Nie ma Gai - [']. już pięć lat. w sercach na zawsze

joluka ma racje

A ze obie kotenki sa oblednie piekne... chyba nikt w to nie watpi :1luvu:

uf... naczytałam się z rana :ok:

dobrze dostać z rana pozytywne wieści
idę po bawarkę :mrgreen:

Cześć Dzierczynki wszystkie! :1luvu:

Cudowne rozmnożenie?
Szczęścia nigdy za wiele :1luvu:

Cudownie ze Gajka sie otwiera dzieki Djunce - prywatna felinoterapia dla Gajeczki sie trafila

AprilRain

Gajka

Jak wzruszające są pierwsze kroki Gajeczki ku ludzkiemu światu :1luvu:

Powolutku, z dużą pomocą Djuny zrozumie, że ludź jest bardo fajny, że wreszcie jest zupełnie bezpieczna i nie musi się już niczego bojać!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! I za to kciuki mocno zaciskamy :ok:

Dju. Nastrojowo.
Obrazek

Gajka dziś w nocy się bawiła, bawiła, bawiła.
o.o.o :mrgreen:

nasza Gajeczka
fajnie
fajnie
fajnie

I... mrucała, mrucała, mrucała...
ale o tym potem, bo teraz idziemy

Witajcie dziewczynki śliczne :1luvu:

Zacznijmy od początku. W czwartek zaszła pewna zmiana w życiu Gajki. Zabrano jej prywatny telewizor- do nowego domku pojechała Lola (Tola), świnka morska której historia jest zbyt skomplikowany, by opisać ją w kilku zdaniach. Miałyśmy ją na dt, teraz mieszka w fajnym domu u Pani z naszej szkoły i z pewnością będzie jej dobrze. Tola jest wariatuńciem, szalonym stworem, który dostarczał Gai całe tony rozrywki. Świnka biega i szaleje, kot się gapi- zero stresu, obie strony zadowolone. Świnka się wyprowadza, klatka zostaje pusta (jeszcze jej nie schowałyśmy, ach to lenistwo), jeszcze resztka siana w środku. A kot w nocy siedzi koło prętów, wsadza łapki między nie i „He hej, a gdzieś Ty jest stworze, chodź tu”. I wielkie zdziwienie, bo nikt nie wychodzi ze swojego drewnianego domku….

… a dziś sytuacja taka: hałas, brzdęk, Gajka siedzi w klatce (chyba postanowiła sama poszukać jej lokatora), sekunda później zamyka się za nią klapka (zahaczyła o nią łapką) - kot zamknięty. Chwila zadziwienia, szok mija i Gajka zaczyna wracać do siebie- próby wydostania się z „więzienia” czas start. Ale człowiek nie zamierza tracić czasu, ostrożnie wkłada rękę w rękawiczce (żeby ręka cała była) do środka i mimo początkowych fuków- zaczyna głaskać. Protesty szybko zostają zakończone, włącza się za to nieśmiały traktorek… i przybiera w decybelach. Do tego skromne baranki i pokazywanie brzuszka (jeszcze skromniejsze, ale jednak). I dalej to już nie trudno sobie wyobrazić: Gajka się rozmrucała i w ogóle na dobre. Ten stan, stan Gai przychylnej ludziowi nie trwał długo, ale BYŁ

Ona jest przekochana i przecudna.

Zdjęcie z wczoraj.
Taki widok. Gdyby ta chwila mogła trwać dłużej.
Gajka, przed Djuną, bardzo żadko tutaj leżała. A jeśli sie położyła, wystarczyło by spadł długopis z biurka, by wpadła w popłoch.
Teraz - mamy nawet zdjęcie. Leży. Pozwoliła podejść. Gdyby tak mogło być zawsze...

Obrazek

Co nie zmienia faktu, że się piorą na wzajem, ale nie z agresją, tylko się gonią. Może na zasadzie ustawiania hierarfii.
Obie są cudne.

świetne zdjęcie :1luvu:

jak to fajnie jest po cięzkim dniu Was poczytać

i tak jestem zdziwiona, ze Gajka syka, ze szok
przejdzie jej, w schronie nie sykała, pewnie juz mnie bardziej poznała.
Jak jej dobrze Djunka robi na psychike

tak niecodziennie... :roll:

Gajka syczy i prycha, ale... przesłodka w tym jest
naprawdę super kot z niej

Nie ma Gai - [']. już pięć lat. w sercach na zawsze

Kto przegląda forum