Powrót Rudej(Neski)-fotostory "Słońce po burzy:)"

Wracaj szybko Graszko

Graszko, zdrowiej szybciutko :ok:

Poczekamy sobie Obrazek

Wykuruj się porządnie :ok:

Kończę antybiotyk, czuję się słabiutko.
Tak cieniutko ze mną, że Ruda postanowiła mnie kurować i co rano przychodzi się przytulić pod pachą, włączając wibratorek na full.

"...bo inaczej to nigdy nie wstanie nasypać mi chrupek! Nawet miauczenie jej nie rusza :evil:

R."

Ja tam myślę że jednak nie tylko o chrupki jej chodzi :wink:

Niedobrze, że tak Ci się choroba ciągnie

Graszko nie martw się .........ja takie paskudztwo przeszłam w grudniu. Cały grudzień byłam na L4 . Prześwietlenie płuc było paskudne tak ,że już żegnałam się ze światem. Dużo by pisać co się działo w rodzince. A potem tomograf i mądry pulmonolog wybił mi wszystko z głowy . Będzie dobrze ...........czekamy na Ciebie :1luvu:

graszka_gn pisze:Kończę antybiotyk, czuję się słabiutko.
Tak cieniutko ze mną, że Ruda postanowiła mnie kurować i co rano przychodzi się przytulić pod pachą, włączając wibratorek na full.

"...bo inaczej to nigdy nie wstanie nasypać mi chrupek! Nawet miauczenie jej nie rusza
R."

Kochaniutka Ruda :1luvu:

Cześć Wam, Kochaniutkie!
Już skończyłam z antybiotykiem i chyba wytrułam wszystkie paskuctwa, które mnie atakowały "z różnych końców"

Mój Rudasek okazuje chwilami pełny zanik adrenaliny w organizmie
i już na fotkach nie wygląda tak zawadiacko jak dotąd

Może i nie zawadiacka, ale ciągle piękna :lol:

Nareszcie ładna pogoda

Cóż to za bałagan zrobiła Duża w kuchni ?
Obrazek

Jeszcze niedawno byłam długa i szczupła - teraz jestem długa... i kropka.
Obrazek

Pobiegałabym po tym drzewie za ptaszkami!!!
Obrazek

To się chociaż trochę ponaświetlam:
Obrazek

P.S. Ciociu Szirro - bardzo mi przykro z powodu Twojej grudniowej choroby i tych nerwów, które przeżyliście.
Choroba mojej Dużej nie była tak poważna jak Twoja - no trochę się przeciągnęła z powodu siedząco/leżącego
trybu życia (no i stres zrobił swoje).
Duża za nic się nie przyzna, ale pierwszy raz w życiu ma afty po antybiotyku na Obrazek

..... właśnie dzisiaj to odkryła Obrazek

Wasza R.

Ciekawe, Ruda, co byś powiedziała siedząc na dachu swego zatopionego domu.... albo jeszcze gorzej??
Tak mi strasznie żal ludzi i zwierząt! A tu końca nie widać:((((

Cudne zdjęcia . Tylko kolegi Rudej nie widać na zdjęciach. Nie lubi się fotografować ??

Cieszę się że już u was wszystko wraca do normy. :1luvu:

szirra pisze:Tylko kolegi Rudej nie widać na zdjęciach. Nie lubi się fotografować ??

Kolega Rudej jest zdecydowanie mniej fotogeniczny :mrgreen:

Ale wygrzebałam jeszcze z kwietnia:
Obrazek

Powyższe scenki wyglądają sielankowo, ale towarzyszyły im wściekłe wrzaski, maiukoty i warkoty.
Teraz takie same spotkania odbywają się już dużo spokojniej.

Widok na Czarka mam przeważnie taki (o ile nie śpi za monitorem, jak teraz

- albo nie żebrze o chrupki )
Obrazek

Od wczoraj kociaste połączyły siły w porannym dopominaniu się o jedzenie.
Budzi mnie w środku nocy (piąta rano) jakieś szuranie, skrobanie, chodzenie po tapczanie, pomiaukiwanie...
wychylam głowę spod kołdry - a tu z obu stron wlepione we mnie oczyska tuż przy twarzy.
Za moment patrzą na siebie wrogo a ja kulę się ze strachu, bo dotąd mam
niepiękną szramę na łydce gdy pobiły mi się pod nogami, a na łóżku też już
nie raz i nie dwa futro latało w powietrzu nad kołdrą.
... I raczkiem, raczkiem dryfuję szybciutko w stronę pudełka z chrupkami aby czym prędzej
rozładować sytuację.

graszka_gn pisze:
szirra pisze:Tylko kolegi Rudej nie widać na zdjęciach. Nie lubi się fotografować ??

Kolega Rudej jest zdecydowanie mniej fotogeniczny
Ale wygrzebałam jeszcze z kwietnia:

Powyższe scenki wyglądają sielankowo, ale towarzyszyły im wściekłe wrzaski, maiukoty i warkoty.
Teraz takie same spotkania odbywają się już dużo spokojniej.

Widok na Czarka mam przeważnie taki (o ile nie śpi za monitorem, jak teraz
- albo nie żebrze o chrupki )

Od wczoraj kociaste połączyły siły w porannym dopominaniu się o jedzenie.
Budzi mnie w środku nocy (piąta rano) jakieś szuranie, skrobanie, chodzenie po tapczanie, pomiaukiwanie...
wychylam głowę spod kołdry - a tu z obu stron wlepione we mnie oczyska tuż przy twarzy.
Za moment patrzą na siebie wrogo a ja kulę się ze strachu, bo dotąd mam
niepiękną szramę na łydce gdy pobiły mi się pod nogami, a na łóżku też już
nie raz i nie dwa futro latało w powietrzu nad kołdrą.
... I raczkiem, raczkiem dryfuję szybciutko w stronę pudełka z chrupkami aby czym prędzej
rozładować sytuację.