Zgrabny Kamil i "sercowy"Krzyś mają dom!!

Kolejne zdjęcia, z wczoraj.

Znów dawno mnie tu nie było. Chłopaki nadal są u mnie. Chętnych na adopcję brak, może przez okres urlopowy i to, że wolałabym, żeby zostali adoptowani we dwóch.
W sobotę mają kastrację, a jutro robimy badanie krwi.
Weekend był ładny co zaowocowało słoneczną sesją zdjęciową :wink:

Proszę podziwiać.

jak się popatrzy na fotki z początku wątku, to aż trudno uwierzyć ,że to te same koty. :ok:

Też sobie popatrzyłam na ich zdjęcia z pierwszej strony wątku dla porównania.
Jesteśmy z mężem zakochani w chłopakach. Są bardzo inteligentni, kontaktowi i dla nas najpiękniejsi.
Mogliby jednak znaleźć już dom, bo niedługo chyba będę musiała kupować kurczaki na fermie, żeby taniej było, taki mają apetyt. :twisted:

no no, wiem co to znaczy mieć dorastajęce koty w domu :roll:

mam też takiego jednego co je tylko piersi drobiowe.. pewnie w miesiącu kupuje ze 8 kg...
a chłopaki - pyszczki pełne, brzuszki zaokrąglone.. ładnie agatka je odkarmiłaś...

U mnie to jeden duży filet dziennie schodzi, bo oprócz chłopaków jeszcze moje 2 koty to amatorzy kurczaków. Pozostałe 2 wola suche. Niedługo pójdę z torbami. :strach:

Zrobiłam chłopakom badania krwi w sumie tak sobie, od czapy. I się okazało, że z wątrobą mają coś "nie halo".
Wet stawia na toczącą się jakąś infekcję, ale to tylko domysły. Pod znakiem zapytania stanęły sobotnie zabiegi.
Chłopaki dostali heparegen na tą wątrobę. Nie wiem co myśleć. Na oko nic im nie dolega...

no to lipa

Wet jest za zrobieniem zabiegów, ale powiedział, że ostateczna decyzja należy do mnie.
Kamila raczej wykastruje. Co do Krzysia, to się boję bardzo. Jest wnętrem i u niego nie będzie to zwykła kastracja. Poza tym, jego serce nie pracuje do końca prawidłowo.
Mam ogromne obawy.

Jednak zaryzykowałam i chłopaki są już po zabiegach. Kamil doszedł do siebie w niedzielę i czuje się doskonale :twisted:

Z Krzyśkiem jest trochę gorzej, bo wet nie mógł znaleźć zagubionego jądra. Znalazło się po dłuższym poszukiwaniu obok jelita cienkiego. Dlatego też Kris ma szew ciągnący się przez cały brzuch. Ubraliśmy go w kaftanik i jakoś w nim funkcjonuje. Najważniejsze, że ma duży apetyt i normalnie się załatwia. Jeszcze tego samego dnia, po zabiegu, rzucił się na jedzenie. Biedny chłopak, wygląda jak nieszczęście w tym ubraniu, ale poddał się i nie próbuje go ściągać. Nie bawi się, głównie leży, ale to nawet lepiej, z racji tego, że jest po operacji. I nie walczy przy podawaniu leków, tak jakby wiedział, że to dla jego dobra. Mądry chłopak :wink:

Przy okazji zabiegu okazało się, że Krzyśkowy pęcherz ma jakąś anomalię, bo jest olbrzymich rozmiarów. Wet próbował też udrożnić mu kanaliki nosowo-łzowe, ale się nie udało, bo są do końca niewykształcone.

Trzymam kciuki za szybki powrót do zdrowia.
Ktos szuka dwoch kocurków viewtopic.php?f=13&t=116163 :wink:

Cieszę się, że chłopaki już PO i jest OK :1luvu:

. Tyle spraw się w tym jednym kocie znalazło

Choć mam wrażenie i wielką nadzieję, że to drobiazgi, któe z czasem rozejdą się po kosciach. Lekarz na medal, ze taki zaangażowany i dociekliwy :ok:

Agata, strasznie fajne te chłopaki. A jak się dogadują z resztą kociego towarzystwa o ile jakies jeszcze jest, bo nie jestem na bieżąco. Kiedyś czytałam o kilku czarnych :wink:

Chłopaki to chyba najfajniejsze koty, które przewinęły się przez mój dom. Dobrze się dogadują ze wszystkimi ( chociaż moja Zosia nie za bardzo chce mieć z nimi coś wspólnego :wink:

) i sami ze sobą też. Są radośni, pełni energii, ciekawscy, pomrukują, pomiaukują, reagują rewelacyjnie na swoje imiona, mamy z nimi świetny kontakt. W obsłudze bezproblemowi.
Ja mam swoich kotów cztery, te co w podpisie. Razem z Kamilem to będą 3 czarne.
A co do weta, to śmiem twierdzić, że jest najlepszy w Toruniu. Pacjentów ma nawet z innych, większych miast.

Fajnie to wszystko :ok:

Bez dwóch zdań chłopaki mają najlepszą opiekę medyczną :1luvu:

Kicha na całego.
Krzysiek dostał w nocy rozwolnienia, kupa jest razem z krwią, do tego wymiotuje. O dziwo, ogólnie czuje się nieźle, bo bawi się i jest bardzo głodny. Rano, przed pracą, z ciekawości zerknęłam jeszcze na szwy i o mało zawału nie dostałam. Sączy się w jednym miejscu krew. Odchodzę w pracy od zmysłów, że go zostawiłam, ale musiałam wyjść. Urywam się prędzej i gnamy do weta. Chyba zwariuję jak coś mu się stanie. :cry:

Zgrabny Kamil i "sercowy"Krzyś mają dom!!

Kto przegląda forum