Stoja tam , gdzie ja je ustawiłam. Druga sprawa ze Pan Janeczek to niesamowity Gość. 
Obiecał mi ze w niedzielę przedłuży tą drabinę dla Frani. Kiedy szłam patrzałam z daleka, ale robił sie juz powoli mrok i nie byłam pewna. Nakarmilam kociaki. Zainstalowałam dwa dodatkowe koce na werandzie Bezdomnego no i teraz jest po prostu rewelacja. Ale...nagle wpadł mi do głowy jeszcze inny, bardziej szalony pomysł. Ponieważ miałam full kocy i dwie kołdry dla Frani, ogólnie wyglądałam żałosnie cała obładowana żarciem i kocami, postanowilam wykorzystać ten fakt. Nabiłam bardzo gruby i duży koc tam gdzie kończy sie wnęka, w której są schronienia i zostawilam tylko dosć sporą szparę.Gdyby to nie była Tęcza, to koc na dole przytwierdziłabym do podłogi. Ale niestety. Rozsądek mówi co innego. 
Będzie może ciut chłodniej ,ale za to bezpieczniej do ucieczki. Baterie mi dzis padły, bo chciałam Wam pokazać jak teraz mają fajnie. Jutro porobię fotki. Skończyłam i ruszylam do Pana Janeczka i Frani.Kurde stoje , patrzę i własnym oczom nie wierzę 
. Drabina, długa drabina, prawie do nieba. Spokojnie Frania, ja, możemy tam wejść. 
Ależ sie ucieszyłam. Szybko wywołałam Pana Janeczka, bo na flaszkę musi byc za taka robotę. Obiecałam, a to Złoty Człowiek o Wielkim Serduchu. To On zrywał sufit,zeby ratować dwutygodniowego kociaka od mamy Maksia. Kociak był na tak wąskim stryszku, ze nie było jak tam wpełznać po niego. Co gorsze, ktoś kto budował ta altanę, wbił potwornie długie gwożdzie i te gwożdzie wystawały z desek do wewnatrz.Wygladało to niczym madejowe łoże. Gdybym jakimś cudem tam wlazła, to wylezć juz bym nie zdołała, bo bym się poorała i chyba wykrwawiła tam.A Pan Janeczek Zuch Wielki o godzinie 1.00 w nocy zrywał mi ten sufit, zeby kociaka ratować. Na drugi dzień rano altanka została zburzona. To drewniana altanka. A własciwie juz jej resztki. Ledwo sie to kupy trzymało, ale stryszek był suchy i dosć solidny.Sladu by po kociaku nie było. Pan Janeczek wdrapał sie za mna na stryszek , pokazał ze posprzatał,
choć wcale o to nie prosiłam.I co dziwniejsze pokazał mi jak trzeba tam zabezpieczyc od strony dachu, zeby nie wiało przez wnękę. Sama na to nie zwrócilam uwagi.Frania dostała super gruba kołdrę, która jej złozyłam na pół i na to dałam ten cieplutki pled, który zawiozłam ostanio. Udało mi sie też obic kocem z jednej strony, żeby nie wiało.Pan Janeczek pomagał . Jutro bede tam działac dalej, ale muszę jechac w ciagu dnia. Jak skonczę ,to porobie zdjecia. Frania będzie miała super. Wchodzi tam, bo Pan Janeczek, słyszy jak biega po stryszku. Jutro będę mieć zupełną pewność, bo zostawiłam trochę jedzonka. A wiem, ze zaden inny kot tam się nie kręci.
Kupuję ja juz trzeci raz i niestety ma nieodparte wrazenie, że tylko zmienił się sprzedajacy. 
Mam nadzieję ze choć kilka dni sie to utrzyma. 
