Kocur Dyzio opiekun wszystkich kotów - idealny na dokocenie

Dyziu, na gore!
Biedna ta pani karmicielka... Na pewno sie martwi o swoje koty... :ok:

za kociaste

Martwi sie opiekunka, bo Dyziu już rok tkwi w domku. A opiekunka zajmuje sie jeszcze kotami wolno żyjącymi, ma co robić.

Dyziuuuu, ile tam będziesz siedział? idź no już do sowjego domu...

Dyziu!

Ale cicho du Dyziulka... chyba sezon urlopów? :roll:

Bidul dalej w swoim pokoju?

myrzapl pisze:Ale cicho du Dyziulka... chyba sezon urlopów?
Bidul dalej w swoim pokoju?

Dalej w swoim pokoiku, co prawda lekko odremontowanym, ale jednak...

bidny kocion... bez swojego ludzia do kochania...

myrzapl pisze:bidny kocion... bez swojego ludzia do kochania...

I z wielkim strachem przed człowiekiem - on miał ileś tam ogłoszeń, przychodzili po niego różni ludzie, odchodzili z innym kotkiem, bo Dyzio chomikował się gdzieś...

No właśnie, z Dyziem jest chyba tak, jak ktoś wcześniej na wątku napisał: to jest kot dla kogoś, kto chce być dla kota, a nie mieć go dla siebie...
trzymam wielkie kciuki za Dyzia.. zasługuje na kochający i cierpliwy domek.

Kitulek, idźże już precz do swojego ludzia...

I nie bój się, nie wszyscy ludzie są źli...

Boszszsz... Przepraszam że się wcinam bez rozwiązania problemu, ale... reklamowałabym Dyzia jako kota dla cierpliwych, kota wyzwanie, kota który potrzebuje czasu, ale jak już pokocha... Moja Hino jest taka - w poprzednim domu była bita, potem był na krótko DT, wylądowała u mnie. Dorosła, ok. dwuletnia. Nie bała się człowieka, ale bała sie ludzkiej ręki. Kiedy wydarłam się na Kłaczka, omal się nie zabiła o ścianę, uciekając do łazienki. Nauczyłam się nie wydzierać na koty. Po jakimś czasie w poszukiwaniu kontaktu przytulała się do nóg, ale kiedy wyciągałam rękę żeby ją pogłaskać, uciekała. Czas... Po roku absolutnego spokoju udało mi się ją pogłaskać i Hino zaczęła mruczeć. Minęło półtora roku prawie od kiedy jest u mnie - przychodzi do łóżka i już nie ucieka natychmiast kiedy wyciągam rękę, nauczyła się że tu można, za to jeśli w środku nocy życzy sobie głasków a ja jednak chcę spać, "kopie" łapkami w moim ramieniu i miauczy. Na kolana nadal nie lubi być brana, ale poza tym jest miziakiem wręcz namolnym. Nigdy mnie nie ugryzła, nigdy nie podrapała - wszelkie protesty wyraża werbalnie, podobnie jak żądania. Kot idealny, tyle że nie nakolankowy, ale myślę że i to się z czasem da zmienić. I myślę że Dyzio to taki właśnie kot nieodkryty - miziak ukryty za ścianą strachu. On chce, tylko jeszcze o tym nie wie. Piękny jest.

kinga w. pisze: Moja Hino jest taka - w poprzednim domu była bita, potem był na krótko DT, wylądowała u mnie. Dorosła, ok. dwuletnia. Nie bała się człowieka, ale bała sie ludzkiej ręki. Kiedy wydarłam się na Kłaczka, omal się nie zabiła o ścianę, uciekając do łazienki. Nauczyłam się nie wydzierać na koty. Po jakimś czasie w poszukiwaniu kontaktu przytulała się do nóg, ale kiedy wyciągałam rękę żeby ją pogłaskać, uciekała. Czas... Po roku absolutnego spokoju udało mi się ją pogłaskać i Hino zaczęła mruczeć. Minęło półtora roku prawie od kiedy jest u mnie - przychodzi do łóżka i już nie ucieka natychmiast kiedy wyciągam rękę, nauczyła się że tu można, za to jeśli w środku nocy życzy sobie głasków a ja jednak chcę spać, "kopie" łapkami w moim ramieniu i miauczy. Na kolana nadal nie lubi być brana, ale poza tym jest miziakiem wręcz namolnym. Nigdy mnie nie ugryzła, nigdy nie podrapała - wszelkie protesty wyraża werbalnie, podobnie jak żądania. Kot idealny, tyle że nie nakolankowy, ale myślę że i to się z czasem da zmienić. I myślę że Dyzio to taki właśnie kot nieodkryty - miziak ukryty za ścianą strachu. On chce, tylko jeszcze o tym nie wie. Piękny jest.

Kinga, piękna historia z Twoją koteczką... tzn smutna, jak wiele kocich poniewierek, ale za to pięknie się kończy :1luvu:

Szkoda, że mało jest tak wspaniałych cierpliwych domków.
Ale trzymajmy kciuki żeby dla Dyzia taki właśnie domek się trafił. :ok:

Nie aż tak... Hino była częścią kolekcji chorej kobiety. Chorej psychicznie. A że pani akurat jej nie lubiła to się kotu obrywało, czasem z mopa, czasem z buta, czego pani nie ukrywała. Trafiła do mnie bo urzekły mnie jej pomarańczowe oczy, a marzyłam o rudym, długowłosym kocie. Trafiła tu "za wygląd". Miałam już wówczas 3 koty - Futro z synem i Tyśka. Futro dorosła, chłopaki gówniarze. Hino i Miyuki przyszły w dwupaku bo wydawało mi się że zżyte, razem wychowane... Bzdura, absolutnie osobne byty. Trafiły tu na dorosłą kotkę rezydującą i na początku były lekkie tarcia bo Futro nie była zachwycona intruzami. Nie ważne że ona 3kg, one po 5. Miyuki jakby z innej bajki kot - głucha jak pień, nie zna pojęcia strach do tego stopnia, że zapędziwszy się do sąsiadki zlekceważyła zupełnie airedale terriera który wyszedł sprawdzić co mu do domu wlazło. Hino od początku bojaźliwa. Teraz to juz rozpuszczone jak dziadowski bicz kociska. Koty potrzebują czasu i mają swoje tempo oswajania zmian. Miyuki wystarczył dosłownie miesiąc żeby poczuła się jak u siebie i zaczęła lekceważyć syki Futra, szybko opanowała ładowanie się na kolana (gdzie z trudem się mieści bo długa jak 7 nieszczęść), łapoczyny przy czesaniu (a co? portki kotku czesać?), zachowanie niemal dyktatorskie, tymczasem Hino załatwia wszystko miauczeniem (natrętnym, nie powiem), jest łagodna i nawet jeśli zdarzyło jej się chwycić zębami rękę, jedynie lekko ją przytrzymała. I jest niesamowicie komunikatywna, zorientowana na kontakt z człowiekiem, na porozumienie.
Kiedy po raz pierwszy zamruczała mi pod ręką, poryczałam się. Kiedy wskoczyła do łóżka, bałam sie oddychać żeby jej nie przestraszyć bo ona się odważyła przełamać jakiś swój lęk.
Warto poświęcić trochę czasu dla takich chwil, zobaczyć jak zwierzę zaczyna ufać, jak się otwiera. W tej chwili jesteśmy na etapie kolan i grzebienia - Hino kocha być czesana i wówczas wytrzymuje na kolanach. Mam nadzieję, ze w ten sposób oswoję ją z kolankowaniem. :twisted:

Pomalutku...
Dyziowi potrzebny domek cierpliwy. Ale też domek musi wiedzieć że Dyzio ma potencjał który trzeba odkryć.

Kocur Dyzio opiekun wszystkich kotów - idealny na dokocenie

Kto przegląda forum