Margo vs FurKot. A na doczepkę Hadron.

No to sobie pomarudziłam. Czas na fotki. Mocno nietypowe, bo one rzadko śpią, ale jak już zasną to są urocze (i jakie grzeczne).

Klucha:

Obrazek

Kiwi:

Kropiasty:

Obrazek

Amy też mało sypiała, większość czasu się bawiła, ale jak już spała to jak kamień..
Słodkie są :1luvu:

no niestety, im wieksze kociątko tym trudniej...dla niektórych i 4 miesieczny kociak jest już stary

chciałabym Cię pocieszyć że na pewno znajdą domki, ale sama zaczynam już mocno wątpić bo nikt nie dzwoni....eh

Ja to juz być może wyczerpałam limit mi przypadający na dobre domy i szczęście w szukaniu, no ale Ty powinnaś mieć znacznie lepiej. Wkońcu pierwsze tymczasy.
Trzymam kciuki za domki mimo wszytsko :ok:

Gdyby to wszystko tak nie stresowało FurKotki to bym się nie martwiła. A tak zaczynam się zastanawiać, czy to w ogóle miało sens

Czy jest sens krzywdzić jednego kota żeby ratować innego (bo trzymając w domu te kociaki ewidentnie robimy krzywdę FurKotce). Mam wrażenie, że z jednym by sobie jakoś poradziła ale jak każdy z nich biegnie w inną stroną to ona tego nie może kontrolować i wpada w panikę

No dobra, teraz zdjęcia.
Dorodne jabłuszka dojrzewające na drzewie czyli Kiwi i Klucha:

Obrazek

Kropiasty - mały drwal czyli najlepszy koci drapak:

Obrazek

No to się doczekałam pierwszego telefonu z zapytaniem o kota :roll:

Od przeciwnika kastracji :evil:

Ale w sumie nie było tak źle - pogadaliśmy grzecznie kilka minut, ostatecznie pan przyznał racją, że kotki to trzeba kastrować i obiecał się zastanowić nad problemem kocurów. Zapytał nawet czy mógłby jeszcze raz zadzwonić gdyby coś z tych przemyśleń się wykluło

Za to na wiadomość, że kociaki były zgarnięte z ulicy w celu wyleczenia i nie mogę podać dokładnie ich wieku powiedział, że świadczy to mojej elementarnej wrażliwości więc facet chyba raczej prozwierzęcy tylko niedoedukowany. Nie liczę, że się nagle "nawróci" ale może faktycznie przemyśli sobie problem i "globalnie" coś będzie lepiej w naszym kraju.

Tak sobie z rozrzewnieniem patrzę na fotki wyżej - słoneczko było, a ja marudziłam. Teraz leje jak nie powiem co, zwierzaki śpią (zakapiory w klatce, FurKotka w łóżku), generalnie spokój, a ja dalej bym marudziła...

A w Margo obudziły się instynkty macierzyńskie :roll:

Chodzi za kociakami (jak są wypuszczone), wylizuje je (Kiwi lubi być tak trochę sponiewierany psim jęzorem), jak któryś piśnie gdy się biją to psica je rozdziela, a ostatnio potwory zaczęły za bardzo brykać i poszedł w ruch pan Kwazar (spryskiwacz) to Margo naszczekała na spryskiwacz

To już prawie miesiąc jak kotki są u Ciebie.
Widać róznice między zdjęciami pierwszymi a obecnymi
Widać jak kotkom dobrze
Margo zaakceptowala kociaki, jeszcze trochę a Furkotka też przyzwyczai się do maluchów
A jeszcze troszkę i też się przyzwyczaisz i nie oddasz kociaków

Różnicę to widać głównie w ich zachowaniu - z "przyćpanych" potworków, które nie potrafiły trafić do jedzenia wyrosły małe łobuzy ganiające po domu jak nakręcone, zrobiły się mięciutkie i zaczęło im odrastać futerko na uszach (wydrapanych przy świerzbie). To niesamowite jak niewiele trzeba było, żeby je postawić na nogi.
Zostać u mnie nie mogą, nie wszystkie. Za często jeżdżę (praca), a podróżowanie z taką ilością zwierzaków byłoby bardzo trudne.
Zresztą w niedzielę Kiwi jedzie ze mną do Gliwic - znalazł się dla niego dom. Cieszyć się będę już po wszystkim, jak nic po drodze się nie skiepści. Ale nie ukrywam, że to ogromna ulga - coś ruszyło. Więc proszę o kciuki, żeby ta moja pierwsza adopcja była udana.

To kciuki za udaną pierwszą adopcję! :piwa:

Adopcja będzie jak dożyją :evil:

Kiwi właśnie zwalił z szafki wiszącej miskę z chrupkami FurKotki (ukrytą tam oczywiście przed zakapiorami), a Kropiasty w galopie wleciał w miskę z wodą (miska zbiorcza, z psem włącznie więc mam 2 litry wody na podłodze).
Lecę sprzątać...

hehe uroki kocierzyństwa :mrgreen:

trzymam kciuki za udaną adopcję !

Kiwi nie pojechał do domu. Gdy wszystko było już ustalone ludzie rozmyślili się.
Mam dość tego wszystkiego.
Muszę te kociaki oddać. I to szybko. Nie wiem tylko jak.

Szkoda kurczę, no!
Takie niespodzianki są bardzo niemile widziane... :roll:

Może inny domek wypatrzy??

osz......
brak słów, ludzie nie mają pojęcia jakie to okrutne, narobić nadziei na dom a potem ot tak, zrezygnować...
w sumie lepiej niż jakby go oddali po tygodniu :roll:

Margo vs FurKot. A na doczepkę Hadron.

Kto przegląda forum