Tasia i Tycia - część pierwsza i z pewnością nie ostatnia

Moja koleżanka też musiała zrobić to badanie i niestety, również nie dała rady - również z tych samych powodów, co Ty.

shalom pisze:Tyle, że tomografii nie dają ot tak, musi być konkretne wskazanie, więc pewnie to musi być te badanie.
Kurczę, musisz się sama uspokoić i dobrze nastawić, bo jak będziesz się nakręcać to żźadne środki uspokajające nie pomogą.

Jak słyszę to co wyżej, to mi się smutno robi - ta nieprzekraczalna bariera współ-odczuwania...
Wiem, co mówię i rozumiem, o czym pisze Pasibrzucha. Pół roku temu w identycznej sytuacji postąpiłam tak samo...

Tu nastawienie nie ma nic do rzeczy, niestety. Szłam z nadzieją, ciesząc się (o ile to dobre słowo w tej sytuacji) na szybką diagnozę, z kompletem dotychczasowych badań i mężowskim wsparciem. Miła pani technik przeprowadziła ze mna krótki wywiad i padło pytanie o klaustrofobię, na co odpowiedziałąm, że owszem, mam ogromną, ale zażyłam głupiego jasia i jestem przygotowana. Ale kiedy wózek zaczął wsuwać się w tubę rezonansową, a ja zobaczyłam, że dookoła siebie mam ledwie kilkanaście cm luzu i sufit tuż nad nosem, a przed sobą wizję 40 minut w tej (przepraszam za wyrażenie) trumnie, wpadłam w taką panikę, że nie dało się tego opanować

strasznie współczuję
małe dzieci dostają narkozę (głupi jaś nie wystarcza, żeby się nie poruszyły) - wiem, że to strasznie drastyczne, ale jeśli badanie jest niezbędne, to może?

Annazoo pisze:
shalom pisze:Tyle, że tomografii nie dają ot tak, musi być konkretne wskazanie, więc pewnie to musi być te badanie.
Kurczę, musisz się sama uspokoić i dobrze nastawić, bo jak będziesz się nakręcać to żźadne środki uspokajające nie pomogą.

Jak słyszę to co wyżej, to mi się smutno robi - ta nieprzekraczalna bariera współ-odczuwania...
Wiem, co mówię i rozumiem, o czym pisze Pasibrzucha. Pół roku temu w identycznej sytuacji postąpiłam tak samo...

Hę?

że ja nie rozumiem jej lęku? :roll:

ależ no właśnie doskonale rozumiem, tyle ze jeśli badanie jest ważne i konieczne ze względów zdrowotnych :!:

to można spróbować raz jeszcze, próbując się nastawić inaczej. A jak to jest klaustrofobia nie do przejścia do chyba najlepiej zapytać lekarza czy jednak inne badanie nie można zlecić.
A ostatnio na zajęciach z technik neuroobrazowania pytaliśmy naszą doktorkę: a co jeśli ktoś ma potworny lęk i panikuje? A ona na to, że jak człowiek jest chory i zależy mu na badaniu, które jest jedynym ratunkiem to lęk chowa do kieszeni, zaciska zęby i tyle. Mnie ta odpowiedź nie zadowoliła. Gdyby nie to, ze chcę zaliczyć te zajęcia to bym przytoczyła jej przypadek Pasibrzuchy

Pasibrzucha pisze:a ja zobaczyłam, że dookoła siebie mam ledwie kilkanaście cm luzu i sufit tuż nad nosem,

Dlatego nikt mnie nigdy na solarium nie mógł zaciągnąć :oops:

chociaż ja nie mam klaustrofobii.

pozytywka pisze:strasznie współczuję
małe dzieci dostają narkozę (głupi jaś nie wystarcza, żeby się nie poruszyły) - wiem, że to strasznie drastyczne, ale jeśli badanie jest niezbędne, to może?

No właśnie miałam pytać też o mocniejsze środki czy można spróbować? A do solarium chodziłaś kiedyś? może głupie pytanie, ale solarium też jak trumna, a jednak wiele osób mimo klaustrofobii chodzi i się zamyka

Zgłoszę się do wróżbity Macieja, niech mi zdiagnozuje miło, lekko i przyjemnie na poczekaniu, obejdzie się bez MRI :lol:

Nie, nigdy ani solarium (choć uwielllbiam być opalona), ani windy, nawet w toaletach innych niż moja własna nie zamykam się nigdy na zamek :oops:

Z tą narkozą pozytywko też myślałam, muszę dopytać, jak możnaby to przeprowadzić. I to musi być niestety rezonans - rtg, tomograf nie zobrazują tego, co w tym przypadku trzeba zobrazować

pewnie musiałoby to być w szpitalu, nie ambulatoryjnie
ale przecież musi byc taka możliwość, tak jak w przypadku malutkich dzieci
trzymam kciuki z całych sił :ok:

jakieś rozwiązanie na pewno się znajdzie, nie Ty jedna masz jakąś fobię, więc nie jesteś dziwna, wszystko ok, trzeba pogadać z lekarzami i znaleźć złoty środek.
No a z tym nastawieniem jeszcze to wyszłam dlatego, że z fobią inaczej się powalczyć nie da, jak tylko wystawić się na lęk, na ten mega stres, nastawiając się długo i intensywnie i po prostu przeżyć własny lęk. Często trzeba powtarzać wiele razy-co w twoim przypadku jest niezbyt możliwe-ale tak to działa.
Pamiętaj, że Twój lęk mimo że wydaje się śmiertelny nie zabije Cię, a to uczucie ma jeszcze to do siebie, że rośnie, rośnie, wydaje Ci sie że zaraz umrzesz, oszalejesz itp, a ostaetcznie nic takiego się nie dzieje, w koncu lęk opada. Ale trzeba do tego dojść przez ćwiczenia- tak sobie poleciałam ze swojej psychologii i terapii lęków

Pasibrzucha pisze:Nie, nigdy ani solarium (choć uwielllbiam być opalona), ani windy, nawet w toaletach innych niż moja własna nie zamykam się nigdy na zamek
Z tą narkozą pozytywko też myślałam, muszę dopytać, jak możnaby to przeprowadzić. I to musi być niestety rezonans - rtg, tomograf nie zobrazują tego, co w tym przypadku trzeba zobrazować

No właśnie tego się obawiałam, jak rezonans, jak Ci zależy i to ważne, to musisz podziałać na swój umysł.
Pewnie zaraz ktoś tu powie, że jestem bezduszna i nieempatyczna :roll:

ale tak to realnie wygląda, musisz zmierzyć się z tym lękiem.
Chyba, że badanie można sobie odpuścić,a klaustrofobia w zyciu codziennym Ci nie przeszkadza-to olej wszystko i się nie stresuj.

Cześć Słoneczka!

Współczuję przeżyć i mocno przytulam :1luvu:

Ja na solarium nigdy nie chodziłam i nie zamierzam, bo raz, że to wieko zamykające się nad człowiekiem, a dwa - nie lubię się smażyć jak skwarka na patelni.
Wind też nie lubię, ale głównie z tego powodu, że boję się, że przy wchodzeniu ona ruszy

Poza tym, kiedyś byłam u rodziny, zjeżdżałam z siódmego piętra i windą zaczęło tak telepać, że się przestraszyłam, że się urwała :strach:

Drzwi wejściowe na klatkę z obu stron otwierało się z klucza - przez dłuższą chwilę nie mogłam trafić kluczem do dziurki :roll:

No i mam lęk wysokości.

Biedaku - ja mam tylko lęk wysokości a też mi w życiu przeszkadza

Nie smutaj - fotki panienek wstawiaj

Z klaustrofobia, jak i z innymi fobiami, na pewno da się walczyć, tylko może być na to potrzeba czasu i pomocy specjalisty - a pewnie badanie jest pilne. Tu może narkoza jest rozwiązaniem? Dobre nastawienie może pomóc osobie, która odczuwa dyskomfort, lub lekki niepokój, a nie tak silne stany lękowe

. Chęć na ogól jest niezbędna do osiągnięcia sukcesu, ale nie zawsze wystarcza. To tak, jakby cukrzyk miał chęć i motywację, żeby mu cukier się nie podnosił ...
:ok:

za rozwiązanie sprawy!

Tasia i Tycia - część pierwsza i z pewnością nie ostatnia

Kto przegląda forum