Fundacja PJD, Vegas ma swój dom! :-)

[luelka]

Don-kiciuch, trzymam kciuki za Franiutkę.

A tutaj dwaj braciszkowie Frani: Chase i Wilson:

http://www.youtube.com/watch?v=1pYDhT3uxTc

Słodkości - w tle mój głos ostrzegający Wilsona przed przytuleniem się do Oli. Willi ustawicznie ponawia te próby, co kończy się ustawicznymi awanturami i histeriami Panny Oleńki. Willi i Chase nie mogą się nadziwić jej zachowaniu - traktują ją jak niegroźną wariatkę.

[Sarah DeMonique]

Słodko, jak u Wedla

[don_kiciuch]

apel Ah ta polityka.

Luelka, znęcasz się. willi jest podobny do frani bardzo, i jak widze głaskanie czegoś podobnego do niej to mi sie tęskno robi
Franka powoli, powoli robi postępy. Bawiła się wczoraj ślicznie, wyocierała uszka o pościel, je, pije. Muszę jej podstawiać miseczki pod nosek i wycofywać się do kuchni, bo przy mnie ani drgnie. Biedna,jeszcze jej tak zostanie!
sterylkę chyba w sobotę załatwię, i będę się ateistycznie modlić o szybkie postępy socjalizacyjne. Czy Willi i Chasi oswoili się z dnia na dzień po ucięciu ... dyndałków... czy stopniowo?

[ryśka]

Franka powoli, powoli robi postępy. Bawiła się wczoraj ślicznie, wyocierała uszka o pościel, je, pije. Muszę jej podstawiać miseczki pod nosek i wycofywać się do kuchni, bo przy mnie ani drgnie. Biedna,jeszcze jej tak zostanie!
sterylkę chyba w sobotę załatwię

Wiesz co? Ja bym chyba poczekała z zabiegiem, dopóki Frania nie poczuje się pewniej. W razie "gdyby coś" będzie Ci ciężko jej pomóc po zabiegu.
Na pewno z czasem będzie lepiej - daj jej czas

[Sarah DeMonique]

Ja nie wiem, czy to dobry temat, ale nowego zakładać nie będę.
Uff.... Rudego złapałam... Normalnie właściwie sam przyszedł - głodny był. Cień z kota został... Sierść gubi Zdjęcia zaraz wrzucę...

Sorki za jakość, ale na szybko telefonem robiłam








Rudy dostał miejscówkę w kotłowni - ma wodę, kitekata i własny kocyk. A ja mam świadomość, że tak o niego nikt daaawno nie dbał

[luelka]

Czy Willi i Chasi oswoili się z dnia na dzień po ucięciu ... dyndałków... czy stopniowo?

Don_kiciuch - to wszystko przebiegało stopniowo. Willi na przykład od początku był bardziej czuły, tylko bardzo się bał, wchodził pod półeczkę na biurku i tam mruczał i popiskiwał o głaskanie. Chase był bardzo nieufny i długo słabego zdrowia. A po kastracji Chase natychmiast, jak tylko "wytrzeźwiał" - zaczął mi wchodzić na kolana, a Wilson, który był wcześniej bardziej mruczący i przytulający się, dopiero stopniowo się do mnie przekonywał. Widziałam wyraźnie, że kastracja była ważnym momentem w naszym zaprzyjaźnianiu się, ale nie można powiedzieć że ot, Operacja, i już były oswojone - zresztą do dzisiaj obaj Braciaszkowie, mimo że przylepy, są wrażliwi i delikatni i na każdy gwałtowny niespodziewany ruch czy hałas uciekają przerażeni, a Willi do dzisiaj się waha, jak czasem wyciągam do niego ręce, i kładzie uszka po sobie, ale mimo tego strachu widać, że podejmuje decyzję, że jednak warto zostać.

Franiutka na pewno potrzebuje Twojej obecności, zabawy z Tobą i karmienia z ręki - zdecydowanie bym się wstrzymała jeszcze ze sterylizacją na przynajmniej tydzień. Dopiero od paru dni nie siedzi za szafą, ważne też, żebyś Ty się na nią "napatrzyła" - będzie Ci łatwiej rozpoznać, jak ona się czuje po Zabiegu.

A Chase w nagrodę, że o nim piszę, przyszedł do mnie na kolana

[don_kiciuch]

Tak dziś, jak i po sterylce Frania może liczyć na prywatność. Po prostu byłoby jej łatwiej, gdyby się troszkę oswoiła.
A Franiowe hormony na pewno mają też wpływ na Luśkę. Pokraka tak nie goniła, kiedy go przyniosłam. Także liczę na wielorakie korzyści ze sterylki.
i skoro radzicie, poczekamy jeszcze nieco do zabiegu.

Frania już się bardzo uspokoiła, ale wciąż jest dzikuska. W zabawie i przy karmieniu jest dobrze, a wczoraj rozpłynęłam się, kiedy tarzała się po łóżku i ćwierkała do Luśki ale Luśka jak chłopak w wieku szkolnym - nie rozumie dziewczyny

[luelka]

Don_kiciuch, może jeszcze Luśka zasmakuje w ciągnięciu dziewczyn za warkocze . W końcu wspólne kocie zabawy to jest to i łatwo przy nich zapomnieć, że ktoś jest nowy i dziwnie "nowo" pachnie. Wierzę w talent Franiutki do zjednywania sobie kocich Przyjaciół .

[don_kiciuch]

talent ma nieprzeciętny
a w zabawie rzeczywiscie najlepiej idzie, wczoraj wpadały na siebie w pogoni za jedna zabawką i nic, zero kwasów, strachu, tylko ustawiały się na nowo na pozycjach bojowych:)

[Sarah DeMonique]

Z żalem rozstaję się z Wami na całe 2 tygodnie...

Do sklikania po powrocie

p.s. Rudemu lepiej, a to cieszy

[ryśka]

p.s. Rudemu lepiej, a to cieszy

Wspaniale
Miłego wyjazdu

[ryśka]

Spędzamy czas na balkonie, wypatrując swoich Domów :

Dzidka:



Mamele:



Spoks:



Vegas:

[don_kiciuch]

kocham te koty
mimo że ich nie widziałam na zywo:oops:

[starchurka]

Dzisiaj pod jednym dachem ze mną chciał zamieszkać taki oto... jerzyk:


Prawdopodobnie niefortunnie wypadł z gniazda i zamiast poszybować w przestworza, jak to zwykle robią jerzyki, poszybował wprost na parapet podpiwniczenia szkoły na ul. Smoleńsk, i to w dodatku pod kratą. Jerzyki nie bardzo potrafią chodzić, więc delikwent utknął tam na dobre. Udało się go, z pomocą miłego pana zaczepionego na ulicy, wyciągnąć bardzo sprawnie.
Po konsultacji z Ryśką Jerzyk został obejrzany i wyekspediowany na najbliższe stosowne drzewo (niestety, kilkadziesiąt metrów dalej).

Trzymajmy za niego kciuki. Nie chciał słuchać moich dobrych rad co do latania ("no, rozłóż skrzydła! Nie bój się, przecież masz to w genach..." itd.), miejmy nadzieję, że posłucha instynktu.

[Ziółko]

muszę Wam napisać co okropnego dziś widziałam. Jechaliśmy z Piotrkiem z Duszników Zdrój do Wrocławia czyli wg znaków 102km. Na trasie 81 km były 2 koty, 2 lisy, 6 jeży i ok 15 innych zwierząt przejechanych przez auta, po prostu masakra. Aż tyle zwierząt przejechanych na ledwie 81km