Jedyne takie Dranie. Życie wariata to nie bułka z masłem ;)

Wielbłądzio pisze:Dzięki, napisałam do lawendy.

Wstałam, szykuję się do wariatologa.

No!!

Wielbłądziu, dotarł przelew?

Cześć Kochani

I jak tam? :kotek:

Może jednak jakiś kochanek się znalazł ?

brązowobiali pisze::ok:

Wielbłądziu, dotarł przelew?

Dotarł, przepraszam że zapomniałam sama napisać :oops:

bubor pisze:Może jednak jakiś kochanek się znalazł ?

Niestety nie. Zamiast kochanka poszłam do łóżka z KIOSZMARNYM bólem głowy, który nie opuścił mnie jeszcze do teraz

Mieszkam na Ursynowie, lekarz przyjmuje na Bemowie - półtorej godziny drogi w jedną stronę (czyli razem trzy), przez centrum, w godzinach szczytu - no i łeb pęka

Lekarz OK, ale ponieważ nie jest to przychodnia (tylko jakaś poradnia), recept wypisywać nie może

Będę do niego jeździć pomimo tego, bo zrobił na mnie bardzo dobrze wrażenie (jako lekarz, nie jako facet :wink:

chociaż jako facet też w sumie całkiem-całkiem :wink:

no ale zaobrączkowany, więc odpada); poza tym skierował mnie też na terapię... No i hit: stwierdził, że dawka leków, którą teraz biorę (przypomnę: zwiększoną o drugie tyle tydzień temu), jest nadal stanowczo za mała, jego zdaniem należy ją zwiększyć o kolejne drugie tyle

A na wariata ani niedouka nie wyglądał, wręcz przeciwnie, więc CIUTKĘ się przestraszyłam :roll:

No i powiedział mi w końcu wprost, że wesoło to ze mną teraz nie jest

W poniedziałek idę do jeszcze jednej, podobno doskonałej, pani doktor (prywatnej już niestety i też słono płatnej

, ale mam nadzieję, że chociaż będzie warto...) - zapytam ją, co z tymi lekami :roll:

Powtarzam Wam: życie wariata to nie bułka z masłem.

Dobranoc.

PS. A jutro Dzień Babci. Waham się, czy pojechać do Babci z prezentem i kwiatkiem, czy sobie darować. Bo oczywiście pojechałabym - ale jeśli znowu wywali mnie za drzwi podobnie jak w Wigilię

...?

Weź kwiatka i prezent , liczą się przede wszystkim Twoje intencje :ok:

Babcię sobie odpuść - powaznie. Ewnetualnie: jakis sms, lub wyslij kwiatki kurierem - choc to za droga impreza. Albo popros jakąś koleżankę niech sie zabawi w kuriera z kwiatkami.
Trzeba czasami pokazać innym, że zachowują sie nie tak zmieniając swoje zachowanie..inaczej nie dotrze to do nich nigdy...
Ostatnio już od soboty nie rozmawiam z moimi rodzicami - nie nalegam, że mają kochac koty, ale jeśli mnie o nie pytają bądź pytają mnie co u mnie słychać to w moim zyciu i opowieściach te zwierzaki są, bo są elementem mojego życia.. To co uslyszaqłam w sobotę sprawiło, że powiedziałam dość... Dziś nagranie na poczcie głosowej (akurat sie wyginałam w różne strony :mrgreen:

): "czemu sie nie odzywasz?" - no i nie odezwałam się dzisiaj.. nie mam ochoty..

Tak, masz absolutną rację, ja podobnie postępuję z obojgiem moich rodziców. Tyle, że w przypadku Babci jest trochę inaczej... Babcia w tym roku skończy 80 lat, jest bardzo schorowana i ledwo chodzi, psychicznie też marnie, a dodatkowo częściej niż często dobija ją jeszcze swoimi wielce zmiennymi nastrojami moja matka :twisted:

, poza swoją jedyną pomyloną i agresywną córką i mną ma na całym świecie tylko kocicę (która zresztą ostatnio też choruje, co jest dla Babci kolejną przyczyną nerwów i wielkich wydatków

, do których w tej chwili niestety nie mogę już się dołożyć

...)... Nie ma dnia, żeby nie przyszło mi do głowy... i żeby nie zaczął chwytać mnie w jednej chwili paniczny lęk, że... że mogę z czymś nie zdążyć... że TO może stać się nagle, niespodziewanie, JUŻ :crying:

...
Poza tym: doskonale zdaję sobie sprawę z faktu, że motorem Babcinego nastawienia wobec mnie, a tym samym: jedyną przyczyną powracających pretensji - jest moja matka, która od lat z wielkim powodzeniem regularnie podjudza Babcię zarówno przeciwko mnie, jak i ojcu

Porypaną mam rodzinę, co zrobić.
I jakim niby cudem ja sama miałabym być normalna...?
I jak mogłabym chcieć mieć własne dziecko, skoro raczej na 100% wyprodukowałabym tylko sobie i światu (przez wszystkie te lata, kiedy bym je wychowywała) kolejnego pojoba

...?

Wielbłądzio - za najlepsze decyzje co do babci :ok:

Spójrzcie co wykopałam :wink:

Piosenka taka sobie, nic szczególnego (gdyby kogoś interesowało, które są moje ulubione - proszę bardzo, chętnie się przyznam :wink:

), ale Marie jako Twiggy :1luvu:

... i w ogóle cały ten klip...
http://www.youtube.com/watch?v=_Wxnh7hX ... re=channel

Nie wiem, jak to się stało, jak to możliwe, że po tylu latach moich muzycznych poszukiwań i po bardzo mocnym jak mniemam ugruntowaniu się w klimatach: 1. hippisowskich (takie uogólnienie to w zasadzie bluźnierstwo

bo mieści się w tym zarówno psychodelia w rodzaju Jefferson Airplane czy Velvet Underground, cudowny blues Janis, mroki i poezja Morrisona, folk - już on brzmi ZUPEŁNIE inaczej w wykonaniu Joan Baez / Joni Mitchell, bezpretensjonalny pop Mammas & Pappas, fijoły, fijołki i ideologizm :wink:

Johnny`ego L. ... i wiele, wiele innych 'szufladek', w których jak dotąd albo się nie rozszperałam, albo na razie nie zatrzymałam się na dłużej), 2. babskich (wczesna Ania Maria Jopek - w zasadzie nie tylko ta całkiem wczesna, ostatnią Jej płytą, która mi się w całości podoba, jest "Farat", Norah Jones, Katie Melua, solowa Marie) i 3. francuskojęzycznych (Juliette Greco :1luvu:

), Roxette nadal egzystuje z tym wszystkim w idealnej symbiozie :wink:

No ale egzystuje - i wcale się tego nie wstydzę :mrgreen:

Witam się w tym dniu i życzę dobrej nocy

Jedyne takie Dranie. Życie wariata to nie bułka z masłem ;)

Kto przegląda forum