wspólne życie - wątek optymistyczny - Euzebiusz :-) str. 99

Kamari Ty to jesteś złota kobieta ( wiem,że się powtarzam już któryś raz) .
Masz w domu dużo kotów które bardzo Cię kochają a i Ślepcio nigdy nie zapomni co dla niego zrobiłaś.

Oczywiście jak znajdziesz chwilkę czekamy na nową fotorelację

kamari pisze:Wczoraj cały dzień przepłakałam, dzisiaj zabrałam się za działanie, bo tak mi łatwiej poradzic sobie z tym, co się stało.
Wiem, że wielu osobom, takie opłakiwanie "zwierzaka" jest dziwne, ale to był mój mały przyjaciel, którego znałam
dosłownie od urodzenia, który codziennie mówił mi "cześc", pchał się na kolana, kazał głaskac po brzuszku.....

Mario, kiedy straciłam Gufinka, pewna osoba zbeształa mnie, gdy nazwałam to tragedią...
Stwierdziła, że to nadużywanie słow.
Dla mnie jednak tamta strata była jedną z największych tragedii i wciąż trudno mi się z nią pogodzić.
Gufińcia miałam od pierwszych chwil jego życia i wciąż był z nami. Malutki przyjaciel o niezwykłej duszy...
Mimo, że minęły już 4 lata, wciąż za nim tęsknię i nie mogę powstrzymać łez... :cry:

Dlatego doskonale rozumiem Twój ból i go podzielam :1luvu:

Trzymam kciuki za wszystkie Twoje medyczne przedsięwzięcia i mocno ściskam :love:

Ja nie mam niestety zadnego zwierzaka, ale opiekowalam sie dawno temu wolnobytujacymi kotami. Przezywalam kazda chorobe, dluzsza nieobecnosc. One tez odchozily... A moi rodzice jak kupili sobie dzialke przygarneli doslownie z ulicy cudownego, pieknego owczarka niemieckiego, Byl z nami kilka ladnych lat, odszedl ze starosci. Wszyscy oplakiwalismy jego odejscie, choc byl juz stary i slaby. Od 10 lat, od malenkiego, jest z nimi Booba, zwariowany i zywiolowy owczarek. Wlasnie choruje i przezywamy to bardzo.
Nie rozumiem, jak mozna powiedziec, ze odejscie ukochanego futrzaka to nie tragedia. Przeciez to czlonek rodziny. No nic, ludzie sa rozni...

Tutaj chyba dla niego rozpacz po odejściu futrzaka i tęsknota za nim nie jest niczym dziwnym. Jeśli zwierze w domu nie jest tylko "elementem wyposażenia", to przecież żyje z nami, dzieli radości i smutki, trwa z nami w chorobie i w smutku - nic dziwnego, że smuci nas jego odejście.
Moje koty mają po 13 lat. To pierwsze zwierzęta, które mieszkaję pod moim dachem. Nie ukrywam, że zdarza mi się myśleć co to będzie kiedy odejdą ... Ale mam nadzieję, że przed nami jeszcze wiele lat wspólnego życia

Kamari, podziwiam Twoją pracę i opiekę nad futrzakami :!:

Trzymam kciuki za znalezienie rozwiązania dla Omisi :ok:

Ja też sobie poczytuję "wątek optymistyczny". Trudno go nie czytać :1luvu:

I bardzo mi przykro, że odszedł Ślepciu - cudowny, opiekuńczy, kochany. Niejeden człowiek mógłby się od niego wiele nauczyć...
Biegaj za TM, Ślepciu, bądź szczęśliwy. Żegnaj!

W weekend robiliśmy naszyjniki dla Ślepcia, nie zdążyłam ich już pokazać na bazarku, ale chcę wam pokazać chociaż zdjęcia brygady, bo dzieciaki się naprawdę starały.

Najpierw Niusia i Myszol zrobili przegląd kamieni,

Obrazek

następnie Myszol dobrał sznureczki

Obrazek

Chwila zastanowienia

Obrazek

i przystąpiliśmy do pracy

Obrazek

Na koniec Jasiu dokonał odbioru gotowego wyrobu

Obrazek

jaka słodka współpraca
Myszolek dzielny malec pomagał - a to się bardzo chwali

a Niusia to pieknieje w oczach

Grunt to zgrany zespół :ryk:

Super ekipa :!:

Rudy uczy sie juz laptopa :ryk:

wiec lada chwila bedzie brac zamowienia :mrgreen:

Ciagle tylko brakuje chetnego lub chetnej na chodzenie z "wyslkami" na poczte :!:

żaden kocio nie porwał i nie turlał koralika?

długo mnie nie było... - jak wróciłam, to okazało się, że w domu jestem czasowo "bezkomputerowa", a w pracy taki amok, że na forum nawet nie było jak zerknąć - dzisiaj wchodzę.... i ryczę...... :cry:

tak strasznie dużo smutnych wiadomości..... :crying:

- MiuMiu, Januszek, Ślepciu..... - dlaczego

['] ['] [']

potwornie mi przykro.... - Mario bardzo Ci współczuję :1luvu:

nie jestem w stanie prześledzić w tej chwili całego wątku - ale z banerka wynika, że po leczeniu Ślepcia pozostał jakiś dług? Mario, czy na pw mogłabyś mi podesłać Twój nr konta? proszę!

Bardzo mi przykro... [*]

Ja też długo nie wchodziłam, teraz siedzę i ryczę :crying:

Ślepciu bądź szczęśliwy za TM

Mario, bardzo współczuję..... trzymaj się !!!!

Czy ten czerwony naszyjnik dla Ślepcia jest do sprzedania?
Tylko tak moge pomóc:(

kamari pisze:W weekend robiliśmy naszyjniki dla Ślepcia, nie zdążyłam ich już pokazać na bazarku, ale chcę wam pokazać chociaż zdjęcia brygady,
bo dzieciaki się naprawdę starały.

Najpierw Niusia i Myszol zrobili przegląd kamieni,

następnie Myszol dobrał sznureczki

i przystąpiliśmy do pracy

Na koniec Jasiu dokonał odbioru gotowego wyrobu

Cudne foteczki.
Uwielbiam podglądać warsztat pracy ludzi, których lubię. To również wiele o nich mówi...
Wiklinowe koszyczki, uporządkowane szufladki itd...

Moje kociaki też często towarzyszą mi przy artystycznych poczynaniach.
Ukochany Gufinek (już aniołek za TM) - w szczególności.
Nawet, gdy po nocach malowałam ilustracje do książeczki (powstającej na gwałt :wink:

),
towarzyszył mi, dobierając pastele i akwarelki...

Nasi kochani asystenci :flowerkitty:

wspólne życie - wątek optymistyczny - Euzebiusz :-) str. 99

Kto przegląda forum