Kotka w strasznym stanie [']- oby ten wątek był przestrogą!

No wlasnie - ta bezsilnosc jest najgorsza... Juz choćby się nie wiem co zrobiło - nic się zrobić nie da. Stało się.
Tak to czuję zaskakująco osobiście... :cry:

Masz rację, nie mozn oceniać ludzi po cyferkach, tu jednak zerowy wskaźnik postów był wskaźnikiem nie tylko postów. A zapłaciła biedna, schorowana kicia...
Ech, nie będę więcej pisać.

Dziewczyny - bardzo dziękuję za zaangażowanie w wątek. Niestety tak jak Wam brakuje mi tu osób, które powinny się wypowiedzieć - Agnieszki i Doroty.

Muszę tylko wyjaśnić pewne rzeczy - nikt z forum nie dał Dorocie tej kotki na DT. Z tego, co zrozumiałam z mojej pierwszej rozmowy telefonicznej z Agnieszką, Agnieszka z jakąś koleżanką "odłowiły" chorą kotkę w fabryce Perun, zawiadomione przez swoich kolegów, że kręci się tam kotka w stanie, jak określili "agonalnym". Koleżanka zabrała kotkę do siebie. Agnieszka zadzwoniła do mnie tego samego dnia z pytaniem "czy mam jakiś pomysł i mogę jakoś pomóc - bo kotka nie może zostać u tej koleżanki, wetki nie chcą się podjąć operacji i nie bardzo wiemy, co dalej zrobić...". I ja naiwna założyłam wątek...

Sądzę z wypowiedzi Doroty:

dota&koka pisze:witajcie.
to ja dałam kotce awaryjny dt.nie można było pozwolić żeby niunia wróciła do fabryki.
w sobotę przywiozłam dziewczyny wraz kotką do swojej wetki...

że Dorota po prostu od tejże koleżanki zabrała kotkę, która nie mogła zostać tam, gdzie trafiła.

Niestety w sprawie tej właśnie koteczki nikt z forum nie był decyzyjny...(dla jasności obie dziewczyny - i Dorota i Agnieszka - są na forum zalogowane) - chociaż od początku Antoninaśnieżka proponowała pomoc i zabranie kotki do siebie.

Była chec pomocy, madry i odpowiedzialny dt...
Przez glupie instynkty i czysty idiotyzm kotka umarła.
Przerażające.

Śpij dobrze, Dorotko :twisted:

Ja też wzięłam do siebie Pucusia jako świeżutek na forum.. Wszystko zależy od człowieka..
A tu jak widać koteńka poszła jakby okrężna drogą do tego "domu", omijając niestety forum

Qrcze chyba gdyby to działo się na forum to kotę dostałby ktoś doświadczony i sprawdzony..
Z drugiej strony, to że ktoś zgłosił się po kotkę było, jak się wydawało na pierwszy rzut oka, b. dobrym rozwiązaniem bo jak wiemy o domki strasznie trudno..
Z trzeciej strony kotka mogła trafić do kogoś zaufanego.. Czy od razu mogła tak trafić czy dopiero z "domu" od Doroty?

Tyle pytań bez odpowiedzi.. co by było gdyby

joluka, zastanawiam się czy chciałabyś aby ten wątek znalazł się w Kocim ABC?
W CZĘŚCI III, czyli jak dbać i kochać mądrze / 2. OSTRZEŻENIA PRZED... (smutne doświadczenia forumowiczów) - są tam tematy o oknach, nitkach itp.
Decyzja należy do Ciebie, mogę go dodać.

Anja - dziękuję za propozycję! Myślę, że jednak dobrze by było..... - jako ostrzeżenie przed nadmierną wiarą we własne możliwości, niefrasobliwością i brakiem wyobraźni.
DT dla zwierząt nie oznacza tylko zapewnienia im dachu nad głową i pełnej miski - najczęściej trafiają do nas zwierzaki z problemami zdrowotnymi i to przede wszystkim trzeba brać pod uwagę przygarniając kocie biedy (nawet na chwilę!).

Motto pewnie powinno być takie: MIERZ SIŁY NA ZAMIARY! Jeśli nie dajesz sobie z czymś rady - proś bardziej doświadczonych o pomoc, wsparcie, poradę i skorzystaj z nich!!!!

joluka pisze:DT dla zwierząt nie oznacza tylko zapewnienia im dachu nad głową i pełnej miski - najczęściej trafiają do nas zwierzaki z problemami zdrowotnymi i to przede wszystkim trzeba brać pod uwagę przygarniając kocie biedy (nawet na chwilę!).

Motto pewnie powinno być takie: MIERZ SIŁY NA ZAMIARY! Jeśli nie dajesz sobie z czymś rady - proś bardziej doświadczonych o pomoc, wsparcie, poradę i skorzystaj z nich!!!!

100% racji

Pozwólcie że i ja zabiorę głos, bo bardzo mnie poruszyła historia koteczki. Edukacja ludzi, uświadamianie o ogromnej odpowiedzialności i prawdopodobnych trudnościach jest konieczne! Przestrzegajmy dziewczyny z dziećmi na wychowaniu, przed pakowaniem się w przedsięwzięcia ponad siły! Niech ten watek rzeczywiście zostanie "ku przestrodze"

Prawie rok temu adoptowałam forumową kotkę - nie byłam "początkująca", a jednak gdy okazało się, że kot potrzebuje leczenia, długiego, uciążliwego, kosztownego - miałam okresy załamania i zwątpienia. Dwoje malutkich dzieci i co dzień, co dwa, wizyty u weterynarza, zaczął chorować też rezydent, więc z dwoma kotami. Tu dzieci przeziębione, tu TZ musiał zabrać auto, przepełnione poczekalnie, praca czeka, a ja spózniona, leki nie skutkują, w nocy mąż jeździł do szpitalnego laboratorium, by na rano była analiza kociego moczu. Byłam rozgoryczona i wkurzona, czasem bezsilna, czasem musiałam podjąć decyzję: płacę za weterynarza czy pediatrę. Czy bardziej chory jest kot czy dziecko? Kto może poczekać? A czasem ktoś musiał poczekać. Moja mama pukała się w głowę.
Przetrwaliśmy, ale już teraz nie podjęłabym się świadomie opieki nad nowym chorym zwierzęciem.
Dobre chęci to nie wszystko. Doświadczenie, czas-dyspozycyjność, mobilność, finanse. Jest w ludziach taka potrzeba "dobrego uczynku", ale w wielu wypadkach jedynym rozsądnym sposobem jest pomoc finansowa, inaczej, jak w opisanej historii, można wyrządzić więcej szkody niż pożytku.

Najwiecej szkody wywoluje nie robienie niczego na co dowodem jest niniejszy watek.
Ty bylas odpowiedzialna, dzialalas.

Tu na dobrych checiach sie skonczylo.
A zaplacila nic nie winna kotka.

Ka_towiczanka Ty okazałaś się mądrym, odpowiedzialnym człowiekiem. Więc prawdopodobnie też nie rozumiesz jak Dorota mogła tak postąpić mimo (powiedzmy) na 1y rzut oka, podobnej sytuacji. Bo jak napisałam wcześniej - Ty jesteś mądrym, odpowiedzialnym człowiekiem.
Tylko, że niestety Dorota wiedziała jak ciężki jest stan kotki i mimo to zaoferowała "pomoc".

no to powiem Wam że ja od pierwszej chwili chcialam wziąć kotkę ale jedyne co mnie powstrzymało to właśnie jej stan-jak zaczęlam myślec to zwyczajnie obleciał mnie strach że nie dam sobie rady. Nawet nocą wysmarowałam i wysłałam odpowiedż że wezmę ją do siebie ale jeśli osoba dośw.np.Agneska będzie czuwała nad jej leczeniem bo ja nie dam rady a ona ma Boliłapkę i mnie po drodze.
O 01 30 w nocy wykasowałam 99% tego posta bo stwierdziłam że to glupia propozycja i wydawało mi się że nie powinnam się pchać jak sama nie jestem pewna czy dam radę-taka jakaś głupia ambicja że nie mam prawa oczekiwać pomocy i otwarcie się przyznawać do tego co mogę i czego nie mogę (dlatego że już mnie na tym forum za to objechano-a przecież człowiek czasem sam nie daje rady i to ,moim zdaniem dobrze,jeśli sam ma tego świadomość a nie ściemnia i siebie i innych oszukuje-ale ocena"forum"jest czasem okrutna i impregnowana na argumenty,niestety

)
Zaraz potem po raz pierwszy napisała dota&kota..

Teraz sama nie wiem czy dobrze zrobiłam czy raczej żle bo we dwie może jakoś byśmy dały radę..
nigdy nie znajdę odpowiedzi na to pytanie..

Catnaperka pisze:
joluka pisze:DT dla zwierząt nie oznacza tylko zapewnienia im dachu nad głową i pełnej miski - najczęściej trafiają do nas zwierzaki z problemami zdrowotnymi i to przede wszystkim trzeba brać pod uwagę przygarniając kocie biedy (nawet na chwilę!).

Motto pewnie powinno być takie: MIERZ SIŁY NA ZAMIARY! Jeśli nie dajesz sobie z czymś rady - proś bardziej doświadczonych o pomoc, wsparcie, poradę i skorzystaj z nich!!!!

100% racji

Raczej: Mierz zamiar podług sił...

Przeczytałam wątek, śpij spokojnie koteczko

.

Catnaperka pisze:Ka_towiczanka Ty okazałaś się mądrym, odpowiedzialnym człowiekiem. Więc prawdopodobnie też nie rozumiesz jak Dorota mogła tak postąpić mimo (powiedzmy) na 1y rzut oka, podobnej sytuacji. Bo jak napisałam wcześniej - Ty jesteś mądrym, odpowiedzialnym człowiekiem.
Tylko, że niestety Dorota wiedziała jak ciężki jest stan kotki i mimo to zaoferowała "pomoc".

Kota bardzo żal.
Może można było ją uratować, może nie.
Moją pierwszą kicię pokonał nowotwór listwy mlecznej. Dwie operacje przedłużyły jej życie o kilka miesięcy. Przerzuty ją zabiły.
Nikogo nie bronię, bardziej, z bezsilności się dziwię. Dlaczego ta osoba sie podjęła. Nie wierzę, że wzięła i z premedytacją "czekała nie robiąc nic". Że wierzyła, że kotce "samo przejdzie". Nie rozumiem jak można wziąć umierającego zwierzaka i natychmiast go nie zdiagnozować, nikt z Was nie rozumie...
Ale wiem jak to jest, gdy z małym dzieckiem, z gorączką, po prostu nie można wyjść z domu, z kotem do weterynarza. Że mimo umówionej wizyty, koniecznego zastrzyku, nie pójdziesz. I możesz tylko powiedzieć "trudno", kocie przepraszam cie ale musisz wytrzymać do jutra. Kocie, musisz poczekać na swoje leki, bo antybiotyki dziecka zżarły mi cały budżet. I ja tak robiłam. Nie jestem zadnym supermądrym i superodpowiedzialnym człowiekiem. Ale w przypadku mojego kota, nie było zagrożenia życia. Tutaj tak.
Stąd moja gorzka reflekscja matki i kociary - przy małych dzieciach, nie podejmuj się ratowania kocich istnień!

ka_towiczanka pisze: Stąd moja gorzka reflekscja matki i kociary - przy małych dzieciach, nie podejmuj się ratowania kocich istnień!

No właśnie, zamiar podług sił...

wiecie co - prześledziłam trochę wpisy Dota&koka na dogo.... - ona prowadzi też DT dla psów i ma chyba w tej chwili co najmniej dwa - oba wymagające specjalnej opieki, do tego dzieci.... :roll:

- w zasadzie nie dziwię się, że nie miała czasu i głowy do tego, żeby odpowiednio zająć się tą biedną kotą....

tylko dlaczego jej nie oddała od razu Antoninieśnieżce.....?????? - nigdy tego nie zrozumiem.... :cry:

Kotka w strasznym stanie [']- oby ten wątek był przestrogą!

Kto przegląda forum