Mój mały prywatny Zwierzyniec.... Czyli coś pozytywnego :)

bardzo śmieszne, bardzo
Belfast już szaleje, gania za wędką tzn krówką na wędce ślizgając się po podłodze
skacze gdzie się da, robi fikołki i się turla
a najlepsza zabawa jest o 5 rano, wchodzi do mnie do pokoju gadający Belfast w poszukiwaniu przygód
i zawsze je znajduje, najwyżej kogoś podgryzie do zabawy... :ryk:

Melka zrobiła ogromne postępy, wczoraj w nocy pierwszy raz wskoczyła obok mnie na fotel
bez większego problemu daje się wymiziać i co najważniejsze sama podchodzi
od wczoraj jak reszta towarzystwa dostaje tran
Kropka wczoraj był na kontrolnej wizycie u wetki, jest już zdrów, grzybica u niego też w odwrocie
za to u małej, wczoraj odkryłam suche miejsce na futerku przy łepinie
to niestety początek grzybicy a ja nie mam planu jak ją smarować
Belfaścik idzie na zdjęcie gipsu w piątek o godz. 14 (za tydzień)

nowe wiadomości z linii frontu z walki z grzybicą :!:

Kubuś zdrowieje w szybkim tempie
Kropka trochę wolniej
Kisia, Belfast i Melka - zdrowi
Melunia coraz bardziej otwiera się na ludzia
z resztą bandy dogaduje się bez problemów, już spała z Kisią obok siebie na fotelu
jest już duża różnica w jej zachowaniu, potrafi nawet sama podejść i nie ucieka już w tak panicznym strachu
ale to co zobaczyłam wczoraj - minę Kisiulki tak strasznie zdziwioną
to bezcenne
Belfast zajął jej miejsce na fotelu, weszła do pokoju i patrzyła na niego nie wierząc własnym oczom

jak on śmiał :!:

to tylko jej miejsce, jej i Kubusia
a co tam robi ten wielki, biały miś
malutkiej Melki nie oddam, była w planie tylko na kilka dni, do sterylki, potem miałyśmy szukać jej dobrego domku
ale nie jestem w stanie się z nią rozstać, podobnie jak z Belfastem
i mamy w domu dzięki temu 20 łapek i 5 ogonków
uważam, że to jest dużo i nawet w miłości nie należy przekraczać pewnej granicy, bo zamiast pomóc krzywdzimy...

bardzo mi tylko szkoda Etny, której, bardzo chciałam pomóc a nie zdążyłam
bardzo żałuję Marcelka z amputowaną łapką, który też nie doczekał domku i odszedł po cichutku w schronisku
bardzo mi szkoda Avy o której w tej chwili nic nie wiadomo...
dlaczego tu o tym piszę :?:

bo boję się napisać coś na jej wątku, abym po chwili nie przeczytała o kociej tragedii
tak jak w przypadku Etny i Marcelka
wiem, koty umierają. Nawet te które wzięte ze schroniska miały cudowny dom i kochanego ludzia
mimo to, to bardzo boli

Tak Puszatku masz rację to bardzo boli,gdy się dowiadujemy że kolejne biedactwo odchodzi, i choć nigdy kociaka nie widziało się na żywo,nigdy nie miało okazji pogłaskać,przytulić....zawsze płaczesz z żalu, bezsilności...

najgorsza w tym wszystkim jest bezsilność :cry:

chcesz pomóc i dowiadujesz się, że jest za późno

Dziś wróciłam do domu i zobaczyłam taki oto widok:

Kubuś i Belfast,jak widać,bardzo się polubili

A teraz pozdrowienia od Meliski dla Mamy chrzestnej

Belfast Bardzo dba o Meliskę,a ona o niego

Dziękuję za pozdrowionka :1luvu:

Czy moja

Melunia już tak zaufała

a Belfastowi ewidentnie wpadła w oko

czy następna love story się kręci na forum

Puszatku jak zobaczyłam Belfasta z Kubulkiem ,to już nie chcę pisać co mi żal..... ściska :wink:

Mój Kubuś jak śpi w legowisku ,to wtedy najbardziej go Luśka kocha ,podchodzi z zaczyna myć go ,tak intensywnie że Kuba zwiewa a ta ruda podstępna wiewióra rozwala się na jego miejscu :roll:

to są jedyne chwile miłości jakie się zdarzają u mnie w domu (między futrami oczywiście :mrgreen:

)
Ale chociaż u Ciebie sobie wzrok nacieszę.
Bardzo się cieszę z Belfasta i Meluni że miały tyle szczęścia :ok:

nie mogłam znaleźć wątku Belfasta, a widzę, że to tu jest wątek zbiorczy

Jak ma się Belfast? czy gips został zdjęty? jak łapka?

Belfast z powodu całkowitej aklimatyzacji z pozostałymi kociastymi występuje już tylko na tym wątku
gips będzie miał zdjęty jutro o 14, jest umówiony z wetem :1luvu:

tak bardzo wszyscy nie możemy się doczekać
w tej chwili to bardziej przeszkadza chyba nam... niż jemu
gania, skacze, bawi się z innymi jak gdyby nic
miłość kwitnie, wczoraj też leżeli razem na łóżku wzajemnie się adorując
Melka zrobiła ogromne postępy
nie ucieka już tak w panicznym strachu, bez problemu daje się głaskać, przychodzi obok mnie na fotel, można do niej podejść gdy leży na łóżku i czasami jak wracam w nocy chodzi za mną jak piesek :lol:

a raz nawet widziałam na własne uszy jak śpi obok Kisiulki na fotelu
bawią się wszyscy razem, gdzie prym wiedzie fruwający Kubuś (ulubieniec Kisi)
grzybica już prawie pokonana, chłopaki czują się coraz lepiej
co przekłada się na ich szaleństwa :ryk:

acha, to trzymam kciuki za to, żeby łapka mogła już być wolna od gipsu :ok:

a ta śliczna kicia na zdjęciach z Belfastem to tymczas czy rezydentka?

niestety... już rezydentka
nie potrafię się z nią rozstać :cry:

nie nadaję się na DT

Puszatku przepiękne zdjęcia!!! Trzymam kciuki jutro o 14 :1luvu:

dziękujemy za kciuki :ok:

na pewno się białemu misiowi przydadzą

Biały Miś

Belfaścik taki jest
taki duży, biały i przytulaśny MIŚ
siedzi i patrzy jak inni buszują mu w miseczce, pozwala na to
patrzy tymi swoimi cudnymi, wielkimi oczyskami
bo wie, że potem dostanie
taki koci ideał
a i do tego gadający :lol:

najlepsza wiadomość dnia

Belfaścik już bez gipsu :dance:

jeszcze troszkę kołowaty, niepewny co się dzieje z łapką
kolejny rentgen, łapinka goi się świetnie
pozostał tylko drut, który albo sam wyjdzie albo wet usunie go za 2 tygodnie

pozdrawia wszystkie ciocie, które trzymały łapki i pazurki
:1luvu:

Mój mały prywatny Zwierzyniec.... Czyli coś pozytywnego :)

Kto przegląda forum