Wczoraj po przemyśleniach, rozmowach z córkami i konsultacji z Izydorką (pozdrawiam
), doszłam do wniosku, że nawet jeśli Djuna pojedzie podleczona do domku, to i tak nie ma gwarancji, że czegoś jednak nie przywlecze.
Już po napisaniu wcześniej maila do domu, w którym napisałam o odłozeniu terminu przyjazdu, postanowiałm zadzwonić i rozmówić się osobiście. Odebrała Pani o miłym, ciepłym głosie. Porozmawiałyśmy trochę. Opowiedziałm jej o moich przemyśleniach i że niech oni też przemyślą i się zastanowią.
I taką mam odpowiedź:
"Witam ponownie,
Pani Basiu, ustalony termin przyjazdu Djunki jest dobry.
Pomimo grzybka proponuję zaryzykować.
Liczę na to, że odporność naszych organizmów jest na tyle silna, że
poradzimy sobie z tą przypadłością. Przecież nie wszyscy od razu
chorują. Dju niestety miała kontakt z innymi kociakami i tak to bywa.
Jedynie co zrobimy to kociaki zaszczepimy.
Co do pazurków, widzę, że trzeba będzie zastosować tzw. "terapię ciepłych słówek i
czułości". W przypadku Neonka to pomaga, więc może sprawdzi się z Dju.
Pazurki obcinam osobiści. Mąż trzyma, a ja tnę
Pozdrawiam, do usłyszenia"
Tak więc mnyślę, że Dju pojedzie jutro do domu. Teraz śpi jak aniołek i nie ma pojęcia o niczym.
Dostałam tez bardzo wzruszający email z zapytaniem o Dju, który zaczyna się tak:
"Witam!
Właśnie patrzyłam na Gumtree szukając jakiegoś kociaka, ponieważ moja mama od dawna mowiła, że chciałaby mieć kota i doznałam szoku.Zobaczyłam ogłoszenie Dju z przypadku ponieważ nie myślałam o doroslym kocie i znajomi mi odradzają adopcji 7 letniej kotki. Ale.. no własnie ale Dju mnie zauroczyła.. ma coś takiego w sobie.."
Tyle, że dalej dowiaduję się, że w domku jest kilka psów i rozpieszczony babciny kot (bo domek chyba wychodzący). M. in są dwa bliżniaki ratlerki. Kiedy wyobrażę sobie Djunę w akcji z dwoma jazgotliwymi zazwyczaj ratlerkami to sama się do siebie uśmiecham.
Chociaż właściwie to tragiczne by było...
Takzę odpiszę temu domkowi grzecznie i podziękuję za wielkie serce dla Djuny - przedstawicielki starszych wiekiem.
Ale te dwa ratlerki... Nie mogę się powstrzymać od śmiechu, kiedy sobie wyobrażę...
Nie muszę chyba pisać, że przeżywam mega stres i niepewność w związku z nowym domkiem dla Djuny. Ale jest tyle plusów - przede wszystkim determinacja, z jaką Ci ludzie jednak zabiegają o Djunę.
Mam nadzieję, że tak pozostanie na zawsze.
Pozdrawiamy z bardzo pochmurnych, zimnych i deszczowych Tychów.
) - co nie znaczy, że trudniejszym w kochaniu! niektórzy ludzie spodziewają się po kotach właśnie takich niezależnych zachowań - bo z takimi kotami w przeszłości miewali do czynienia
. Obecnie są bardzo dobre leki na te sprawy. Grzybica jest powszechna ale wciąż budzi strach 
Kiedy mu opowiedziałm, że to nie jest nasz pierwszy "zagrzybiony", to stwierdził, że najwyraźniej się uodporniłam w zw. z kontaktem z grzybkiem.