Nie ma Gai - [']. już pięć lat. w sercach na zawsze

Dzień dobry śliczne dziewczynki! Wszystkie! :1luvu:

Napasłam oczy fotkami

Są piękne- oczywiście fotki i kotki

śliczne burasie :1luvu:

no i znowu się zaczęło!!! człowiek nie może po prostu dnia rozpocząć, żeby najpierw nie zerknąć choć przez chwilę na piękne zdjęcia korciaczkowe.... :twisted:

A ja mam bardzo fajne wieści.
Znalazłam fajny, długi sznurek. Poszłam z tym sznurkiem tam, gdzie przebywa Gaja, pod łózkiem. Zaczęłam tym sznurkiem pląsać po ziemi. Gaja wyszła i ... zaczęła się bawić. Rozcapierzała łapki, i - pierwszy raz podniosła ogon. W trakcie zabawy zacżełam ją głaskać - tuliła się do rąk, barankowała. Nie uciekła nawe, jak przyszła Kora, podeszła bardzo blisko. Gaja nawet jakby coś baranknęła do psa. Troche zasyczała, ale nie było w jej zachowaniu paniki.
Potem ukradła sznurek i zatargała go pod łóżko.

Tak myślę, że jeszcze trochę...
A ktoś będzeie miał niezwykłego. oddanego kota... Bo choć ona taka zwykła buraska, mała, drobna i może wydawać by się ogło niepozorna - w kontakcie "osobistym" bardzo zyskuje. Jest pełna uroku, rozczulająca w tym swoim "baniu się" i nieufności.
Żebyście widzieli, jak ona się garnie do rąk...

To daje nam nadzieję na wizytę u weta.

Gaja to NIEZWYKŁA koteczka. Chyba coś w tym jest, że o wiele większą radość daje pogłaskanie kota, którego zaufanie trzeba zdobyć...
Chociaż, szczerze powiedziawszy, z każdym kotem, każdy wydaje mi się coraz bardziej niezwykły :oops:

Miłego dnia wszystkim :1luvu:

Jakie świetne "sznureczkowe wieści"

Tak, chyba nic tak nie chwyta za serce, jak każdy kolejny wyraz zaufania ze strony kotka, który dopiero uczy się człowieka...
Całuski dla słodkiej Gajki, Djuny i Kory oczywiście

Korciaczki pisze:A ja mam bardzo fajne wieści.
Znalazłam fajny, długi sznurek. Poszłam z tym sznurkiem tam, gdzie przebywa Gaja, pod łózkiem. Zaczęłam tym sznurkiem pląsać po ziemi. Gaja wyszła i ... zaczęła się bawić. Rozcapierzała łapki, i - pierwszy raz podniosła ogon. W trakcie zabawy zacżełam ją głaskać - tuliła się do rąk, barankowała. Nie uciekła nawe, jak przyszła Kora, podeszła bardzo blisko. Gaja nawet jakby coś baranknęła do psa. Troche zasyczała, ale nie było w jej zachowaniu paniki.
Potem ukradła sznurek i zatargała go pod łóżko.

Tak myślę, że jeszcze trochę...
A ktoś będzeie miał niezwykłego. oddanego kota... Bo choć ona taka zwykła buraska, mała, drobna i może wydawać by się ogło niepozorna - w kontakcie "osobistym" bardzo zyskuje. Jest pełna uroku, rozczulająca w tym swoim "baniu się" i nieufności.
Żebyście widzieli, jak ona się garnie do rąk...

To daje nam nadzieję na wizytę u weta.

Gaja to NIEZWYKŁA koteczka. Chyba coś w tym jest, że o wiele większą radość daje pogłaskanie kota, którego zaufanie trzeba zdobyć...Chociaż, szczerze powiedziawszy, z każdym kotem, każdy wydaje mi się coraz bardziej niezwykły

Miłego dnia wszystkim

wiem coś o tym, to wspaniałe uczucie, jak taki bojączek otwiera się na człowieka

jakie cudne wieści

))
Gajka lubi sznureczki, bardzo lubi sie bawić
i lubi jeść :mrgreen:

Ojej, nie zaglądałam, a tu proszę - jaka zmiana kolorystyki u Korciaczek :mrgreen:

Koteczki prześliczne, ja też kocham burasy ... i pewnie dlatego mam czarną maupę z krawatem i stringami

racja, satysfakcja jest niesamowita jak sie oswoi malego strachulca - to takie mile jak kotus wreszcie okazuje zaufanie, pokazuje, ze nas kocha tak samo jak my jego :1luvu:

nie ma piekniejszej nagrody niz ufne spojrzenie, baranek i głosne pomruczanki :1luvu:

Zaglądam do niesamowitego buro-burego świata :1luvu:

To Gajeczka małe stwory lubi :mrgreen:

A duzych się boi, ale czytam, że powoli ida zmiany :ok:

No i jesteśmy po wizycie u weta z DJUNKĄ.

Po przejrzeniu uszu, nosa, węzłów chłonnych, sierści i ogólnym, Djunka orzeczona została na zdrową i gotową do szczepienia. Ale dostala Advocate i szczepienie zostało przełożone na przyszły tydzień. Wtedy też najprawdopodobniej będziemy chciały zrobić te testy Fiv/Felv zarówno Gajce, jak i Djunce.

A z Gają może jutro do przeglądu.

W każdym bądź razie Djuna była bardzo, bardzo grzeczna, tylko cichutko sobie buczała, gdy obcinane były pazury.
No i starsza troszkę jest. Wg uzębienia wetka określiła na 3-4 lata. I waży klocuś 4,5 kg.

Cudowna, kochana kotka, grzeczna, cierpliwa :1luvu:

I z jakim zaufaniem siedziała mi na kolanach u weta :1luvu:

no to najważniejsze, że Djuneczka zdrowa!!!! to teraz tylko należy to samo potwierdzić u Gajki :lol:

- i zamknąć temat zdrowotny ujemnymi testami! :ok:

joluka pisze:no to najważniejsze, że Djuneczka zdrowa!!!! to teraz tylko należy to samo potwierdzić u Gajki - i zamknąć temat zdrowotny ujemnymi testami!

Po przemyśleniu tematu i rozmowach z wetem i paroma osobami zdecydowałam, że owe testy będę robić na życzenie przyszłego DS i po konsultacji z nim.

Jeszcze raz bardzo dziekuję za pomoc Joluce i Pani Urszuli. Kiedy wszystko się wyjaśni z Djunką i zaliczy to, co trzeba u weta, to zrobię rozliczenie.

Proszę, proszę, jakie zmiany - Djunka już czyściutka, a Gajka się bawi i barankuje...

REWOLUCJA! :mrgreen:

Nie ma Gai - [']. już pięć lat. w sercach na zawsze

Kto przegląda forum