Duszek686 pisze:I po strachu
Jak tak czytam, to jednak się Nikuśce to malowanie nawet podobało
Raczej nie, bo większość czasu nie miała dostępu do pokoju, w kt. większość dnia spędza. Ważne, że bała się tylko 1 dzień (ale kanapa zalana i śmierdzi
) i raczej spokojnie spała.selene00 pisze:Folia malarska też służy do super zabawy.
Malowałam w ubiegłym roku. Silence podobało się jak wszystkie meble stały na środku pokoju.
Taka meblowa piramida daje ogrom możliwości do wspinaczki.
Korzystała! Była w miejscach wcześniej nieosiągalnych.
Ja nie chciałam Niki wpuszczać na piramidę fotelowo-kanapową, bo nie miałam ochoty pchać się pod folię i sprawdzać, czy kolejnych mebli paniusia nie zamoczy
Ale na koniec skorzystała z frajdy Wiem, jestem monotematyczna, ale nie mogę się nadziwić i nacieszyć. Mam mega nakolankowego pieszczocha
Boże, jak ona musiała się męczyć przez te dni bez zabaw ze mną, pieszczot, kontaktu... Dziś przechodzi samą siebie. Spała na kolanach zmieniając pozycje i wstawała tylko na siku i jedzenie. Ja miałam odłogowy dzień przed TV, po ostatnich wyczynach. Wyszłam wieczorem do kościoła, a po powrocie niepotrzebnie siadłam - Niki mnie uziemiła bez ceregieli 
Kto zgadnie, co Nikusia teraz robi???
Śpi na kolanach i chrapie Matko, co ona przeżywa jak mnie dłużej nie ma? Nie mogę wpaść w paranoję, dziewczyna sobie jakoś radzi
A to dzisiejsze poranne kolankowanie - z komórki, niestety
(obecne jutro, bo nie mogę karty wyjąć i zdjęć wrzucić):
kussad pisze:Księżniczki w przyszłości nie będzie trzeba budzić jeśli zastosujesz moją metodę - Mikuś śpi na poduszce, którą sobie kładę na kolana zawsze gdy gdziekolwiek usiądę bo jak nie ugniatane i udeptywane będą gołe kolana a to bywa bardzo bolesne jeśli nagle zeskoczy mi z kolan i zacznie uprawiać sport
Ewo, muszę nauczyć się odruchu brania poduszki, bo efekty ugniatania mam wielokrotnie
ale jeśli chodzi o przenoszenie Nikuni, to nie możliwe. Ona boi się podnoszenia, brania na ręce, więc każdy podobny ruch budzi ją i zmyka wtedy w niepokoju. Wolę ją delikatnie obudzić, niż stresować. Gdy leżałam wiosną na kanapie pod kocem, to czasem zsuwałam ją razem z kocem i czasem nawet się nie obudziła.Etka, witaj i dziękuję za uznanie
spała. Moja mama była przeszczęśliwa 
Gębusia mi się raduje, łza w oku kręci, ech 
