Fundacja PJD, Vegas ma swój dom! :-)

Imbiś jest płaksa i słodziak - na razie ciągle barankuje dziewczyny u mnie na siłę

, za co obrywa po nosie, ale też pozwalają mu leżeć tuż obok i złoszczą tylko jak jest w tych czułościach zbyt napastliwy. Widziałam też, jak atakował barankowaniem Walunię z rozbiegu, bo mu nie pozwalała tak normalnie podejść do siebie. Znam obie koty na tyle dobrze, że wiem, że szybko im serducha skruszeją, ale na razie Imbirek jest biedak i chlipie mi, gdy tylko zniknę mu z oczu, że mu samotnie bez rodzeństwa i że nikt się nie chce do niego przytulać...

Ależ z niego słodziak. :1luvu:

A będą foty? :mrgreen:

mavi pisze:Melduję, że dziś posłałam wsparcie dla mojej Beatki!
Beatko malutka, proszę, nie wygłupiaj się z tym grzybkiem! Trzeba urosnąć, wypięknieć, domek fajny znaleźć, a nie martwić ciotunie jak nie grzybkiem to kaszelkiem!

Beatka od wczoraj na kroplówkach

Dostała także Zylexis na podniesienie odporności i ma pobrany wymaz z noska... Bardzo biedniutka jest

i nie chce jeść. Dzisiaj zaczyna kolejny antybiotyk, bo czekanie na antybiogram potrwa, a ona jest kiepściutka...
No i wożę koty "w ratach" na szczepienia p. grzybicy - muszę jakoś zapakować Spoksa i Dzidkę do transporterka

Nie jest wesoło w naszym bielskim kociostanie... i jeszcze wszyscy (ludzie) się pochorowali, łącznie z najmniejszym ludziem. Przepraszam, że wieści są tak rzadko, ale ledwo żyjemy.

Trzymamy mocno kciuki za Beatkę - taka kruszyna, a takie multum problemów jej się trzyma

.

A ja się zastanawiam poważnie, jak się Imbirkowi wyłącza mizianie, chociaż na chwilę :lol:

. Gdy to piszę, obchodzi mnie w kółko, zamrukuje mnie do granic możliwości i wtula się z każdej strony, a jak nie do mnie, to do dziewczyn. Już teraz po południu dostaje mniej od nich, ale szczęśliwego z jego obecności ciągle nie są :wink:

.

Dzisiaj wieczorem odeszła Beatka. Prawdę mówiąc, nie możemy pozbierać myśli, nie rozumiemy co się tak naprawdę stało. Wyglądało, że jej zdrowie jest pod kontrolą, że lada dzień będziemy mogli na poważnie myśleć o jej oddaniu do prawdziwego domu. Niestety, najpierw pojawił się grzyb. Niby tylko microsporum. Leczenie przynosiło efekty, kiedy nagle zaleczony już katar wrócił z większą siłą. Leczyliśmy. Kiedy przyplątał się kolejny problem (kaliciwiroza), zrobiliśmy test na FIV i FELV. Wyszedł negatywnie. Dalej leczyliśmy, ale już z mniejszymi efektami. Sytuacja stawała coraz mniej zrozumiała, ale ciągle byliśmy pewnie, że to tylko przejściowe. I wtedy stan Beatka bardzo się pogorszył, a w pewnym momencie dało znać o sobie potężne zarobaczenie. A Beatka była przecież dwukrotnie odrobaczana! I szczepiona miesiąc temu, z dobrym skutkiem. Kolejne wizyty i poszerzanie leczenia nie przyniosły efektów. Beatka odeszła dzisiaj w lecznicy, ratowana pod namiotem tlenowym, kiedy doszło do gwałtownej niewydolności oddechowej. W takich chwilach tracimy wiarę w sens tego, co robimy... Strasznie nam smutno.

:cry:

Po prawdzie - nie bardzo mogę w to uwierzyć... dyżurowaliśmy przy niej w nocy i jakoś tak wydawało się, że to tylko kwestia czasu, żeby się pozbierała...