Czarny Kocie...(*)....Ruda Łapa i...Kochane rude w domu...

Marzenia, jeśli Kubunio pozwala się już trochę głaskać, może warto rozważyć próbę oswojenia?
Pirat był strasznym dzikusem na początku, a teraz mega miziak

Już sama się pogubiłam - rotacja możliwości i pomysłó gdzie i jakiego kota umieścić na dt lub tdt chyba mnie przerosla dzisiejszego ranka..

Ale dzisiaj to akurat zrozumiałe, odpocznij trochę, dojdź do siebie.

Trudno się pozbierać... ale wolnożyjące czekają.
Wczoraj zapytałam o dt dla Kubunia - czekam na odpowiedź. Poza tym muszę sprawdzić, czy on jest na pewno kastratem i w razie czego jeszcze zrobić ten zabieg... Kubuś może opuścić lecznicę w piatek.

Fago dzisiaj - ale ja nie jestem w stanie zapuszczać mu kropli do oczu, ktore powinien dostawać minimum 10 dni więc pójdę i zapłacę za pobyt w szpitaliku i dokończenie leczenia.

Zadźgam się po prostu z tym wszystkim.

Zdrówka i poukładania spraw :ok:

Co u Kubusia? I u Ciebie Marzenia?

U Kubusia jeszcze trzeba wyjasnić sprawę kastracji, bo qrcze om chyba jednak jeszcze "przed".. jeśli tak to zrobimy zabieg w lecznicy i na dniach będzie mógł opuścić szpitalik.
Wczoraj, po odejściu Edisi, otworzyłam klatkę i go troche głaskałam - patrzył na mnie uważnie, uszy położył po sobie i ... raptownie wykonał ruch, więc instynktownie zabrałam rękę, a Kubuś po prostu się wygodniej ułożył.. :wink:

Dzisiaj byłam też w odwiedzinach u Fago - ustaliłam z wetką przedłużenie pobytu do poniedziałku w celu zakraplania antybiotyku do oczu minimum 10 dni - w poniedziałek go odbieram i wypuszczam. Rana po operacji guza ładnie się goi, szwy będą zdjęte. :ok:

No, widzę że postępy chłopak robi.
Ale faktycznie człowiek odruchowo rękę cofa.
Ja tak miałam z Piratem, który teraz domaga się brania na ręce.
Wczoraj tylko nie miał ochoty, więc mam piękną szramę długości 3,5 cm

Ale dzisiaj już mu przeszło i było nawet buzi, buzi :wink:

U Kubunia też tak będzie :ok:

Kubuś ma dt u meksykanka :1luvu:

Marzenia11 pisze:Kubuś ma dt u meksykanka

I gra muzyka :ok:

Dzisiaj na pewno odbieram Fago ze szpitalika.
I jeśli zdążę Kubusia.
Kubuś okazał się być kastratem w związku z tym dymny Jotka jest ciągle do kastracji. I Strachulec. Wczoraj Strachulec pogonił Jotkę i nie była to zabawa..

Gdy robił drugie kółko włączyła się jego mama czyli Tygrynia i też nie była to zabawa.. Myślę, ze jako pełnojajeczni po prostu walczą o teren..

Odebrałam Fago.
Pani doktor na moje pytanie czy jest bardzo agresywny odpowiedziała, ze nie, że on jest tylko

znuzony i zdenerowany całą sytuacją, w ktorej się znalazł
Zapakowanego w transporterek znuzonego

Fagunia zabrałam.
Nie mam daleko, ale kawałek. Pod koniec podróży Fago biegł w transpoprterku - przebierał wszystkimi łapkami warcząc przy tym okrutnie.
Ufff... z drżeniem serca, ale dotarlam i wypuściłam go wewnątrz piwnicy.
Wyszedł, rozjerzał się i się zaczęło: skargom i lamentom nie było końca. Na szczęście szybko się znalazła Tygrynia, jego kumpelka i kocica nr 1 - obwąchiwanie się noskami i pod ogonami - i... uff.. państwo się rozpoznali i z ogonami w górze spacerowali, a Fago się skarzył, zawodził, zalił darł pyska ile sił w gardle.
Potem czekając na karmicielkę na ławeczce widziałam cudny widok - zgraja kotów idąca razem, wszyscy ogony w górze a w środku gadający Fago..

Wrocił do siebie i do swoich...
I cóż, ze z drugiej strony budynku ulica i samochody...
To jego życie, jeg miejsce, jego rodzina...

A od pani karmicielki dostałam 12 puszek KK - uff.... na koncie mam 30zł i żadnego pomysłu co z nimi zrobić... :roll:

Wrócił do ukochanej i musiał opowiedzieć wszystko ze szczegółami :twisted:

no cóż, tej kasy to nie za dużo...

Przed północą wrociłam z Kubusiem

Gadał całą drogę - dyskutant jeden.. Omawialismy rózne kwestie porownując jak to jest u ludzi i u kotów. Ustaliliśmy, że jest wiele wspólnego. na przykład niechęć do zmian, nawet jesli wiadomo, że są one na lepsze. Kubus sie bardzo skarżył, ze nie chce wychodzić z lecznicy do niewiadomodokąd. Albo inny przykład - lęk przed jazdą metrem, niechęć do bycia zamkniętym w małej przestrzeni tranbsporterka, lęk przed i niechęć do bycia samemu.

W domu Kubuś zamieszkał w kuchni i udawał "kota do oswojenia". Troszkę się pobawiliśmy w tę grę, ale zaleznie od powodów byly przerwy w grze. Na przykład powodem była pełna micha, ktora należało opróżnic. Albo innym - gdy już chciałam wyjść i zdecydowanie z nim gadałam pokazując palcem gdzie jest co, czyli: tu masz żarcie mokre, tu suche, a tu masz ..... i ...... (co w przełożeniu na forumowy język brzmi: robić sioo i qpke). Po kilku minutach strazy mojej Notki z drugiej strony drzwi weszłam do Kubusia i zobaczyłm sioo w kuwecie

To istotne, gdyz w lecznicy kuwetka mu "nie leżała".

Poproszę o kciuki za oswojenie.
I poproszę o pomoc w spłacie długu za leczenie Kubusia.

PS. Nawet nie wiedziałam, że tak trudne będzie zadanie odebrania Kubunia z lecznicy, gdzie jeszcze tydzień temu Edisia spędzała swoją ostatnia noc. Gdy weszłam i stanęłam przy recepcji łzy same mi zaczęły lecieć z oczu a pani doktor wiedziała dlaczego. Wiedziała, zę jest mi trudno, że jest wiele wspomnień, ktore ciągle tak samo bolą. I czekała ciepliwie, aż powiem, że przyszłam po Kubusia. Z nogami ciężkimi jak ołów weszłam na góre do szpitalika i w ciągu tych kilkunastu sekund przypomniały mi się te kilka razy gdy szłam do Edisi..
Ciągle boli, ciągle boli i aż zatyka z bólu..

Czarny Kocie...(*)....Ruda Łapa i...Kochane rude w domu...

Kto przegląda forum