Cm.Wolski. Kociaki jednak są!!!

Nie odważyłbym się stawiać diagnozy ani na podstawie wyglądu, ani w ogóle jakiejkolwiek diagnozy, bo nie jestem lekarzem. Natomiast badania bardzo dużo by nam powiedziały. Uważam, że warto by zabrać go na badanie morfologii krwi, próby nerkowe i wątrobowe oraz testy FIV/FeLV. Wszystkie te badania robi się z jednokrotnie pobranej krwi. Kot nie musi zostawać w szpitaliku, od razu może trafić z powrotem na cmentarz. Same wyniki badań krwi (z wyjątkiem prób wątrobowych bodajże), a przede testów wirusowych są otrzymywane natychmiastowo. No chyba, żeby go od razu wykastrować, ale nie wiadomo, czy lekarze zakwalifikują go do zabiegu. No i oczywiście nie wiadomo, co zrobić z kotem, jeśli (odpukać) okaże się być nosicielem jakiejś francy albo chorym przewlekle (znów odpukać) :roll:

To tylko moja sugestia, ale nie ukrywam, że nie wiem, co zrobić jeśli okaże się, że kot jest chory...

Najpierw znajdźmy domek, a potem róbmy badania.

tylko wiesz, o wiele łatwiej by było szukać domu, gdyby było wiadomo, że nie ma białaczki.
nie ma wielu kotów domowych na nią szczepionych, więc stanowi to dużą przeszkodę w adopcji, zarówno dt, jak i ds.

Z moich 5 domowych, branych z cmentarza, ulicy i Pigalaka, tylko najstarsza Gapa jest przetestowana. Gdyby każdy domek przed decyzją o uratowaniu kota domagał się testu, to większość nie otrzymałaby pomocy na czas. Miałam kiedyś dwa FiV-ki (nie wiedząc o tym wcześniej) i nie wpłynęło to na zdrowie pozostałych, nie zaraziły się.
Nie przesadzajmy. Nawet koty pozytywne w domowych bezstresowych warunkach mogą żyć kilkanaście lat. To nie pp.

zgadza się.
tylko ja bym nie ryzykowała zarażenia mojej rezydentki i obawiam się, że większość zakoconych domów myśli podobnie i nie sposób oceniać tego negatywnie. zwłaszcza kiedy nie ma możliwości izolacji od pozostałych. chyba że jakiś dom nie miałby świadomości zagrożenia, ale uważam, że nie byłoby to uczciwe.
gdyby kot wyglądał jak okaz zdrowia, pewnie ten problem nie byłby rozważany

i chociaż może być tak, że jego towarzysze o wyglądzie pączków w maśle są nosicielami, a Szkieletor nie, to niepewność pozostaje.

no nic, chyba nie ma co dywagować. kiedy Szkieletorek się pokaże, założę mu wątek.

może jakiś DT zdeklaruje się, że go weźmie - bez testów, mam nadzieję.
i myślę, że gdyby znalazł się DT, który obieca, że weźmie Szkieletora w przypadku wyniku negatywnego - najlepiej byłoby go odłowić na badania, przynajmniej będzie wiadomo, na czym stoimy z kocurem.

Na ogół nowego kota i tak się izoluje czasowo od reszty, nawet z powodu kataru, pcheł, świerzbu czy ewentualnego grzyba. Dopiero wtedy, po wizycie u weta, odczyszczeniu zwierzaka, dalszej obserwacji stanu zdrowia itd. następuje dołączenie do stada, i to też stopniowo. Więc ryzyko nie jest w sumie duże i jest czas na podjęcie środków zapobiegawczych.

Zobaczę, czy jutro kocina się pojawi.

Widziałam dziś szkieletorka, pojawił się w alejce przy p. Kozdrowiczu, kiedy z niej wyszłam w kierunku siedemdziesiątek. Właśnie tam najłatwiej go zastać. Poprzednio widziałam go 2 maja, a Fleur 5. Wtedy wyglądał lepiej. Od tego czasu nikt go nie widział aż do dziś, meggi pytała o to p. Wiesię, ona też go nie widziała. Kot chudy, skóra sucha i odwodniona. Brzuszek nie był wzdęty. Nie wiem, czy to skutek choroby, czy tej 10-dniowej nieobecności, czyli braku dostępu do picia i jedzenia. Może łazi gdzieś na kocice. Przy mnie najadł się dużo mięsa, puszki whiskas nie chciał, dostał pastylkę na robaki, żadnych ubytków we włosach nie widziałam, za to białe stópki miał bardzo brudne. Kiedy po posiłku próbowałam zajrzeć mu do pyszczka, to zwiał i więcej się nie pokazał. Wszędzie zostawiłam dużo świeżej wody.
Można by go złapać na kastrację a przy okazji zbadać.

W znajomej fundacji jest kot, a właściwie szkielet pokryty skórą. Jak na taki szkielet funkcjonuje jako tako. Ma zdiagnozowane eozynofilowe zapalenie jelit. Pokryte są od środka jakimś rodzajem płytki eozynofilowej która uniemożliwia wchłanianie się pokarmów. Kot sam z siebie je mało, jest dokarmiany i kroplówkowany. Sterydy, antybiotyki. Nie mówię że to może być to, ale gdybyście go wzięli na leczenie, to już nie mógłby wrócić na cmentarz. Leczenie akurat tego zapalenia jest bardzo długie.

Piotrze, Szkieletorek je duzo, dosc duzo. Wlasciwie to pochlania jedzenie, wiec to chyba nie to..

Wiesz, może jeść ale nie trawić i wszystko może mu wylatywać. Wchłania tylko minimalne ilości. Nie wiadomo nic na pewno bez sprawdzenia. Oby to nie było to :ok:

dobrze, że był, biedaczysko. przerzedzone futro było w okolicach łopatek, tylko to nie placki czy wyszarpnięcia, a raczej raka rzadzizna, przez którą prześwituje skóra.

i cóż, myślę, że lepiej by go było przechwycić i zdiagnozować, choćby nawet miał tam wrócić... bo to już jednak da obraz sytuacji. najlepiej, gdyby jakiś DT się zdeklarował, że po badaniach/kastracji Szkielecik będzie mógł u niego przeczekać, np. aż Alysia będzie mogła go przeszmuglować do Holandii. postaram się go wywołać w piątek i jeszcze obfocić. (aha, Mziel - zorientuję się jakoś w weekend, czy dałoby radę Cię zluzować w pon. w przyszłym tyg., gdybyś chciała)

jak myślicie, czy taki stan Szkieletora może być przeciwwskazaniem do kastracji? bo jeśli faktycznie tak mu szkodzą wypady godowe problem by się rozwiązał.

Przede wszystkim zobaczymy, czy kocur będzie się regularnie pokazywać. Warto mieć dla niego jakieś lepsze rzeczy, np. surowe mięso czy wątróbkę, żeby się odpasł. Jeśli będzie przychodzić regularnie, to można wtedy przyjść z kontenerkiem, złapać i oddać na dwa dni do lecznicy w celu diagnozy i ewentualnej kastracji.
Niestety jest na cmentarzu ciężarna kotka, o której meggi dowiedziała się dziś od p. Wiesi. Pojawiła się nowa chyba zimą. Ja jej nigdy nie widziałam, podobno dzikuska i nawet przy p. Wiesi nie zbliża się do jedzenia póki ta nie odejdzie. Nie wiem, czy uda się uniknąć kociąt w tym roku

Gdyby jakiś fachowy łapacz z klatką łapką szybko się znalazł do pomocy p. Wiesi, to może by się udało...

OK, jak przyjdą z KrakVetu pusze, to dla Szkieletora będę wieźć najlepsze, jakieś mięsiwo też z moją babcią zasponsorujemy

co do kotki...

łapałam tylko raz, na swoim podwórku, do klatki na lisy. Jestem spoza W-wy i niezmotoryzowana, ale jeśli na coś się przydam, to chętnie pomogę.

Ty się raczej do łapania kotki nie nadasz, najwyżej do noszenia klatki łapki, o ile ktoś z tym ustrojstwem pomoże p. Wiesi.

Ja mam klatkę łapkę. Niestety ostatnio często nie ma mnie w Warszawie. Jeśli nie będę mógł pomóc w łapance, to chętnie ją komuś przekażę.

Cm.Wolski. Kociaki jednak są!!!

Kto przegląda forum