Ludwiczek najpiękniejszy kot na świecie...(')

Nie straszę, tylko pewnie takie koty też czasami są.
Ale ja tam nie mam doświadczenia, więc nie jestem autorytetem..
Ludwiś pewnie się oswoi, 2 tyg dopiero jest u Magdy...

dopiero obejrzałam filmik :oops:

. Ale cudny puchacz z Ludwiczka :love:

.

A to ci Ludek-Odludek :!:

Madzia proszę mi tu załamek żadnych nie uskuteczniać. Z kotami jak z miłością - jak się nie szuka to sama przychodzi

Alem zaciągnęła złotą myślą :lol:

Odpuść, wyluzuj, to Ludi też wyluzuje, zobaczysz :ok:

tak będzie

magdaradek pisze:
Kleo pisze:
magdaradek pisze:Rozważam klatkę... szkoda takiego fajnego kota, bo w takim stanie to nikt go nie adoptuje
a ja wiem, że on ma zadatki na super kota. Zaraz miną 2 tygodnie jak on u mnie jest, a postępy są bardzo słabe.

A czy Twój dzikusek mial kontakt z innymi kotami Twoimi? Bo u mnie jest wielka przyjaźń z rezydentami a człowiek jest po to by jeść dawać

Tak , chodził sobie po domku razem z moim, strasznie sie polubił z jedną moją kotką i patrząc np jak ją głaskam i ona mruczy jakby chciał wtedy podejść ale sie bał i tak powoli go oswajałam, starałam sie dawać jedzenie z ręki, przyzwyczaić do codziennych hałasów, szczerze mówiąc to został spisany na straty i zesłanie u mnie było jego jedyną szansą , po prostu sie bał, potrzebował dużo czasu żeby zaufać ale sie udało, oswojenie go łącznie z braniem na rączki i przychodzeniem na kolanka zabrało mi 3 miesiące

Poza tym to było oswaja nie połączone z nauką dobrych manier - taki pakiet cały :ryk:

,bo nie było mowy że np chodził po stole, dostawał ochrzan - dawał dyla ale widział że nie robie mu krzywdy, potem jak podnosiłam na niego głos to wiedział że nabroił

z Ludwisiem będzie podobnie
Gdybym mojego Flipka wsadziła do klatki to już wtedy zupełnie by mi sie wycofał , dlatego jestem raczej za oswajaniem na "pokojach" :mrgreen:

czas, czas i cierpliwość tego oczekuje Ludwiś od ciebie, a że teraz łapanie źle mu sie kojarzy bo był przez to u weta to mu przejdzie , zobaczysz

dzięki Kleo

różne są metody oswajania, nawet odkopałam wątek o oswajaniu dzikusków i tam np. bylo napisane, że maluszki najlepiej jednak się oswaja "na siłę" biorąc je na ręce jak najczęściej i głaszcząc. Z podrostkami i dorosłymi raczej w większości dziewczyny stosowały metodę "nie widzę cię"

to po prostu pierwszy mój tymczas, który oswojenia wymaga - w tym wieku. To jest taki śliczny miś, łagodny i kochany, tylko boi się człowieka. Na siłę staram się nie łapać, chyba że musi pojechać do lecznicy lub wziąć tabletkę.
Wszystkie Wasze rady są dla mnie bardzo cenne, być może jestem troszkę niecierpliwa

ale tak bardzo chciałabym pokazać mu, jak go kocham

i jaki człowiek może być fajowy

Ludwiczek miał siostrzyczkę i jeszcze jednego braciszka. Siostrzyczka - Ludwisia, która była u mnie na tymczasie [*] była zupełnie oswojoną koteczką i uwielbiała towarzystwo człowieka. Ludwiś jest bardziej płochliwy, a jego brat Lolek to dzikunek zupełny, choć też nieagresywny. One pochodzą z jakichś działek, dokarmiała je starsza Pani, ale przypuszczam, że mogą mieć zle doświadczenia z ludźmi, którzy być może ich przeganiali.
Czasem się miotam, bo sama nie wiem, jak podejść do tego oswajania, ale może faktycznie metoda "nic na siłę" w końcu zadziała......

trzymam kciuki Madziu, w takich kochającym domku na pewno się uda, masz tyle serca dla kotków, że i Ludek-OdLudek się przełamie - zobaczysz! A to tym większa satysfakcja!

Podoba mi się KAŻDE słowo cioci Gibutkowej :lol:

, tak na mojego "czuja", to byłby pierwszy sposób, którego bym spróbowała przy oswajaniu.
A poza tym, ciociu Ładna, przecież świetnie Ci idzie! :1luvu:

Madziu spokojnie się oswoii tylko czasu będzie potrzebował. My niestety nic nie podpowiemy, narazie nam się same miziaki trafiają.

Doogladałam filmik i jestem w szoku, bo w sumie cały czas to ja sobie go wyborażałam jako takiego kociego podrostka, a on kawał kocura już jest

Ciekawe do ilu urośnie, bo te łapeńki, którymi łapał tą piłeczkę to jak łapska co najmniej tygrysa wygladają :mrgreen:

Co do oswajania, to moja Papaja z opolskiego schornu jest już 2,5 roku i jak była płochliwa i tchórzliwa to dalej taka jest :roll:

zaczynam podejrzewać, że Ludwiczek to żbik jest :twisted:

bo te łapska to ma, oj ma

ciekawa jestem sama jaki on jeszcze urośnie duży

no i żbika jest trudniej jednak oswajać niż kota, nie?

Może tak być, bo wokół Łodzi mnóstwo żbików się pałęta. :mrgreen:

Ale szczęście, że on, TEN żbik, nieagresywny jest i nie poluje. Się tylko boi.
Dasz radę!
Trzymam kciuki w każdym razie.

Anda pisze:Może tak być, bo wokół Łodzi mnóstwo żbików się pałęta.
Ale szczęście, że on, TEN żbik, nieagresywny jest i nie poluje. Się tylko boi.
Dasz radę!
Trzymam kciuki w każdym razie.

tak, dookoła Łodzi przecież jest puszcza łódzka, to i żbiki mogą być :twisted:

jak dziki są to i żbiki mogą :twisted:

żbik dziś pospał trochę w moim łóżku, ale nie za długo.
I tak go kocham :1luvu: