Milka, Kropka, Frodo i Frycek. Część 8.

Ewung, cudny obrazek. Jejjj, dlaczego ja tak nie umiem malować

Trochę tylko umiem, troszeczkę.

Joasiu, brzozy super są, też je lubię. Z wyjątkiem jesieni, kiedy trzeba liście grabić, tysiące liści. No i niewiele roślin przy nich daje radę, wybierają z gleby wszystkie soki. Ale z drugiej strony, tej zieleni i szumu, i tych ptaków co w nich buszują, nie oddałabym za nic

A ja znielubilam brzozy. Po pierwsze mam uczulenie na pylek brzozy, a po drugie na poczatku jesieni dostaje szalu przy sprzataniu, ich nasiona sa doslownie wszedzie

A u sasiadki rosna sobie tuz przy naszym plocie piekne brzozy w liczbie pieciu :lol:

Też się nie popiszę :roll:

W piątek, tuż po poobiedniej kawie, postanowiliśmy zrobić sobie spacerek dookoła naszej działki. Koty w mig zorientowały się, że zeszliśmy z tarasu i wyrosły koło nas jak spod ziemi :lol:

.

Pójdziemy z nimi, Milka? Będzie im miło ;-)

Idziesz, Fryc?

No jasne

Ale pogonimy się trochę, dziewczyny? :twisted:

A tam, znów świrujesz...

Tutaj mnie nie dopadniesz

Frodo, nie łaź po warzywniku :roll:

Kropka, słyszysz? Coś w trawie piszczy... :strach:

Zdawało ci się. Zamiast szukać wiatru w polu, lepiej naostrz pazury na tym fajnym pniu :ok:

Mila, Mila! Gdzie jesteś?

Ale przyjemny cień :-)

. Odpocznijmy trochę

Miło się odpoczywało.
Wam, dziewczynki, dam spokój, ale Frodziaka pogonić trochę muszę! :twisted:

No i tak miło zleciał nam czas :lol:

Cudownie ! ....tylko pozazdrościć :wink:

Ojej ależ sielanka :1luvu:

Fryc już na serio stał się domownikiem :1luvu:

napatrzeć się na piękne futra nie moge normalnie jak Oni pięknie pilnują terenu ach :1luvu:

Ale z nich gospodarze :wink:

Cudna fotostory :1luvu:

No fajne są z tą stałą chęcią dotrzymywania nam towarzystwa :lol:

. Teraz Michał spędza poza domem praktycznie całe popołudnia - sieje, sadzi, plewi, podlewa - a one cały czas kręcą się koło niego. Gdy zapada zmrok, całe towarzystwo wielce zmachane zespołowo melduje się w domu. Nie pamiętam kiedy musiałam je nawoływać, żeby zamknąć na noc :ok:

. Tak się męczą tym pomaganiem, że same padają z nóg :wink:

JoasiaS pisze:No fajne są z tą stałą chęcią dotrzymywania nam towarzystwa . Teraz Michał spędza poza domem praktycznie całe popołudnia - sieje, sadzi, plewi, podlewa - a one cały czas kręcą się koło niego.
................

A bo to ciekawe bardzo jest :lol:

A ciekawość to przecież przewodnia myśl kociego istnienia :wink:

mahob pisze:
JoasiaS pisze:No fajne są z tą stałą chęcią dotrzymywania nam towarzystwa . Teraz Michał spędza poza domem praktycznie całe popołudnia - sieje, sadzi, plewi, podlewa - a one cały czas kręcą się koło niego.
................

A bo to ciekawe bardzo jest
A ciekawość to przecież przewodnia myśl kociego istnienia

No dokładnie :lol:

Tak się przypatrzyłam ostatniemu zdjęciu i mi się pomyślało, że Fryckowi w sumie przyda się trochę polatania za Frodem. Może tego zwisającego nieco zgubi :mrgreen:

Pamiętacie jak zaraz po naszej przeprowadzce na wieś, moje koty, oszołomione możliwością swobodnego polowania, przynosiły do domu wszystko, co tylko były w stanie złapać? Dostawaliśmy od nich myszy, ryjówki, nornice, żaby, jaszczurki itp. Ponieważ były to dość kłopotliwe prezenty, dziękowaliśmy za nie kotom z umiarkowanym entuzjazmem :roll:

W tym sezonie nieoczekiwanie urwało się przynoszenie łupów do domu. Widocznie koty uznały, że dość już tych niedocenionych uprzejmości i konsumują swe ofiary na miejscu. Polują na pewno, bo czasem widzę porzucone w trawie zwłoki ryjówek lub nornic, zabitych tylko dla sportu.

W ubiegłą niedzielę natknęłam się na leżącą na ścieżce nieopodal domu świeżo upolowaną nornicę. Poprosiłam Michała, żeby ją zakopał, jak już skończy sadzenie krzewów. Michał obiecał, że to zrobi, ale zapomniał.

Wieczorem, spacerujący dotąd po ogrodzie Frycek, wpadł jak burza do domu i pognał do kuchni, wydając przedziwne, stłumione dźwięki. Zaniepokojeni, pobiegliśmy za nim. Fryc uwalił się na podłodze, wypluł z pyska coś kosmatego i, niezwykle dumny z siebie, zaczął nam to prezentować, gadając przy tym ile wlezie. Od razu poznałam nornicę ze ścieżki :roll:

Oczywiście chciałam mu ją natychmiast odebrać, ale jego wyraźne podekscytowanie tą zdobyczą powstrzymało moje zapędy. Fryc ożywił się jak nigdy dotąd. Tarzał się po podłodze z gryzoniem w łapach, podrzucał go, froterował nim podłogę, żonglował, wpychał pod kredens i po chwili wyciągał z powrotem :lol:

. Słowem, urządził sobie przednią zabawę :ok:

:

W pewnym momencie wyniósł nornicę do pokoju i tam, na swoim posłanku, kontynuował zabawę.
Oto nagranie:

http://www.youtube.com/watch?v=lNCXEAJ-vfE

Cała akcja została brutalnie przez mnie przerwana, gdy Wielkiego Łowczego wyraźnie poniosło i zabrał się za odgryzanie łba swojej zabawce :twisted:

A swoją drogą, ciekawe czy zaskoczy jak pozostałe koty i zacznie samodzielnie polować? :wink: