Połamana młoda kotka- [*]

[Fundacja KOT]

dziękujemy za odzew, zainteresowanie i chęć pomocy

niestety nie udało się pomóc kici, podjęliśmy decyzję o eutanazji

okazało się, że uszkodzenia są o wiele poważniejsze niż można było sądzić wg usg i zdjęcia rtg; prawa tylna łapka była całkowicie wyrwana ze strzaskanego stawu biodrowego (tutaj wchodziłaby opcja amputacji kończyny), niestety okazało się również, że przerwany jest nerw kulszowy -kicia nie miała więc szans nigdy chodzić na obydwie tylne nóżki

młoda, ok. 4 miesięczna kotka, w bardzo dobrej kondycji ogólnej

ironia losu, że nasz lekarz wyjechał na kursy specjalistyczne z... chirurgii

koszt dzisiejszej wizyty w klinice wyniósł 40 zł, w związku z tym napiszę do osób, które tak szybko zareagowały z pomocą, aby ustalić kwestie finansowe

jest nam bardzo przykro i żal, tym bardziej, że w ciągu ostatnich 2 tygodni odeszły 4 poważnie chore koty: Stinki pozbierany z krzaków (mocznica), Buraska z ulicy (mocznica), Monsterek znaleziony na osiedlu z okropnie zniekształconą głową (nowotwór trzustki z przerzutami do płuc, zator), półdzika Duszka (marskość wątroby)

[becia_73]

[*]

[skwareek]

[*] spij spokojnie.

[ania-mania]

[*]
Brykaj po teczowych lakach, Malutka... tam gdzie juz nic nie boli

[ulvhedinn]

A ja uważam, że decyzja była jakas taka pospieszna i .... byc może nie do końca uzasadniona.
Kici po cichu kibicowałam.

Akurat niechodzenie na tylne łapki z zachowaniem funkcji fizjologicznych nie jest dla kota tragedia. Są wózki inwalidzkie, część kotów radzi sobie dobrze i bez nich.
Szkoda, że fundacja nie spróbowała uratować kici, nie wiem, co zadecydowało- pieniadze, czy obawa że nie znajdzie domu?

Bez sensu.

[']

[Fundacja KOT]

Ulvhedinn, nie mieliśmy żadnej wiedzy na temat funkcji fizjologicznych, póki co kicia załatwiała się pod siebie

decyzja nie była pospieszna, kot cierpiał i był na środkach przeciwbólowych, a stan ogólny pozwalał na narkozę i operację

i przede wszsytkim: nie było żadnego z naszych lekarzy, z którymi możemy dyskutować czy nawet "zmuszać" do pewnych rozwiązań i rozważać wszelkie możliwe opcje, a kota w takim stanie nie mogliśmy przetrzymywać jeszcze przez kilka dni

nie jestem zwolennikiem teoretycznych dyskusji "co byśmy mogli zrobić", osoby, które zarzucają nam jakiekolwiek złe decyzje chętnie zaprosiłabym na kilka tygodni, aby mogły stwierdzić, że w warunkach fundacyjnych i w naszych realiach działania całkowicie niesprawne tyłokocie jest uzasadnieniem do eutanazji

pieniądze nie były tutaj żadnym wyznacznikiem jakichkolwiek decyzji, tym bardziej, że odzew był duży, nie tylko na forum

[lidiya]

A ja uważam, że decyzja była jakas taka pospieszna i .... byc może nie do końca uzasadniona.
Kici po cichu kibicowałam.

Akurat niechodzenie na tylne łapki z zachowaniem funkcji fizjologicznych nie jest dla kota tragedia. Są wózki inwalidzkie, część kotów radzi sobie dobrze i bez nich.
Szkoda, że fundacja nie spróbowała uratować kici, nie wiem, co zadecydowało- pieniadze, czy obawa że nie znajdzie domu?

Bez sensu.

[']

chcialam cos napisac ale sobie daruje.

[Agn]

i przede wszystkim: nie było żadnego z naszych lekarzy, z którymi możemy dyskutować czy nawet "zmuszać" do pewnych rozwiązań i rozważać wszelkie możliwe opcje, a kota w takim stanie nie mogliśmy przetrzymywać jeszcze przez kilka dni

Podkreślone wyboldowanie moje.
Właśnie to zadecydowało o losie kotki. Niestety.
Kota z takimi obrażeniami nie można było przetrzymać do powrotu naszych wetów, którzy są skłonni ulec naszym intuicjom i sugestiom.
Gdyby byli obecni, na pewno byśmy rozważały ryzyko, jakie pociąga za sobą amputacja obu łap przy jednoczesnym możliwym braku kontroli wydalania.
Żadna z tych łap nie miała szans odzyskać sprawności. W obu doszło na skutek wypadku do zerwania nerwu kulszowego - tu nie było szans, że kot odzyska jakąkolwiek zdolność poruszania tymi łapami. Dodatkowo - łapa po stronie zmiażdżonego stawy biodrowego była do amputacji z powodu uszkodzenia zarówno kości miednicy [które wymagały płytkowania], jak też główki kości udowej [której nie da się `złożyć`]; zaś druga łapa miała taki typ złamania, które dawało bardzo nikłe szanse na zrośniecie [drutowanie, zewnętrzna stabilizacja], w dodatku nawet, gdyby się zrosła kość udowa, łapa i tak by nie funkcjonowała.
Z osobna, każde z tych obrażeń, gdyby pojedynczo przytrafiło się jakiemuś kotu, kwalifikowało kończynę do amputacji - tu nie było co składać i liczyć na cud, że `może` zacznie tej łapy używać. Oba urazy w jednym kocie...
Kwestia wydalania była jakby kwestią wtórną, choć i tak zachodziło poważne podejrzenie, że na skutek obrzęku kręgosłupa doszło do nieodwracalnego uszkodzenia nerwów.
Wiedząc, że taki kot trafił do fundacji brałam pod uwagę opcję, że trafi do mnie. Gdyby wszystkie te okoliczności w jakikolwiek sposób przeważały na korzyść kota - walczyłybyśmy o kotkę tak samo, jak walczymy o inne `beznadziejne przypadki`. Kwestie finansowe są drugorzędne w takich sytuacjach.

[golla]

Nie wszystkim kotom da się pomóc, choćby się bardzo chciało. Dziewczyny z Fundacji pomogły bardzo wielu kotom i napewno ich decyzja nie była podjęta od tak sobie. Gdyby ta kotka nie mogła chodzić i załatwiałaby się pod siebie to kto chciałby taką kotkę zaadoptować, jeśli bardzo dużo zdrowych kotów czeka miesiącami na adopcję.

[ulvhedinn]

Być może wystarczyło napisać "sytuacja taka i taka czy ktoś może się kotką dalej zająć i diagnozować". Być może to byłaby szansa. Być może ktos by się znalazł.
Nie mówię o trzymaniu w nieskończoność niesprawnego kota w warunkach fundacji.

Zawsze mi przykro, kiedy nie daje się zwierzakowi nawet tego jednego dnia szansy

[Never]

[Agn]

Być może wystarczyło napisać "sytuacja taka i taka czy ktoś może się kotką dalej zająć i diagnozować". Być może to byłaby szansa. Być może ktos by się znalazł.
Nie mówię o trzymaniu w nieskończoność niesprawnego kota w warunkach fundacji.

Zawsze mi przykro, kiedy nie daje się zwierzakowi nawet tego jednego dnia szansy

Ulv, a wierzysz w to, że w ciągu tego `jednego dnia szansy` udałoby się znaleźć kogoś, kto mógł się zająć i zdiagnozować?
A jak by się znalazł w Warszawie? Miałybyśmy wieźć cierpiącego z bólu kota, czy też kota w głębokim znieczuleniu? Jak to sobie wyobrażasz?
Mogłam się zająć ja - i pewnie bym się zajęła, gdyby operacja miała jakikolwiek sens. Niesprawne lub `uciążliwe` w obsłudze koty fundacyjne, z reguły trafiają do mnie, żeby odciążyć dziewczyny i żeby mieć kota stale na oku.
Podkreślam - kot został zdiagnozowany. I to nie przez konowała, a przez dobrego weta, kwestią osobną jest to, że tego weta akurat nie mogłybyśmy `zmusić` do działania wbrew jemu samemu - on ocenił stan kotki. Wykonał powtórny, dokładniejszy RTG, rozpoczął zabieg. Po otwarciu ocenił stan i realne szanse.

[becia_73]

ulvhedinn mam prośbę,abyś zakończyła już swoje wywody , które do sprawy nic nie wnoszą .
Od rana śledzę wątek i po pierwszym Twoim wpisie postanowiłam ...choć nie było to łatwe, bo zawsze mówię to co myślę..nie podgrzewać atmosfery bo to jest zupełnie niepotrzebne.
Skoro nie docierają do Ciebie żadne argumenty osób które znają " sprawę " myślę,że dalsza dyskusja jest zbędna.
Jeśli tak gorąco kibicowałaś kotce, mogłaś zaproponować pomoc....a nie kibicować po cichu.

[ulvhedinn]

Gdybym wiedziała, ze tak szybko sie sprawa zakończy, owszem, całkiem możliwe, że bym zaproponowała. Przy czym , jak pisze Agn- przeszkodą byłaby odległość.

I wyobraź sobie, że nie piszę jako radosny właściciel jednego czy dwóch zdrowych kotów. Po prostu patrzę na moją Krę i zimno mi sie robi na myśl, że tak niewiele brakowało, a jej też by nie było. Może też moja ocena jest zbyt emocjonalna, bo ciągle mi brakuje Duśki? Nie wiem.

Przy czym, fakt, Agn cenię jak mało kogo i jesli czyjakolwiek ocena sytuacji możed byc dla mnie przekonywująca, to jej.

[becia_73]

(...)

Przy czym, fakt, Agn cenię jak mało kogo i jesli czyjakolwiek ocena sytuacji możed byc dla mnie przekonywująca, to jej.

I tego się trzymajmy .....