Żeby zrobić zdjęcia pysia, musiałam go zamknąć w transporterze, bo po posiłku zaczął udawać się do miejsca stałego pobytu, czyli pod szafę. Teraz siedzi w transporterku i miauczy, a ja boję się go wypuścić, żeby znowu się nie zaszył. Jedynym powodem dla niego do wyjścia spod szafy jest jedzenie, a jeść już nie może, więc jak stracę jedyny argument, to mogę go już do zabiegu nie wyłowić. Najedzony jest póki co, to powinien wkrótce zasnąć chyba.A to dzisiejsza sesja:
I zdjęcia łapki:
http://imageshack.us/photo/my-images/151/ss859289.jpg/
http://imageshack.us/photo/my-images/835/ss859290.jpg/
Mundek, mimo, że wrócił już wybudzony to był jednak bardzo oszołomiony. Miał zakaz samodzielnego opuszczania transportera do dzisiejszego ranka i grzecznie spędził w nim noc. W nocy mógł już coś zjeśc i wtedy też odbył pod nadzorem króciutki spacerek. Brakowało mu wtedy trochę jednej łapki, ale rano, jak już doszedł do siebie kicał juz całkiem śmiało. Mimo zabezpieczenia szczeliny pod szafą i tak oczywiście się tam wcisnął, czym mnie przestraszył, ale na szczęście prześwit pod szafą jest na tyle duży, a on na tyle malutki że nie ociera nigdzie raną pooperacyjną. Niestety miejsce szycia bardzo go interesuje i próbuje ząbkami tam podgryzac. Jak mój mąż był dzisiaj z nim na kroplówce, to próbowali kociaczkowi dobrac kołnierz, ale wszystkie za duże, a z przerabiania nie bardzo coś wyszło. Nie założono mu też opatrunku, żeby przy próbie zdarcia go nie narobił sobie więcej szkody niż bez opatrunku. No to teraz kica ze srebrnym boczkiem.
No, ale niektórzy mężczyźni już tak maja... 
mężczyźni lubią przypisywać sobie bohaterstwo , za którym stoi kobieta 
rasy 
