Kosmaty i kociaste - Maciek (') rocznica :(

Gratuluję i przy okazji zapytam co z grubą kotka zwaną Zorro. Znalazła dom?

Zorka ma się doskonale. Nie szukała domu, bo go miała.

A to widocznie przeoczyłam, że miała dom.

Ale Ty nam Villemo te informacje dawkujesz :roll:

Jak w jakimś serialu . Z każdym odcinkiem napięcie wzrasta

Czarowna i tajemnicza.

Jozefinka moze sie tez zalapiesz? Black & white?

SecretFire pisze::mrgreen: Czarowna i tajemnicza.

Jozefinka moze sie tez zalapiesz? Black & white?

Tak myślałam o tym białasku z Rudy :-)

ale u niego to tak piorunem poszło, że zanim ja się namyśliłam, to kotek ma już domek :ok:

Rudasek tez by pasowal :mrgreen:

Ciekawe co kuzynecza jutro napisze.

SecretFire pisze:Rudasek tez by pasowal

Burasek także :-)

Basieńka cudna :1luvu:

Villemo gratuluję

No i biała

Jeszcze raz gratulacje!Sliczna i spojzenie Salmy.To co malujemy następny portret? :ok:

Jest przepiękna!!! Gratulujemy i życzymy wiele wspaniałych chwil razem! Dopiero zajrzałam do telefonu :oops:

Jak to z Basią było...

Równo tydzień temu pracowałam na loterii fantowej w Świeciu. W pewnym momencie na salę przyszła dziewczyna z kotem. Wywołała tym niemałe zamieszanie, nawet policja była wzywana, bo nie wolno na pokaz kotów przynosić zwierząt innych niż dopuszczone. Natomiast gdy ja zobaczyłam kota, to dosłownie cały świat przestał istnieć.
Oto Luna:

Jej właścicielka zjawiła się na pokazie celem znalezienia kawalera dla Luny. Gdy mi to oznajmiła (a ja wściekle tuliłam do siebie jej kota) powiedziałam jej o forum, o zapobieganiu bezdomności itd... W zamian dowiedziałam się, że w miocie Luny były 4 kociaki, z czego jeden na pewno głuchy. Właścicielka Luny na początku jego wzięła, ale po jednym dniu poszła wymienić, bo głuchy kociak to kłopot... Próbowałam pewne rzeczy dziewczynie tłumaczyć, doszło do wymiany telefonów nawet. Obiecała dowiedzieć się, jaki był los tego głuchego kotka.

Z pokazu wróciłam ledwo żywa. Dane mi było pogłaskać kota marzeń i musiałam go oddać... Nie umiem opisać, jak mi było smutno.

Telefon od dziewczyny otrzymałam w środę. U właścicielki został jeszcze jeden kociak szukający domu. Właścicielka to 70-letnia pani. Nie marzyłam nawet o adopcji tego kota, ale wiedziałam, że muszę się nim zaopiekować choćby do sterylki, żeby uchronić go od trafienia do rozmnażaczy. W sprawę wtajemniczyłam mamę i to ona miała mission impossible - przekonać ojca, aby wyraził zgodę na tymczas. Kosztowało to mamę wiele nerwów, ale dała radę.

I teraz najbardziej nieprawdopodobna część historii.

....

Wiedziałam, że jeśli mam tego kota jakoś przywieźć do siebie, to jest to możliwe tylko w weekend.
W piątek zapomniałam zabrać do pracy telefonu! Na szczęście mój brat się ulitował i mi przywiózł o to bez marudzenia

Najpierw zadzwoniła mama, ze już rozmawiała z ojcem i że mogę kota na tymczas wziąć. A dosłownie po chwili zadzwoniła właścicielka Luny z zapytaniem, czy nadal jestem zainteresowana zaopiekowaniem się siostrą Luny! Na co ja mówię, że właśnie uzyskałam na to zgodę rodziców. Dziewczyna do mnie na to, że to świetnie, gdyż właścicielka kotki właśnie dziś (czyli w piątek) idzie do szpitala i nie ma co z kotem zrobić. Dlatego dziewczyna od Luny zaoferowała, że już jedzie po kota i do jutra mi go przytrzyma, tylko czy ja na pewno po niego przyjadę

I tak się stało.
Tak więc z właścicielką pierwszą nie widziałam się, gdyż ta przebywa w szpitalu. Z drugich rąk wiem tyle, że Basia jest jednym z czwórki białych kociąt. Urodziła się z czarnej matki - dachowca

. Data jej urodzin to 1 czerwca (dzień urodzin mojej mamy), a właścicielka wołała na nią Asia (to moje drugie imię). Kotka była nauczona jeść wędliny, a za kuwetę służyła jej stara blaszka od ciasta wypełniona zwykłym piachem.

Jadąc po kotkę wstąpiłam do olimichalskiej na herbatkę i pierniki. Ola może potwierdzić, że jeszcze jadąc w tamtą stronę nie było pewne co dalej z kotką. Miałam tylko nadzieję, że mała rozkocha w sobie domowników, ale znając mojego tatę nie mogłam mieć pewności.
Jak wróciłam do domu to i życie do tego domu wróciło :!:

Wczoraj zdarzył się mój mały cud.

I jak tu nie wierzyć w przeznaczenie?

Villemo, niesamowita historia :1luvu:

Kosmaty i kociaste - Maciek (') rocznica :(

Kto przegląda forum