Niki na swoim (FeLV) - znów problem behawioralny?

Majowy weekend miałam fatalny, a raczej Nikunia miała - wymioty zaraz po zjedzeniu czegokolwiek i nawet najdrobniejszej ilości. Powód? Od tygodnia pusty, podrażniony żołądek przez ciągłe wymioty, brak treści w żołądku i łykana sierść. To wszystko było jak bomba wybuchowa... i wybuchała

Pasta odkłaczająca też tylko dokładała się do tego. Dostawała antybiotyk w zastrzyku, wywar z siemienia lnianego przez strzykawkę, Lakcid i gotowanego kurczaka i schab b. małymi kęsami. Była taka głodna, że nocami buszowała po całej kuchni. Nawet do śmieci się dobrała :oops:

Słabła. Schudła okropnie

Często leżała skulona, apatyczna. A w poniedziałek myślałam, że stracę Niki. Dałam jej kroplówkę z glukozy na wzmocnienie, nakarmiłam strzykawką i zasnęła, a po godz. był koszmar...
Noc i ranek wtorkowy pełen napięcia, ale było coraz lepiej. Teraz Nikunia dochodzi do siebie. Ma apetyt (cały czas miała), tylko duża wciąż musi jej ograniczać żarcie

w ilości i rodzaju. Ale naprawdę jest poprawa i to wielka ulga.
Przed nami usg, może rtg, badanie krwi i to wszystko wciągu najbliższych dwóch tyg. (może i tygodnia). Wet szuka dla nas karm odkłaczających, bo RC i Wiskas (też próbowałam) są nieruszane przez Niki.

Będzie dobrze, bo musi być

szybenka pisze: Ale naprawdę jest poprawa i to wielka ulga.
Będzie dobrze, bo musi być

Pewnie, że będzie :ok:

.
A na przyszłość trzeba będzie systematycznie "faszerować" Nikisię albo karmami odkłaczającymi albo pastą. Niestety, zakłaczenie to bardzo częsta przypadłość u kociastych i lepiej zapobiegać niż się potem męczyć razem z kotem.

pisiokot pisze:A na przyszłość trzeba będzie systematycznie "faszerować" Nikisię albo karmami odkłaczającymi albo pastą. Niestety, zakłaczenie to bardzo częsta przypadłość u kociastych i lepiej zapobiegać niż się potem męczyć razem z kotem.

O tak Aniu, tylko aby paniusi jeszcze jakaś karma podpasowała :roll:

Chyba wyczułam co to za egzemplarz, skoro od samego początku nazwałam Niki "księżniczką" :wink:

szybenka pisze: Chyba wyczułam co to za egzemplarz, skoro od samego początku nazwałam Niki "księżniczką"

Che, che

.
U mnie też same rozpuszczone księżniczki i "księciunie" :wink:

skąd ja to znam :mrgreen:

.

ufff, dobrze że księzniczka Nikusia już na prostej :ok:

szukając zdjęć Zajączka znalazłam Nikusie, zdjęcia z lipca zeszłego roku...

Dzięki Ruru

Ale Nikunia... jakaś inna... :roll:

Teraz wygląda zdecydowanie lepiej!

Taką minę miała 2 dni temu:

...chociaż nie, miała weselszą. I ten strup na nosku - już o nim zapomniałam...
Matko, jak kot się zmienia, gdy ma swój kąt...

Jest kupa!!! Po tygodniu! Taka normalna, zdrowa kupa :dance:

A księżniczce od dupiny trochę odeszło i już na żarcie grymasi :evil:

Spała wieczorem wtulona we mnie ponad dwie godz., a ja nie miałam serca, aby ją zostawić i pójść do swoich spraw

No nareszcie!!!!!
Agnieszko-bedzie dobrze-musi być!
Biedna Niki,taka wrazliwa księżniczka-no cóż,ja też mam od czasu do czasu kluski z sierści na podłodze,ale pasty gadziny nie tkną,wiec podaję Hill'sa Hairball Controll -jedzą go bardzo chetnie-może i Niki by jadła?

szybenka pisze: Jest kupa!!! Po tygodniu! Taka normalna, zdrowa kupa

He, he, cieszę się razem z Tobą

kropkaXL pisze:...ale pasty gadziny nie tkną,wiec podaję Hill'sa Hairball Controll -jedzą go bardzo chetnie-może i Niki by jadła?

Spróbuję z chęcią

Kasiu, a czy ta karma ma duże chrupki? Niki nie chce jeść Hills'a SP Feline Adult Oral Care, bo chrupki jej nie odpowiadają (chyba przez braki w uzębieniu).

Wczoraj wieczorem Nikunia chodziła i żebrała jedzenia. Dałam jej ok. 23-ej (gotowany kurczak) i niestety zwymiotowała, ale myślę, że miała za dużo w żołądku. Tracę rachubę ile Niki już zjadła, bo daję jej jeść małymi porcjami, ale częściej. A teraz posiłki są już bardziej konkretne i mniej płynne, więc już dłużej, prawie normalnie są trawione :roll:

Poprzedni posiłek dostała o 17-tej i nie zjadła go od razu. Muszę uważać.

W poniedziałek jadę do stolicy na usg (i ew. rtg). Wiąże się to ze stresem Niki, bo dochodzi długa podróż - roboty drogowe na trasie Siedlce-Warszawa - i zamiast góra 1,5 godz., będziemy jechać ponad 3

(tak mówią znajomi). Jak dotąd nie miałam problemów z Nikusią w transporcie, może teraz wytrzyma, ale jakieś sugestie i podpowiedzi są mile widziane

Grunt, że w poniedziałek będę wiedziała jak Niki wygląda od środka

Zdecydowałam się na usg, bo więcej narządów będzie obejrzanych, no i Nikunia będzie w dobrych rękach (klinika Multi-Wet), a nie jak w przypadku rtg robionego na miejscu przez ludzkiego lekarza

Agnieszko,niestety chrupki sa spore,ale nawet Klara,którą w ząbki wszystkie chrupki kolą,pojada po trochu!

Jesli Niki bedzie miała usg,to dobrze by było,żeby była na czczo-jak do zabiegu operacyjnego i zeby miała odgazowane jelita-i tu kłania sie espumisan-podaj dzien wcześniej i rano dnia następnego-to znacznie poprawia czytelność obrazu.
Oby wszystko w brzusiu było OK!!!!!

» Czw maja 06, 2010 22:24 Re: Niki na swoim - nawrót

Za szybko się cieszyłam... Chyba w ogóle nie powinnam się głośno cieszyć...

Niki znów wymiotuje

jak tylko coś zje, nawet niewiele, zaraz ją zrywa

Zrobiłam jej dziś zastrzyk przeciwwymiotny, dałam kroplówkę i głodówka do jutra. Niestety, jak wbiłam się igłą z kroplówką, Niki mi zwiała

Musiałam znów ją łapać, ale nie była to gonitwa. Po prostu znalazła sobie kącik i przycupnęła, jakby wiedziała, że nie ma szans... A jutro znów płynne jedzenie :roll:

Niki nie chce sama jeść takiego jedzenia, więc znowu będzie strzykawka... Ona kiedyś ze stresu padnie...

Muszę rozważyć opcję badania endoskopowego. Pod względem ryzyka dla Niki (pod znieczuleniem) i niestety finansowym... Na pewno będzie usg i badanie krwi, a jeśli wyjdzie coś nie tak, dodatkowo przydałaby się endoskopia. Być może uda się to załatwić w najbliższy poniedziałek, ale w innej klinice, też w W-wie. Wetka się tym zajmuje. Ma się dowiedzieć o termin i koszty. Naprawdę ona się przejmuje Nikunią, wydzwania do mnie, dopytuje.
Brana była pod uwagę opcja rtg z kontrastem, ale musiałybyśmy być z Nikunią w klinice cały dzień i drożej by wyszło, a i tak lepsze diagnozy daje endoskopia.

A moja bieda znów markotna i śmiertelnie na mnie obrażona: siemię przez strzykawkę, zastrzyk, dwa wkucia kroplówką i przytrzymywanie przy kroplówce (ale nie wyrywała się). Do tego wcześniej zrobiła sobie wycieczkę po klatce schodowej i zeszła piętro niżej, a gdy chciałam ja wziąć na ręce, bo się wystraszyła, zaczęła uciekać na oślep. Gdy niosłam ją na rękach, drapała, a gdy wypuściłam w domu, ogon maiła nastroszony, że dwa razy grubszy się zrobił.