Loluś i tymczasy - Odeszła Pani Stasia :-(

Azazel - mrrrau, cudne imię dla czarnego szatańskiego kociaczka

Oby się zdrowo chował
Bo Abaddon mam wrażenie ma też formę Abaddona co brzmi dość kobieco
Cieszę się z wieści o malcu, ale te finansowe

Trudno, będziemy się spinać :ok:

W dzień Bożego Narodzenia dziś składamy Wam życzenia
byście zawsze zdrowi byli, w szczęściu i radości żyli.
By nie brakło Wam ochoty by oglądać kocie psoty,
byście nigdy nie płakali, ale zawsze w głos się śmiali.

bardzo się cieszę, że maluch złapany, a co do imienia to może na przekór mu dać jakieś słodkie ? Może chłopak sobie weźmie do serca i zachowanie poprawi... Może Misza czyli Mikołaj ?

Hehe, Abaddon - to inaczej Exterminans - czyli Niszczyciel :-)

A Azazel kojarzy mi się z Mistrzem i Małgorzatą (Asasello), choć tam oczywiście kocią gwiazdą był Behemot. Imię Behemot przypomina mi jednak o znanym mi niegdyś kocie - właśnie czarnym "półpersie", którego spotkał bardzo zły i smutny los :-(

Misza - to moim zdaniem piękne imię dla syberyjczyka :-)

A z finansami powalczymy. Ja od stycznia biorę w pracy coś w rodzaju drugiego etatu - żeby dorobić i stanąć choć trochę na nogach.
Bardzo mi leżą na sercu szczepienia kotów, nigdy nie miałam takiej liczby nieszczepionych tymczasów...

Niech się spełnią świąteczne życzenia,
te łatwe i te trudne do spełnienia...
Niech się spełnią te duże i te małe,
te mówione głośno lub wcale,
wyszeptane w biegu, zapisane w śniegu.
Niech się spełnią krok po kroku...
Tego Ci życzę w te Święta i w Nowym Roku
Obrazek

Mały Azi zabunkrował się za wersalką. Położyłam mu tam kocyk - pasuje, leży na nim. Niestety - wciąż panika w oczach. Wczoraj załatwił się w kontenerku, ale dziś ma do dyspozycji kuwetę (osobną, specjalnie dla niego) - i nic.
Je chętnie i sporo, dziś zarzucił dwie saszetki RC Babycat oraz sporą porcyjkę gotowanego indyka, ma też pełną miskę suchego RC exigent. Bardzo jest wystraszony, przede mną ucieka, fuczy na koty, one są go bardzo ciekawe, ale na razie o zawarciu znajomości nie ma mowy.
Trochę kaszlał dzisiaj i miał odruch wymiotny - ale pocieszam się, że może to reakcja na odrobaczenie, a może na nowe domowe warunki?
Weterynarz wczoraj ocenił jego stan na zadziwiająco dobry, to nie było kocię piwniczne z całą pewnością. Natomiast jest to kocię, które spotkało coś bardzo złego od ludzi, nie tylko wyrzucenie - tak typuję po jego zachowaniu.

A na ile mcy go ocenił ? Co go musiało spotkac, że on się tak panicznie boi ? az strach myśleć...

Jestem już powigilijnie i doczytuję... :oops:

Weterynarz ocenił go na 3 miesiące. Jest bardzo malutki, ale sprawia wrażenie większego, ze względu na puchate futerko. Wyrzucony był około miesiąca temu, zatem musiał mieć co najwyżej 2 miesiące.
Ma trochę dziwną sylwetkę, nieproporcjonalnie krótkie łapki i jakby krzywy kręgosłup oraz wielki brzuch. Być może to "odpad" z pseudohodowli, tam krzyżowane są bez ładu i składu koty spokrewnione i często rodza się mutanty. Takie dziwadełko trudniej sprzedać jako "rasowego", więc jak się zorientowano, wywalono malucha (i tak dobrze, że nie skończył w wiadrze z wodą lub w reklamówce w Wisłoku).
A może pozbyli się go jego rozczarowani nabywcy?
Ze względu na bardzo agresywne zachowanie został tylko odrobaczony zastrzykiem. Trudno badać malucha niewiele większego od dłoni, który wściekle się szamocze, drapie i gryzie ile sił. Musiało go trzymać dwóch weterynarzy i konieczne były rękawice, bo pogryzł jednego. Ja zresztą też zapoznałam się już z jego ząbkami, gdy próbowałam wyjąć go zza biurka. O zabraniu go na dodatkowe badania na razie nie ma mowy. Na szczęście nic mu nie dolega, je, pije, korzysta z kuwety (choć na początku nie bardzo sobie z tym radził).
Dał mi się nawet pogłaskać, choć bardzo przerażony i nieufny.
Na razie nawiązuje znajomość z kotami.

Wiesz, ta nieproporcjonalna sylwetka to może być efekt złego żywienia, który minie po jakimś czasie :ok:

A jakbyś musiała coś z kiciem robić polecam grube rękawice ze skóry baraniej (z futerkiem) - wtedy młody gryzie a ty robisz co jest do zrobienia :wink:

Bo miałam 2 dzikusy których obsługa była możliwa tylko w takowych więc np. od weta wychodziłam w rzymiankach, pięknej sukience bez pleców i rękawicy na ciężką zimę, bo Justin czasem był o krok od zwiania z klatki. Miny przypadkowych gapiów - bezcenne :ryk:

A koty ci go szybko oswoją :ok:

Bardzo na to liczę, że koty go oswoją, ostatnio przyglądał się z daleka naszym miziankom, ale sam się wymiziać nie dał. Próbował też boczkiem wspiąć się na łóżko, gdzie wylegiwały się Jaśmina z Petunią (te dwie wielkie kocice akurat nie są szczególnie przyjazne), ale zrezygnował.
Bardzo liczę na Bertę, Malwinkę i Lolka - oni są bardziej koleżeńscy i skłonni do sympatii wobec obcych - bardzo czule opiekowali się Hrabią, do ostatnich godzin jego życia.
Może zajmą się maluchem? Tola nie przychodzi ostatnio do pokoju - zaanektowała kuchnię na swoje królestwo, ma tam swoje ulubione miejsca do wylegiwania.

Maluszek pierwszy raz dziś rano wskoczył mi na łóżko i rozkokosił się na kołdrze, niestety uciekł w panice gdy tylko się poruszyłam. Dopadłam go w wersalce i wygłaskałam, ale pozwolił na tej zasadzie, że "nie uciekam, bo nie mam jak", strasznie szybko oddychał, uszka miał stulone do tyłu :-(

Głaskałam go bardzo delikatnie, drapałam pod bródką, mówiłam czułym głosem. Ale i tak zwiał i nie dał już się dotknąć. Koty na szczęście traktują go przyjaźnie.

"Kropla drąży skałę nie swą siłą, lecz uporczywym spadaniem" - jeszcze będzie się myział :ok:

Wiem, że widok Twoich kotów, które przyjmują takie karesy z wdzięcznością na pewno pomoże mu pozbyć się złych wspomnień :ok:

A w ogóle to Hapi Niu Jer :wink:

Samych radosnych dni w 2011 roku :ok:

Loluś i tymczasy - Odeszła Pani Stasia :-(

Kto przegląda forum