Fundacja PJD, Vegas ma swój dom! :-)

Książki na bazarek leżą w stosiku i czekają na opis, a na razie macie mój 1%.

Pozdrowienia.

Mrr, dziękujemy w imieniu PaJDotków!

dziękujemy!

Odwiedziłam ostatnio u Stachurki siostrzyczkę Chase'a i Wilsona, PaJDotkową podopieczną Formankę, zwaną Franciszką. Nie widziałyśmy się masę czasu, tymczasem malutka zdążyła trochę podrosnąć, choć to maleńka i drobniutka kocia dzidzia. Jest niesamowicie śliczna - idealne kształty,okrągła buzia, wielkie ślepia: po prostu kot stworzony do kochania, przytulania. A tu można o tym tylko marzyć, bo kokietka zbliża się do człowieka tylko podczas karmienia z ręki, na żadne głaski się nie zgadza, pozostaje tylko kwilić żałośnie komplementa, które Franciszka przyjmuje łaskawie.

Wyć się chce z zachwytu, zapewniam :1luvu:

. Czy znajdzie się jednak wielbiciel tak cierpliwy, żeby zgodzić się wstępnie tylko na podziwianie? Który będzie potrafił żyć z tą piękną, choć niedostępną kicią?

Co innego Wanilia - ta to na każde zaproszenie ląduje na kolanach. I mruka, i zachęca pomiaukując, a gdy się ogląda na kogoś innego - delikatnie łapie ząbkami i dyscyplinuje: tu jest Jedyny Obiekt Wart Miłości, nie rozpraszaj się, Człowieku.

luelka pisze: Czy znajdzie się jednak wielbiciel tak cierpliwy, żeby zgodzić się wstępnie tylko na podziwianie? Który będzie potrafił żyć z tą piękną, choć niedostępną kicią?

Jeśli mogę coś zasugerować? Ja mam taką kicię, "piwniczankę" Bambisię. 19 kwietnia minęły 4 lata jak jest u nas i od niedawna bywa, że pozwoli się pogłaskać i nawet mruczy przy tym, ale w każdej chwili jest gotowa do ucieczki.
Jestem zdania, że dobrze jest w takiej sytuacji mieć także bardziej miziastego kota (lub kilka), co zrekompensuje nieco zawód spowodowany niedostępnością pięknej kici i umili oczekiwanie na jej łaskawość

Ja myślę, Majorko, że dla Franciszki taki dom byłby idealny, zwłaszcza że ona wchodzi w bardzo bliskie relacje z innymi kotami. Domyślam się, że one częściowo zastępują jej związek z człowiekiem, ale myślę też, że jako jedynaczka byłaby straszliwie przestraszona... Ale nie zamykamy na razie żadnej drogi - jeżeli znalazłby się wspaniały, kochający, odpowiedzialny dom dla niej, gdzie byłaby jedynym kotem, to myślę, że i tak byśmy zaryzykowali, ale myślę, że w razie czego prędzej pokocha ją ktoś z pewnym doświadczeniem, kto będzie szukał pięknej towarzyszki dla swojego kociego Przyjaciela.

Ja pisałam z punktu widzenia nowego opiekuna, że byłoby mu łatwiej o cierpliwość w oswajaniu, gdyby choć jeden kot był nakolankowym miziakiem.
Z punktu widzenia Franciszki zapewne większe stado byłoby po jej myśli

Życzę koteczce najwspanialszego, najlepszego domku i zakochanego po uszy opiekuna :ok:

To ja jeszcze podrzucę do poczytania - i podrzucenia dalej

- pewien ciekawy artykuł

http://bielskobiala.gazeta.pl/bielskobi ... dobra.html

O! Świetny artykuł! :ok:

Czy mogę go wykorzystać w celach światopoglądowych, podając link na MruMmru?

Ryśka na pewno sama się wypowie, ale jestem pewna, że nie będzie miała nic przeciwko podaniu linka - w końcu to artykuł w ogólnodostępnej gazecie

Majorko, oczywiście, będziemy zaszczyceni!

Dziękuję

Informacja wraz z linkami już jest w Czytelni Publicznej (temat o kastracji i sterylizacji) i na Portalu.

A ja jeszcze wieczornie podrzucę cudnego Willa - no niech mi ktoś powie, co z tego, że jest czasami nieśmiały, co z tego, że wszystko przeżywa, co z tego, skoro ma takie cudne bielusie futerko, mięciutki brzuszek i TAKIE spojrzenie...

luelka pisze: TAKIE spojrzenie...

"Kto mnie pokocha na zawsze? Może Ty"?
:1luvu:

Korzystając z chwili, chciałabym przekazać informacje od Dextera: Dex czuje się w swoim nowym domu świetnie. Po pierwszych dniach strachu, niekorzystania z kuwetki i protestów jedzeniowych, którymi się martwiliśmy, odnalazł się doskonale w nowej rzeczywistości. Razem z kotką Asterią, rezydentką, spędza całe dnie na wspólnych gonitwach, wspólnych zabawach, wspólnym spaniu i wspólnym myciu futerka. Są absolutnie nierozłączne.

Grzybica zniknęła, kocik przychodzi na kolanka, uwielbia spać w łóżku i przytula się do swoich Opiekunów. A oni są zachwyceni i zakochani

.

Jedynym "problemem" jest to, że Asteria, która w porównaniu z Dexterem jest Mistrzynią Czystego Futerka, nie tylko całymi dniami go wylizuje, ale też ma w zwyczaju towarzyszenie mu za każdym razem, gdy kocurek korzysta z kuwety. Gdy tylko Dex z niej wyjdzie, kicia wchodzi do kuwetki i zakopuje urobek z takim zapałem, że wykopuje go zazwyczaj... z kuwety. Postawienie drugiej kuwety nic nie zmieniło - może już taka Asteriowa czyścioszkowa uroda

.

Fundacja PJD, Vegas ma swój dom! :-)

Kto przegląda forum