WAW-Mikunia. Bardzo smutno.

smarti pisze:
Erin pisze:A ja mówię, że będzie dobrze

i ja też

i ja też

troszkę tylko stresu może być przy łapaniu na zdjęcie szwów - no i nie wiem co to jest w tym uszku operowanym (obstawiam brud, ale może być też grzybek) - jednak nawet jak będzie grzybek to damy radę :ok:

No pewnie, co to dla Was

Mam nadzieję, ze dzisiaj pojdę z MIką na zdjęcie szwów. Panienka mnie unika, ma fazę na głaskanie i zwiewanie. Ma strasznie upaprany (delikatnie mówiąc) kołnierz, gdyż od ucieczki z klatki chce jeść mokrą karmę samodzielnie, bez mojej pomocy i robi to w ten sposób, ze wkłada kołnierz do miski i przesuwa jedzenie. Potem to co jest w kołnierzu zlizuje, ale to co na zewnątrz kołnierza zostaje, no, chyba że wytrze w wersalkę, koce itp :evil:

Na razie normalnieję, bo po wczorajszych nieplanowanych nocnych przechadzkach znów wrócił mi okropny katar, bol gardła i głowy, potem jeszcze trochę pracy i dopiero wet.

:ok:

Mikuś, ty daj się złapać, no, wygodniej ci będzie bez szwów i kołnierza!

Też jej to tłumaczę dzis od rana - własnie dała mi się głaskać no i miauknęła kilka razy patrząc mi w oczy więc do niej gadałam.. Mądra jest więc może zrozumie, ze najpierw musi być troszkę mniej fajnie (wiozyta u weta) żeby mogło być super fantastycznie (po powrocie do domu)

Brawo Mikunia :ok:

Marzenia11 pisze:Też jej to tłumaczę dzis od rana - własnie dała mi się głaskać no i miauknęła kilka razy patrząc mi w oczy więc do niej gadałam.. Mądra jest więc może zrozumie, ze najpierw musi być troszkę mniej fajnie (wiozyta u weta) żeby mogło być super fantastycznie (po powrocie do domu)

a kiedy ten dzień?

evalla - dzisiaj

Po kolei.
Usiadłam przed Mikunią w długich spodniach i zaczęłam ją delikatnie głaskać po grzbiecie - miauknęła prawie bezgłośnie więc jej powiedziałam: daj się złapac to pani doktor ściągnie Ci ten kołnierz. Po czym lewą ręką (słabszą) wzięłam ją za skorę na karki i tak po prostu zaniosłam do transportera

Nawet nie drgnęła, nie poruszyła lebkiem, żadną łapą, nie miauknęła - totalnie NIC!! Szok!
Całą drogę się rozglądała i była spokojna. W lecznicy, akurat nie planowo była jej wetka prowadząca i zajęła się wraz z wetką dyżurną i techniczką ściąganiem szwów. Zostałam wyproszona z gabinetu, aby kotka nie słyszała mego głosu i była spokojna plus nie kojarzyła mnie z tykmi zabiegami.
Mikunia na początku (pewnie dla kociej przyzwoitości) syknęła długo i przewlekle, ale potem była bardzo spokojna i grzeczna. A troszkę było trudno, bo to czego się obawiałam że to mozę jakas grzybica czy cuś to po prostu strup który niestety narósł na szwy. Mikunia zniosła wszystko dzielnie, wraz z oglądaniem pupy. Jednak dała wyraz swojemu niezadowoleniu robiąc mega kupsko i troszkę czasdu spędziłyśmy na świeżym powietrzu, aby choć trochę wywietrzć zapachy przed podróżą tramwajem i metrem

Wszystko jest OK :piwa:

Jedynie mam obserwować, czy nie będzie za mocno i intensywnie drapać podraznionego przez strup ucha - jeśli tak to trzeba będzie jej załozyć kolnierz jeszcze na 3-4 dni, aż do wygojenia. Ale ja już jej wytłumaczę, zeby się zbyt mocno nie drapała.

Bo na Mazurach koty rozumieją po polsku :mrgreen:

Dzielna, mądra Mikunia :1luvu:

Marzenia jak wetka zezwoli to smaruj tribiotykiem. Nie będzie swędziło to i drapać nie będzie :ok:

Gibutkowa pisze:Marzenia jak wetka zezwoli to smaruj tribiotykiem. Nie będzie swędziło to i drapać nie będzie

wetka? Jak MIKA pozwoli.. :ryk:

Nadrabia zaległości w myciu i spaniu zwinięta w kłebek.
Ucho wygląda chyba dobrze i nie widzę, aby się jakoś po nim intensywnie drapała (odpukać, tfu, tfu, tfu).