Oswajanie dzikuna z Koterii. Jest postęp - po latach :)

[mziel52]

Bardzo głośno mamy. Siedzę z zatyczkami w uszach. Koty spoko. Żabcia się ze mną wybawiła do samej północy.

[mziel52]

Wszystkim kibicom i przyjaciołom dzikuski
Szczęśliwego Nowego Roku!!!

[mziel52]

Żabcia chętna do zabawy Podchodzi coraz bliżej. Chwilami przypomina sobie, że ma być ostrożna i cofa się pod krzesło. Myślę, że ona się tam coraz bardziej nudzi sama, a ponieważ, jak stwierdzono z obserwacji na Pigalaku, to jest mądra kotka, więc dojrzeje wkrótce do decyzji i postanowi przestać się bać.

[mziel52]

Dziś nowych postępów w oswajaniu nie odnotowałam. Dzień jak codzień. Kocia wychodzi na jedzenie, bawi się, wygląda przez okno, ale pilnuje odległości i bliżej niż 50 cm nie podejdzie. Myślę, że musi minąć przynajmniej tyle czasu, ile spędziła w lecznicy. Bo ona dalej nie jest pewna, czy to na stałe dom, czy znów nagle nie zapakują do kontenerka...
Zresztą ona głównie w nocy ma ochotę do zabawy, rano - do popołudnia woli przysypiać.

[VVu]

Kociaki - dzieci dzikunki - mimo że właściwie "ucywilizowane" są, to ciągle mają dzikawe odruchy: płoszą się, gdy się szybko przechodzi/podchodzi lub szybko wyciąga rękę. I chyba co najmniej większości dzikunom (czyli kotom oswajanym nie od najwcześniejszego dzieciństwa), które się przewinęły przez nasz dom, takie odruchy zostawały na zawsze. Ale jak źle pamiętam, to Jana mnie poprawi.

[slapcio]

U naszego tymczasa (teraz ok. 6 m-cy) mimo pewnych postępów w oswajaniu też jest odruch ucieczki przy zbliżaniu się, nagłym poruszeniu itp. Kociambr u nas od 3 tygodni, od syczącego, zwiewającego, gryząco-drapiącego dzika doszliśmy do głaskania przy misce, zabawy piórkami/wędką i włażenia do łózka (póki się zbytnio nie ruszamy). To ostatnie tez jest świadomą decyzją
Głaskanie z naszej inicjatywy jeszcze nie wchodzi w grę, mam nadzieję że jednak dojdzie do własciwych wniosków. Czego i Żabci życzę

Wszystkiego najlepszego w Nowym Roku!

[mziel52]

Żabcia wypoczywająca po śniadanku:



Dzikuny zawsze będą bardziej płochliwe, bo one są oswojone tylko przez konkretną osobę/osoby, a do innych pozostają nieufne. Dlatego w ich wypadku zmiana właściciela wymaga oswajania od początku. Dzikie są nawet dzieci takich kotów urodzone w domu.
Koty udomowione natomiast ufają każdemu. To częściowo jest kwestia genów, no bo na dworze przeżywają raczej te z natury bardziej ostrożne. Miałam i takie, i takie, wszystkie brane z ulicy - i różnica między nimi jest zauważalna.
Żabcia na razie zachowuje dystans, ale nie jest specjalnie spłoszona. Bawi się chętnie, przewraca się wtedy na plecki i jest wyraźnie zadowolona. Mam nadzieję, że w końcu przekona się, że nic jej nie grozi i pozwoli mi się miętosić, jak reszta towarzystwa.

[mziel52]

Zaszły nowe wydarzenia
Zaczęłam przez jakiś czas zostawiać u kici uchylone drzwi, ale związane sznurkiem, żeby nikt tam się nie przedostał, a ona mogła lepiej słyszeć dom i coś zobaczyć. No i Szkrabek się wcisnął i pobył z nią ze dwie godziny, zanim się zorientowałam. Koty zastałam we względnej zgodzie, tzn. Żabcia siedziała na oknie, a czarny łobuz na podłodze szykował się do wyjścia, bo już mu się znudziło, a w odwrotną stronę przecisnąć się nie umiał. Kiedy już wyszedł, zobaczyłam, że jednak coś się tam działo, bo rozlali miskę z wodą. Można się domyślać, że Szkrabek oferował jej swoje męskie usługi, bo takiej ładnej białej dziewczyny jeszcze nie widział
Żabci to wszystko jednak nie spłoszyło i kiedy po posprzątaniu się bawiłyśmy, to po raz pierwszy przeleciała za wędką przez cały pokoik, obok moich nóg. Sama się potem dziwiła własnej odwadze.

[Henia]

Żabcia w pozycjii wyluzowanej

[mziel52]

Wczorajszy dzień zaczął się na mokro i skończył takoż. Podczas wieczornej, a dokładnie nocnej zabawy z kicią rozsiadłam się w kałuży, którą Żabcia zostawiła na folii tapczana. Trwało to nieco, zanim się zorientowałam, że to ja jestem źródłem podejrzanego zapachu
Białe niewiniątko z zainteresowaniem patrzyło, jak się miotam. A wcześniej była wizyta reszty kotów i mała mogła obserwować, jak je głaszczę i jak są z tego zadowolone. Wczoraj też po raz pierwszy przy mnie przeszła do drzwi pokoju, by wąchać zgromadzone po drugiej stronie towarzystwo (normalnie trzyma się w miejscu, z którego łatwo może wejść za szafę czy do pudła).

[mziel52]

Żabcia bawi się coraz śmielej, przybiera coraz mniej ostrożne pozycje, codziennie ogląda koty, które wpadają na krótko do jej pokoju, nienastawione agresywnie; ma wtedy pokaz głaskania i kociej zażyłości z człowiekiem. Wszystko to daje jej do myślenia.
Dziś minęły trzy tygodnie od przybycia koteczki.

[mziel52]

Oto filmik instruktażowy z zabawy z dzikunką. Kotka jest ostrożna jak widać, tylko chwilami "zapomina się", jednak już ufa trochę i nie zwiewa nawet przy aparacie i moich gwałtowniejszych ruchach. Niemniej trzyma dystans. Moim celem jest zmniejszanie tego dystansu, a poza tym oswajanie kici z dotykiem zabawką - już nie uważa tego za atak.
I tak ileś razy dziennie ćwiczymy nowe przyzwyczajenia, czasem same, a czasem w towarzystwie kotów. Nie wiem, czy się już doliczyła, ilu ma kolegów.



http://www.youtube.com/watch?v=6Fd7w8ydHT0

[mziel52]

Żabcia ma ciekawe ubarwienie. Takie "zimowe", chłodne. Mimo przewagi bieli, na pyszczku nie znajdzie się nic różowego: ciemne obramowanie oczu, czarny nosek i takież wargi oraz bródka, przetykana "siwizną". Tylko kawałek ucha wyłamuje się z tej reguły. Wpadające w zieleń oczy potęgują to dziwne wrażenie stalowego chłodu jej urody.

[Henia]

Żabcia wygrała los na loterii .Ciepło ,bezpiecznie ,jedzonko pod nosek i zabawa.A na dworzu zimno ,wiatr ,jedzenie zamarza

[mziel52]

Wzięłam ją, bo ona nie mała szans na adopcję, ani na oswojenie w zatłoczonym dt. A na mrozie, samotna, kiepski byłby jej los...