Rodosia z Katowickich Niekochanych

Ooo - ja coś o tym wiem, my mamy często budzenie o 4.30 (nie wiem gdzie to ździrstwo wszyło sobie zegarek), a i tak kochamy swoje footra.

Ja zazwyczaj nie wstaję (chyba, że posprzątać kuwetę), ale Duszka jest bez kaftanika, więc póki co - pilnujemy jej szwów.

Co do szwów - u Guree'ego poradziliśmy sobie plastrem chirurgicznym - skutecznie zabezpieczył swy i był językoodporny.... ;-)

A co do budzenia - ktoś kiedyś powiedział, że koty instynktownie wyczuwają, kiedy musimy wstać... i budzą nas pół godziny wcześniej :twisted:

charm pisze: i budzą nas pół godziny wcześniej

bo musi być jeszcze czas na pieszczoty :mrgreen:

Dooobre

Duszka między praniem:

Duszka z gołym brzuszkiem:

Z godzinę Duszka siedziała na parapecie łapiąc słońce, a teraz zwinęła się w kłębek pod kołdrą;)))

pięknota z niej :1luvu:

I jak niewinnie wygląda;)))

widzę ,że kubraczek juz się zdjął był
:lol:

jak dziewczynka? zaczyna ufać na nowo?

Mała1 pisze:widzę ,że kubraczek już się zdjął był

Zdjęłam wczoraj przed południem, bo leżała na łóżku nie wykazując żadnej inicjatywy ruchu. Wychodziłam na kilka godzin i nie chciałam zostawiać TŻ z operacją zdejmowania kubraczka - na niego wciąż reaguje gorzej niż na mnie.

Duszka w dzień spała na mojej poduszce. Dziś też ją wezmę na noc do łóżka;) Ale żebyśmy się przyjaźniły to chyba jeszcze nie;)))

Duszka przyniesiona wieczorem do łóżka uciekła, ale w nocy sama przyszła, zwinęła się w kłębuszek i spała ze mną około 3 godzin

A niedawno przyszła mi się ocierać o nogi;)))
TŻ stwierdził, że mam przez najbliższy czas całkowity zakaz wyjeżdżania z domu, bo Duszka się na nowo zdziczy. Myślicie, że w drugiej połowie maja już będę mogła;)))?

Może

Jak jej się brzusio wygoi i nie będzie już żadnych nieprzyjemnych dla kota akcji, to na pewno szybciej nabierze zaufania i będzie spokojniejsza - i za to ogromne :ok:

!

Duszka spała na tapczanie. Wzięłam na ręce Nusię, która zaprotestowała gwałtownie i obracając ją do góry brzuchem przysiadłam na krześle w sypialni. Na dźwięki wydawane przez Nusię zareagowała Duszka - zeskoczyła z tapczanu, podbiegła do nas, zamiauczała i pacnęła. Trafiła Nuśkę w nogę, ale najwyraźniej chodziło jej o mnie, bo jak puściłam Nusię, to kotki się łagodnie obwąchały, a na mnie Duszka zerknęła z wyraźnym wyrzutem.

Uświadomiłam sobie, że i wczoraj zareagowała podobnie. Gusia wzięta na ręce burczy gniewnie i właśnie na to burczenie Duszka przybiegła do kuchni i wpatrywała się we mnie z dezaprobatą, która zniknęła gdy tylko oswobodziłam Gusię.

Myślałby kto - obrończyni ważąca 3,7kg :ryk:

Wczoraj dokonała się zmiana. Duszka spała w sypialni, a gdy już się wyspała nie schowała się w kuchni czy łazience, a swobodnie przyszła do pokoju. Ulubiła sobie oparcie wersalki, na którym śpi w pozycji kokoszki. Okazało się, że kotka chętnie się bawi, że umie - oprócz syczenia i warczenia - miauczeć, nawet próbowała wychodzić na balkon. Pozwala się głaskać, przychodzi co jakiś czas, by zajrzeć mi w oczy i dotknąć mnie łapką. Jeszcze nie wiem, co ma to oznaczać. Pozwoliła TŻ spać obok siebie

No i spała w moich nogach (rezydentki czuję, bo ciężkie są

)

To co, teraz już pójdzie, prawda?

Rodosia z Katowickich Niekochanych

Kto przegląda forum