Kototerapia, czyli kuracja antystresowa;-)

Biedny kochany Noisik

Takie przykrości i to tuż po urodzinach :evil:

Cóż, nie zawsze św. Jana :twisted:

Mimo tych drobnych przepychanek na tle prawa własności, czy też użyteczności, chłopcy dzielnie trzymają sztamę i rozrabiają w tercecie.
Pościgi, galopy i trudne do opisania harce, zdecydowanie ich integrują.
Dzisiejszy poranek był dla mnie traumatyczny. Krew się lała. Moja! :evil:

Dobrze, że im pazury poobcinałam, bo gdyby nie to, to ucho miałabym w strzępach.
Oczywiście sprawcą krwi niewinnie przelanej był Miodzio. Demon jeden! :evil:

A cóż znowu zmalował ten śliczny Rudzielec :?:

U mnie - po wczorajszo-dzisiejszych, nocno- nadrannych galopach - cały dzień spokojnie. Ale złudzeń nie mam - zbierają siły na wieczór :twisted:

Moje słodkie rude kociątko, przegalopowało po mnie bez ostrzeżenia z mojego ucha czyniąc sobie skocznię.
Nie dał mi szansy obrony. Działał z zaskoczenia. O czwartej nad ranem mam słaby refleks.
Żeby choć zauważył, że krzywdę Panci zrobił i pomruczał, pomiział, ale nie, żadnego współczucia.

Moje słodkie niewiniątko :twisted:

Nie zdziwiłabym się, jakby to Noisik podjudził Rudego...
To była jego zemsta za wysiudanie z łóżeczka :lol:

Oj krwawa była, krwawa!

"Z pamiętnika Astarotka"

wtorek 4 maja :kotek:

Skończyła się laba i Duża pociekła do pracy. Szkoda. Trochę było mi smutno.

Jak wróciła wieczorem to tak się ucieszyłem, że zapomniałem do czego służy kuweta.

Trochę zasikałem jej pościel. Troszkę tylko, ale ona zaraz prania robiła i w efekcie mało mieliśmy czasu dla siebie. :roll:

Troszkę tylko zabawy było przy powlekaniu.

czwartek 6 maja :kotek:

Ha!! Ona też za mną tęskni!!

Dziś wróciła wcześniej z pracy. Zrobiła to specjalnie dla mnie! Co prawda zostawiła dziś Młodą nam do towarzystwa, ale i tak czuła się w obowiązku zrekompensować mi wczorajszy brak czasu.
No tak się ucieszyłem, że.... zapomniałem o kuwecie.

Przyznaję zafajdałem jej łóżko. :oops:

Znowu prała. No tym razem to chyba nawet słusznie. Powlekanie!! Coraz bardziej podoba mi się ta zabawa! :ok:

piątek 7 maja :kotek:

Znów zostawiła nam Młodą. Wróciła do nas o całkiem przyzwoitej porze, dała wszystkim obiadek.

Mniamm.. fajne puszki nam kupiła. Wreszcie usiadła i miał być czas na mizianko. No.... tylko że troszkę się zapomniałem i....

nasikałem na łóżko. :oops:

Znowu pranie!! Ale wcześniej nazwała mnie Wieprzem.

Pytałem Noisa i Miodka kto to taki, ale oni nie wiedzą. Podobno żadnego z nich tak nigdy nie nazwała. Hm... nie wiem czy to dobrze, czy źle?

Czekałem na zabawę z powlekaniem, ale nie nastąpiła! Duża powiedziała, że nie ma pod czym już spać.

Kurczę, Iwonka, o co chodzi z tym sikaniem i kupkaniem "na dziko"

.
Fajnie się czyta :wink:

, ale wiem, że na dłuższą metę to żadna frajda :roll:

.

Tak. Może jednak badania moczu mu zrobić?
W jakim Astek jest wieku?

Dzieciak ma 5,5 miesiąca. W nadchodzącym tygodniu planuję odjajczanie. Poradzę się Ani CC.
Astuś zwykle korzysta z kuwety, ale zdarzają mu się chwile zapomnienia. Chyba około miesiąca był spokój. W tym tygodniu miał znowu hm... fazę. Co mnie zastanawia, on nie zapomina się gdy mnie nie ma w domu! A jak przyjdę to w przeciągu kwadransa objawia się jego hm... "radość".
Wogóle moje przyjście do domu jakoś stymuluje proces wydalania moich kotów. :ryk:

Silence jak wchodzę do kuchni, zaraz robi siusiu, jakbym miała widzieć jaka to grzeczna panienka. :wink:

Noise zaraz idzie strzelić qupala, żebym widziała czy ładny. :lol:

Miodek moje opinie ma w zadku. :ryk:

może to faktycznie tylko kwestia dojrzewania u Astka. Jak zostanie wykastrowany i będzie nadal podsikiwał to koniecznie zbadała bym mocz :ok:

Jak ja bym chciała, żeby on z tego wyrósł!
Wczoraj nic mu się nie przytrafiło. Tak sobie myślę, że może problem leży we mnie.

Jak wracam do domu to kotki z wyjątkiem Miodka czekają pod drzwiami by się przywitać / Miodzio jest zawsze zbyt zaspany/. Ciepnę siaty, torbę i chwilę je głaszczę, ćwierkam itp. i zaraz biorę się za wypakowywanie, obieranie, gotowanie. Może ta chwila na głaski jest za krótka?! bo właśnie podczas moich poczynań po przyjściu do domu "to" się zdarza.

Wczoraj Astusia przypilnowałam, dziś też.
Wczoraj miał ochotę na wydalniczy wybryk, ale jak go zobaczyłam na łóżku, wzięłam na rączki, by ponosić :oops:

/ no on lubi być noszony/, to się dzieciakowi przypomniało o kuwecie.
Dziś pilnowała Kika. :1luvu:

Kika pilnowała kota , a ja Kikę, żeby pilnowała. :ryk:

Gotując obiad, co chwilę pytałam "Kiczko, co robisz?, Kika, gdzie Astuś?, Kikusiu, widzisz go? A co robi?"
Zwracałam się do dziecka jak do psa :roll:

" Kika, pilnuj! Kika, siedź!"
Dobrze, że mi się nie wymsknęło "Kika, waruj!" :ryk:

Jutro "wielki dzień" dla Astusia. Odjajczamy.
Oczywiście się denerwuję. Spać nie mogę.
Starsze koty czują pismo nosem. Pochowałam miski, sprzątnęłam jedzonko, stan nienaturalny, coś sie kroi.