Bubu czyli Maciek - uśmiech szczęścia :) Gabi ['] -pamiętamy

CoToMa -dzięki.
Wysłałam pw.

tamiss pisze:Myślę, że każdy po przeczytaniu nie bardzo wie jak to komentować...
Myślę, że jednak szybko właściciele zdecydowali sie na oddanie kotów nie mając 100% pewności, że to kotów wina...

ja wiem, współczuję im...

I święta racja, to jest wątek o kotach.
Może komuś się kociaste spodobają!

Po tym co napisała Dulencja sprawa wygląda inaczej.
Nie sadzę że komuś, kto chciał się kotów po prostu pozbyć chciało by się jeszcze pisać, usprawiedliwiać, wyjaśniać. Przecież koty zabrane, więc problem z głowy. Ale wyglada na to, że silna alergia dziecka w tym przypadku nie była wymówką jak to zazwyczaj bywa.
Nie mam dziecka, więc ciężko mi się wypowiadać, ale skoro reakcja była taka jak opisują, nie można stawiać dobra kotów nad dobro maleńkiego dziecka które się dusi. Ja bym miała rozwiązanie, rodzina, znajomi, ktoś by się moim kotem zajął, ale dobrze wiemy że nie zawsze tak jest.
A napisałam to wszystko po to, że chyba jednak trzeba edytować pierwszy post, bo to co tam jest napisane nie jest prawdą. Pisałam to wczoraj jak nie wiedziałam jeszcze tego co wiem teraz.

Ale historia

Gosiu... miałaś na myśli to, co ja napisałam chyba...?
Bo ja już poleciałam do wątku Madzi - szukać ...

trzymam kciuki za kociaste :1luvu:

niech tylko Bubus sie otworzy :ok:

trudna, smutna sprawa

biedni ludzie, biedne koty....
naprawdę nie można tak oceniać pochopnie.
To rodzinne rozstanie i tragedia.
Tyle, że po prostu te koty nie potrafią pojmować w ludzki sposob i nie rozumieją co się stało i cierpią.
A przecież ci ludzie nie chcieli zrobić im krzywdy

smutne to bardzo

pewnie nie chcieli ale chyba juz sa zdesperowani

szkoda , jak juz tu zostalo napisane ze kociastym nie mozna tego wytlumaczyc

Przeczytałam post Dużych. Coraz poważniej zastanawia mnie, czy to rzeczywiście uczulenie na koty.
Piszą, że uczulenie pojawiło się w momencie ponownego wprowadzenia się Bubu i Gabi, a przecież dom powinien był być już pełen ich alergenów, chyba, że między oddaniem kotów do schronu a urodzeniem dziecka zrobili remont!
Może to alergia na bentonit czy inny rekwizyt koci? Albo na jakąś chemię, stosowaną dla ochrony przed "kocim brudem" (np. proszek do prania), którego nie bylo u teściowej?
W ogóle chyba zaczyna sie od reakcji skórnej, co wg mnie sugeruje alergię kontaktową raczej...

popytalam znajoma pediatryczke- ma mi dac odpowiedz, choc raczej chyba dla naszej tu wiadomosci

wiem ze nie powiino sie juz pisac o nich ale bardzo mnie to nurtuje ..

Dzieciaka też szkoda, a jak nie chcą robić badań, a to nie koty, to dzieciak trafi do szpitala, a oni pół domu zdemolują, zanim się okaże że proszek :evil:

Duszek686 pisze:Gosiu... miałaś na myśli to, co ja napisałam chyba...?
Bo ja już poleciałam do wątku Madzi - szukać ...

Anetko, tak, dokładnie, miałam na myśli to co ty zacytowałaś, nie wiem dlaczego napisałam że Magda.

napisze to bo moze komus sie przyda. rzeczywiscie alergeny utrzymuja sie dlugo, bardzo dlugo.oczywiscie po wycofaniu alergeny powoli sukcesywnie jesgo stezenie sie zmniejsza. jesli obajwy u czlowieka sa duze, spektakularne, to mozna zrobic caly panel badan z krwi. tak przynajmniej twierdzi kolezanka pediatra.
tak wiec widac ze da sie dojsc do celu.

oczywiscie nie krytykuje rodzicow, raczej pisze to ku wiadomosaci na przyszlosc, moze to bedzie pomocne

taizu pisze:Piszą, że uczulenie pojawiło się w momencie ponownego wprowadzenia się Bubu i Gabi, a przecież dom powinien był być już pełen ich alergenów, chyba, że między oddaniem kotów do schronu a urodzeniem dziecka zrobili remont!
Może to alergia na bentonit czy inny rekwizyt koci?

O tym samym pomyślałam - to strasznie pyli. Jaki żwirek był używany?

Napiszę ostatni raz.
Dziecko ma 2 miesiące.
Rodzice chcieli robić badania, ale dziecko jest za małe.
Przed przyjściem dziecka na świat był zrobiony remont w domu - malowanie itd, więc alergenów dużo najprawdopodobniej nie było.
Koty zostały oddane do schroniska następnego dnbia po pojawieniu się dziecka w domu.
Kiedy po miesiącu wróciły - stopniowo zaczęły się objawy alergii.

Nie rozumiem niektórych z Was.
Bądźcie obiektywni.
I postawcie się na miejscu tych ludzi.
Noworodek wam puchnie i się dusi, pęka mu skóra i sączą się z niej jakieś płyny, trze oczy tak, że zdziera sobie z nich skórę.

To by was nie przeraziło?
Próbujecie różnych środków zaradczych, ale tylko izolacja od kotów daje jakieś pozytywne efekty.
I co? Czekacie, aż będzie można przeprowadzić testy?
Szprycujecie noworodka sterydami przez miesiąc, 5 miesięcy, rok, bo koty?
I patrzycie, jak mimo brania sterydów się dusi????

Czy po przeczytaniu maila nadal uważacie, że ci ludzie nic nie zrobili i mają te koty gdzieś???
Czy tak trudno uwierzyć, że w życiu zdarzają się sytuacje, z których nie ma dobrego wyjścia?
Czy tak trudno zrozumieć, że czasem musimy wybierać "mniejsze zło"?

Bardzo mi szkoda Gabi i Bubusia.
Ale nie odsądzam tych ludzi od czci i wiary, bo im wierzę. I wierzę, ze też cierpią.
Nie wszystko jest albo czarne albo białe.

Nie chcę, żeby ten wątek zamienił się w polowanie na czarownice. Bo według mnie - tych "czarownic" tu nie ma.
Jest tragedia kotów i tragedia ludzi.

Od teraz piszę już tylko o Bubusiu.

Bubu czyli Maciek - uśmiech szczęścia :) Gabi ['] -pamiętamy

Kto przegląda forum