Zabersowe pokemony 3 - letnia samowolka zabersa

[Marcelibu]

a Ptys byl u fryzjera..i pachnie jak francuska kurtyzana

Ide obejrzeć Ptysia

I ja takoż. Ta "kurtyzana" mnie zaciekawiła...

[pogwizd]

Eeeee tam. „Pachnąca kurtyzana” Ptys nie jest skłonny publikować swoich zdjęć. Przeglądając wątek można obejrzeć ładną kiecę w stylu chińskim która należy do Budynia, niestety Budyń nie był uprzejmy się w niej zaprezentować. Sama kieca bez Budynia. Ptysiowi też nie dał. Typowy pies ogrodnika.

Szanowna Zabers, Królowa Zimy i wszelkich innych pór roku (6 ich podobno jest, tak mi gimnazjalista powiedział) haniebnie zaniedbuje swój wątek. Czekamy i mamy nadzieję, że zakończenie re-habilitacji coś zmieni.

Ja ponownie bardzo proszę aby ktoś „Życzliwy” z Poznania lub okolic dostarczył na wycieraczkę Pięknej w piórze Aleksandry zabiedzone, miałkające, zerkające błękitnymi oczkami pudełko po butach. Dla świetnego wątku i dobrego pióra!

A tu, mało znany choć ładny - Kot Piaskowy
http://www.arkinspace.com/2011/06/sand- ... naire.html

To pisałem ja, pogwizd.
Pozdrawiam

Nie było mnie tu, dobra?

[vega013]

Eeeee tam. „Pachnąca kurtyzana” Ptys nie jest skłonny publikować swoich zdjęć. Przeglądając wątek można obejrzeć ładną kiecę w stylu chińskim która należy do Budynia, niestety Budyń nie był uprzejmy się w niej zaprezentować. Sama kieca bez Budynia. Ptysiowi też nie dał. Typowy pies ogrodnika.

Szanowna Zabers, Królowa Zimy i wszelkich innych pór roku (6 ich podobno jest, tak mi gimnazjalista powiedział) haniebnie zaniedbuje swój wątek. Czekamy i mamy nadzieję, że zakończenie re-habilitacji coś zmieni.

Ja ponownie bardzo proszę aby ktoś „Życzliwy” z Poznania lub okolic dostarczył na wycieraczkę Pięknej w piórze Aleksandry zabiedzone, miałkające, zerkające błękitnymi oczkami pudełko po butach. Dla świetnego wątku i dobrego pióra!

A tu, mało znany choć ładny - Kot Piaskowy
http://www.arkinspace.com/2011/06/sand- ... naire.html

To pisałem ja, pogwizd.
Pozdrawiam

Nie było mnie tu, dobra?

To typowy Kod Paskowy

[filo]

Ja się obawiam, że Zabers wyrobiła już kwartalny limit postów...

[anulka111]

a zdjec pokemonow nie ma

[pogwizd]

proszę aby ktoś „Życzliwy” z Poznania lub okolic dostarczył na wycieraczkę Pięknej w Piórze Aleksandry zabiedzone, miałkające, zerkające błękitnymi oczkami pudełko po butach. Dla świetnego wątku i dobrego pióra!

Ja się obawiam, że Zabers wyrobiła już kwartalny limit postów...

Myślisz? To było ich już pięć w tym sezonie?

Ja ciągle mam nadzieję, że wąt ponownie się rozkręci. Może nie piszę tu regularnie więc 'co ja tam wiem' ale Ta szanowna forumowiczka (Królowa Zimy i innych sześciu pór roku) ma talent, bawi mnie i zamierzam dzgać palcem oraz namawiać ją do forumowej aktywności.
No a gdyby ktoś miał pod ręką miałkające pudełko z błękitnymi oczkami... bylby sukces.
Tylko wspomnijcie historię Ryszarda i patatającej Majki.

pozdrawiam kociarstwo i wszelkie wiedzmy
pogwizd
nie było mnie tutaj.

[anulka111]

Zdjec nie ma -smutno

Branie na litosc zabersa wielkodusznego

[matka maruda]

Myślę, że Jej Wyskość Zabers I litościwie zaspokoi zapotrzebowanie na jej aktywność forumową. W odpowiednim czasie oczywiście

[moś]

Ptys sie wstydzi, Budek ma inny styl
zabers zniknela

[anulka111]

Ptys sie wstydzi, Budek ma inny styl
zabers zniknela

Uprowadzona za młodu?

[zabers]

wszyskowidze

pogwizd, wszelki duch!
filo, Ciebie też
(тонкую аллюзию понял)
Znaczy, jak to mawiano w czasach słusznie minionych, wróg czuwa, licho nie śpi.
I teraz pytanie z gatunku niekoniecznie retorycznych : już mam się pokajać, czy wolno mi zaczekać na jakąś spektakularną okazję (np. mgłę ). Rozumiem, że w obliczu mej Wielkiej Przewiny zwykłe podtopienie w błotnistej sadzawce nie załatwi sprawy i przyjdzie mi się własnoręcznie upiec na Żywym Ogniu. O ja nieszczęsna! <szekspirowski wdech>

No co tu dużo mówić, nie wiem, czy to rutyna, czy upragniony spokój, czy też zmęczenie materiału. Myślę, że po części i jedno i drugie, i trzecie. Wiem już, że przeciętny kot posiada głowę, tułów i cztery łapy, że samiczka posiada cycuszki (a nie żadne guzy), i że wcześniej wspomniane są do kompletu z kotką (o czym zdążyłam się przekonać rok temu - o jaciepędzę! to już prawie rok), że jestem w stanie nie tylko utrzymać przy życiu Nieletnich, ale nawet poszukać chałup i (nie bez bólu) wydać, że Glucur po prostu JEST DUŻY i już, i nic się na to nie poradzi, że... życie toczy się dalej w swoim własnym, niezależnym od naszych planów i oczekiwań, rytmie.
Cenię sobie, że pokemony po prostu są. Nauczyliśmy się siebie nawzajem trochę. Wiem na przykład, że kiedy Glucur WALI mnie głową w łokieć, chodzi mu o mizianki. I nie, Glucur nie robi tego delikatnie, a spektakularnie, "z przytupem" i właściwym sobie brakiem taktu. Po prostu przychodzi, wydaje z siebie przeciągły jęk (coś jakby recytował Szekspira w oryginale wykrwawiając się przy tym jednocześnie), po czym "wali z czoła" w mój łokieć. Nie daj Boże mieć w tym momencie cokolwiek w ręce. Cokolwiek to jest (o czym miałam wątpliwą przyjemność się przekonać) - wylatuje z dłoni i lotem koszącym zmierza w kierunki ziemi, by ostatecznie rozprysnąć się/rozbić z hukiem o podłogę. Nie powiem, żebym z rozrzewnieniem wspominała rozbity kubek, wylaną na MOJE WYDRUKI kawę, nie, ale po którymś tam razie nie pozostało mi nic innego, jak tylko uznać - widać taka karma.
Etap jęków i walenia w łokieć można uznać za swego rodzaju "grę wstępną". Jest ona świadomie obliczona na zamęczenie przeciwnika, bowiem z góry wiadomo, że rzeczony i tak w końcu skapituluje, podniesie z krzesła swoją "panią starszą", porzuci diabelskie urządzenie potocznie zwane laptopem i uda się za podskakującym w dzikim szale Glucurem. A wtedy czeka nas, Drodzy Państwo, Wielki Finał, przy którym słynne bachanalia to pokątna imprezka domowa z herbatką, kanapkami z ogórkiem i ciasteczkami.
Otóż dopiąwszy celu, Glucur z łomotem (tudzież łopotem "skrzydeł"*) pomyka kłusem do korytarza. Osiągnąwszy "punkt zero", Glucur staje jak wryty, po czym jak podcięty serią z automatu wali się na podłogę i rozciąga na całą długość wydając jednocześnie przeciągły jęk triumfu. Wówczas zgodnie ze staro (i tu dopisać co komu pasuje: grecką, rzymską, słowiańską...) tradycją należy paść na kolana i drapichruścić Glucura pod brodą, pod pachą, po brzuchu (i koniecznie w tej kolejności). Glucur wówczas przewala się z boku na bok, mruczy, ziewa przeciągle i podstawia różniste części głowy pod rękę. I to trwa dopóki... dopóki pan Glucjusz uzna to za stosowne. W pewnym momencie następuje tzw. przesilenie/zmęczenie materiału, czyli obrazowo mówiąc "a zie mie z tymi renocma" i Glucur " serwuje "obsłudze" "miłosnego gryza", po czym podrywa się na równe nogi i wyraźnie zniesmaczony "oddala w popłochu w nieznanym kierunku" (najczęściej na balkon - w sezonie, lub do "bazy" - poza sezonem)... do następnego razu, kiedy znowu przyjdzie pod krzesło i ...




* - czyli zapasów skóry pod brzuchem jakie pozostały po "woreczku dobrobytu"

[zabers]

Ptys sie wstydzi, Budek ma inny styl
zabers zniknela

Uprowadzona za młodu?

... trąci przegięciem.

[anulka111]

Podziałalo -pochlebstwa zawsze skutkuja

To by znacyzlo ,ze techniki uczyl sie moj Gucio od Glucura,fajnie ,ze moj nie wali w łokiec tylko w dlon,reszta identycznie

Zabersie milosciwy stesknilismy sie za Twym majestatem

[zabers]

...
Ja ponownie bardzo proszę aby ktoś „Życzliwy” z Poznania lub okolic dostarczył na wycieraczkę Pięknej w piórze Aleksandry zabiedzone, miałkające, zerkające błękitnymi oczkami pudełko po butach. Dla świetnego wątku i dobrego pióra!
...

I tak wiem, że łypiesz podstępnie zza węgła!
Nie dość, że lizus, to jeszcze nieużyty

[zabers]

:mrgreen: Podziałalo -pochlebstwa zawsze skutkuja

To by znacyzlo ,ze techniki uczyl sie moj Gucio od Glucura,fajnie ,ze moj nie wali w łokiec tylko w dlon,reszta identycznie

Zabersie milosciwy stesknilismy sie za Twym majestatem

Aaaaaa... otaczają mnie lizusy

Nie wiem, doprawdy nie wiem, czy zaspokoję Wasz głód opowieści o niczym (tak, tak, o niczym). Udam jednocześnie , że nie zauważyłam (choć skomentowałam) "życzliwego" wpisu pogwizda.

A tak poza tym, dopadło mnie zmęczenie materiału i niejaki spadek mocy. Oddawszy pracę do recenzji pogrążyłam się w błogim nicnierobieniu, czytaniu kryminałów, tudzież obmyślaniu strategii "na dotrwanie w jako takim stanie psychicznym do następnego roku". I gdyby nie Wy, lizusy podstępne, pływałabym sobie na obłoku z pary lenistwa do tej pory.