aga&2 pisze:I 3 dziś zgłoszone kociaki w warsztacie na Choroszczańskiej. I jeszcze 3 - zacytuję:
chciałam poinformować, że przy ulicy Kolejowej w Białymstoku przy
magazynach chodzą 3 małe kotki (wjazd od ulicy kolejowej w uliczkę
za bazarem Madro do końca, na koncu w prawo i na koniec parkingu -
tam w krzakach siedzą, inny sposób dojazdu: jadąc(od strony hotelu
turkus) Aleją Solidarności i zjeżdzając ze ślimaka w stronę ulicy
kolejowej na samym środku praktycznie zjazdu jest uliczka w prawo -
i tam w prawo do końca). Matka ich leży w krzakach - zdechła pewnie
kilka dni temu. Nie umiem ocenić wieku kotków, ale sa już na tyle
duże że same biegają. Ale trzymają się nadal blisko matki. Są
dzikie i nie dają się złapać. Chciałam poinformować, bo może jakoś
Państwo im pomożecie.
Taaa. Klasyka. Jutro pojadę looknąć, ale czarno widzę, że je znajdę... A nawet jeśli to do ilu możemy dociagnąć?
Melduje się brygada łapiąca. Na tyłach Madro, magazyny, magazyny, magazyny, rampy, samochody duże i mniejsze, a w krzaczorach wysypisko: puszki, druty, pobite butelki, stare palety i szalecik w jednym. I w tym 'miłym' miejscu lezy zdechła kotka, już rozkładająca się. Ale kociaków nie widać. Po dłuższych poszukiwaniach zlokalizowałyśmy dwa czarnulki z zaropiałymi oczkami, leżące w trawie na słoneczku, ale na nasz widok prysnęły w krzaki. Zaczaiłyśmy się i chociaż wczesniej było pusto, nagle pojawili się gapie, a to pan z warsztatu, a to 'ekolog' zbierający puszki, a to pani wyglądająca z magazynu. Nic dziwnego, wysiadły dwie baby z samochodu i dały nura w krzaki, musi nienormalne. Udało się capnąć 2 kotulki, ale nie może być za dobrze, bo trzeci się wystraszył i uciekł. Ale na szczęście głód zrobił swoje. I cała rodzinka wylądowała w transporterku. Dodam jeszcze, że na kocie jedzonko złapał się kocurek, pewnie tatuś, bo czarny jak smoła, a chudy, aż strach. I kocurkowi też zostawiłyśmy jedzonko. Lubię takie pozytywne zakończenia
bo podrapanych i pogryzionych rąk nie liczę 
A teraz po przeprowadzce na stałe do Białegostoku postanowiłam się przywitać 
I jeszcze jakie opory stawiała 
Jak wrócę postaram się wszystko nadrobić. Życzę powodzenia na Mruczeniu, a sobie życzę, abym po powrocie zobaczyła, że stan Kotkowa jest na minusie. Niech ten miesiąc będzie obfity w adopcję 
i szylkretka. Cukiereczki. Maluchy muszą stamtąd zniknąć bo jak zaczną łazić to długo nie pożyją - za dużo tu niebezpiecznych miejsc. Ale pracownikom marzy się najpierw złapanie matki, poza tym dzieciaki jeszcze nie jedza same. Miałam nawet klatkę łapkę, ale jako że był do niej łapany wcześniej chory kocur to bałam się, że jeśli ich mama by się złapała to jej samej może i nic by nie było, ale jakby miała siedziec z dziećmi... Więc klatka pojechała na lampy do Zwierzaka, a jutro pan ją zabierze i spróbuje łowić. Jak złowi to rodzina przez ok tydzień może mieszkać u Marysi na Kondudktorskiej, potem Marysia wyjeżdża ale będziemy kombinować na bieżąco.