łapą po łebku, aż się w końcu wkurzył i jej oddał i zwiała - i został sam i zaczęło się szaleństwo. Już wiem dlaczego moje kotki mogą się go lekko bać - on ma taką gwałtowność w ruchach. Siedzi nieruchomo, właściwie nic i nikt by się niczego nie spodziewał, a nawet jeśli wiadomo, ze poluje i zaraz skoczy to robi to bardzo gwałtownie i mocno. Przestraszyłam się sama kilka razy mimo że wiedziałam ze bawimy się w polowanie. Dzisiaj od rana Kubuś nie ucieka na mój widok i się przespacerował z wysoko w gorę zadartym ogonem

Mam więc odpowiedź - muszę się z nim długo bawić. Mała się wściekła wczoraj jeszcze bardziej - ona nie chce i nie będzie się bawić gdy jest tyle kotow mimo że daję jej po temu okazję. Nasikała mi koło wersalki, potem jeszcze gdzieś w mieszkaniu..

Wiem jedno: KUbuś nie może iść do domu z małymi dziećmi - właśnie z powodu tej gwałtowności w ruchach.

Czarny Kocie...(*)....Ruda Łapa i...Kochane rude w domu...

Kto przegląda forum