Niki na swoim (FeLV) - znów problem behawioralny?

Okrąglutka się robi!

Moim zdaniem apetyt u kota, to barometr jego samopoczucia. :wink:

Ma apetyt, znaczy czuje się dobrze, bezpiecznie, jest zadowolona z życia. :ok:

Cudowna jest Nikusia. Tak się cieszę że bryka, ma apetyt i dobry humor :ok:

Cudowna jest Nikusia. Tak się cieszę że bryka, ma apetyt i dobry humor :ok:

Tłuszczyk tłuszczykiem, ale ograniczenia trzeba wprowadzić. Przyrost tłuszczyku następuje zbyt szybko :roll:

Zaczynam się martwić, czy to zdrowiu nie zagrozi. Do tego jak widzę okrągły Nikusiowy brzunio, to mi zaraz FIP na myśl przychodzi, bo białaczce przecież często towarzyszy...
Suche RC dla pulchnych kociaków nie jest przyjmowane z zachwytem, nawet księżniczka je omija, to ostateczność, ale mokre... jedzone ze smakiem i przyswajane przez żołądek

Czyli

Moja panna nie przepuści żadnej okazji. To dzisiejsze poranne kawkowanie:

Łamigłówki nadal mają wzięcie (zwłaszcza jak głód doskwiera głodzonej kiciuni :twisted:

):

Nawet jak już chrupek nie ma i zabawka odstawiona jest na bok :mrgreen:

Tu widać Niki okrągłości i "potęgę". Gdzie ta drobna koteczka...? :roll:

Duża, no i gdzie te chrupy? Ja głodny kotecek jestem... (i wciąga brzuch

). Moja słodycz :1luvu:

:

Cały dzień spała i teraz też śpi :twisted:

Dobra, dziś odpuszczam, ale od jutra zaczynam jej fitness organizować

ale sliczna, cudna burasia

Etka pisze:ale sliczna, cudna burasia

nooo

a brzunio - do zacałowania :1luvu:

Dzięki Dziewczyny

Czyli nie jest tak źle z tym brzuszkiem? Choć zdjęcia naprawdę nie oddają rzeczywistości :oops:

Jutro jedziemy do weta na kolejny zastrzyk uodparniający i pewnie mi się oberwie

Ale brzunio do tarmoszenia jest wspaniały :mrgreen:

Z całowaniem gorzej. Udaje mi się to tylko wtedy, gdy Niki mocno śpi, bo inaczej skacze na równe nogi i tyle ją widzę. Wciąż boi się nietypowych ruchów i gestów, ale szybciej wraca niż kiedyś

nie przejmuj się brzuszkiem, kotka mojej przyjaciółki jest już tak gruba, że nie mieści się w kocie drzwiczki :twisted:

mojej Amisi tez sie przytyło i tez juz ma brzusia, ale za to chtnie go tarmosze :mrgreen:

kiche_wilczyca pisze:nie przejmuj się brzuszkiem, kotka mojej przyjaciółki jest już tak gruba, że nie mieści się w kocie drzwiczki

Tak Marta, ale wciąż mam na uwadze, że Niki ma FeLV, więc wszystko co przekracza normę, choć u in. kotów nic nie zmienia, u Niki może być zagrożeniem...

Niki przez ostatnie 3 tyg. szybko przybrała na wadze. Chyba za szybko... Nawet jak ją na ręce biorę, to czuję różnicę - taki klocek kochany

Nikuniu tak trzymaj :1luvu:

Więcej odwagi i zaufania w stosunku do Dużej i ślicznie bierzesz ze mnie przykład. Też wykorzystuję każdą okazję do przespania się na kolanach
Miki

Miki, z tą odwagą to nie takie proste. Np. dzisiaj, Duża szykowała się chyba do pracy, ja leżałam na "dziennej" kanapie. Duża zajrzała do mnie, a ja pomyślałam, że pewnie znów mnie złapie i będzie coś do pyszczka wciskać albo włoży mnie do takiej skrzynki z kratkami i zawiezie do in. dużej, która zagląda mi do pysia, uszu, masuje brzuszek - czasem to przyjemne, będzie kuła i takie in straszne rzeczy robiła i czasem tak się boję, że zrobię kupkę. Ale dzisiaj moja duża mnie tylko pogłaskała, a ja się mimo wszystko bałam i położyłam uszy po sobie i miałam duże oczy. No co ja zrobię, że się czasem boję... Ale jak duża już wraca do domu, daje mi jeść i usiądzie, to jest baaardzo fajnie. Mogę pomruczeć i spokojnie pospać na jej ciepłych kolanach, albo pobawić się sznurkiem lub myszką. Duża ostatnio trochę więcej mnie gania, ale ja lubię takie biegi, sama często sobie brykam po meblach albo ślizgam po podłodze.
Postaram się być odważniejsza, ale to nie takie łatwe...

Niki

szybenka pisze:
kiche_wilczyca pisze:nie przejmuj się brzuszkiem, kotka mojej przyjaciółki jest już tak gruba, że nie mieści się w kocie drzwiczki

Tak Marta, ale wciąż mam na uwadze, że Niki ma FeLV, więc wszystko co przekracza normę, choć u in. kotów nic nie zmienia, u Niki może być zagrożeniem...

Niki przez ostatnie 3 tyg. szybko przybrała na wadze. Chyba za szybko... Nawet jak ją na ręce biorę, to czuję różnicę - taki klocek kochany

To tak jest po usunięciu tych zepsutych ząbków,
mój ruru też był chudziutki, chudziutki
po usunięciu ząbków, przeszedł ból, stan zapalny
i zrobiło się migiem 2 razy tyle kota :ok:

szybenka pisze:Miki, z tą odwagą to nie takie proste. Np. dzisiaj, Duża szykowała się chyba do pracy, ja leżałam na "dziennej" kanapie. Duża zajrzała do mnie, a ja pomyślałam, że pewnie znów mnie złapie i będzie coś do pyszczka wciskać albo włoży mnie do takiej skrzynki z kratkami i zawiezie do in. dużej, która zagląda mi do pysia, uszu, masuje brzuszek - czasem to przyjemne, będzie kuła i takie in straszne rzeczy robiła i czasem tak się boję, że zrobię kupkę. Ale dzisiaj moja duża mnie tylko pogłaskała, a ja się mimo wszystko bałam i położyłam uszy po sobie i miałam duże oczy. No co ja zrobię, że się czasem boję... Ale jak duża już wraca do domu, daje mi jeść i usiądzie, to jest baaardzo fajnie. Mogę pomruczeć i spokojnie pospać na jej ciepłych kolanach, albo pobawić się sznurkiem lub myszką. Duża ostatnio trochę więcej mnie gania, ale ja lubię takie biegi, sama często sobie brykam po meblach albo ślizgam po podłodze.
Postaram się być odważniejsza, ale to nie takie łatwe...

Niki

Nikuniu i tak jesteś bardzo, bardzo, bardzo dzielna :1luvu:

Dojechałyście dziś do weterynarza?

Niki na swoim (FeLV) - znów problem behawioralny?

Kto przegląda forum