Po drugiej stronie siatki - schr. łódź X- Apel

nie, tej pani nie było.
mam do jej adopcji bardzo mieszane uczucia, gdyby nie to że się uparli... nie wiem, no nie wiem.
Swojego tymczasa bym nie dała, ale to schronisko, i zbyt wiele widziałam tam kotów, które nie doczekały adopcji. Owszem możemy zniechęcać, ale jak ktos się uprze, albo przyjdzie wtedy, gdy nie ma nikogo z nas?
Dom na wsi, ale nie gospodarka. Są zabudowania gospodarcze, stodoła, dom z werandą. Szukali kota, który raczej będzie mieszkał nie w domu ale w ocieplanej werandzie w budce.
Zapewniali, że zapewnią ciepło i opiekę.
Jak będzie, nie wiem.

nie byłam na kociarni sama, odchodziłam od nich, próbowałam zająć się innymi sprawami. Trzeba było zabrać głos i mi pomóc.

A nie chcą dzikuska? tyle ich jest w schronisku... :roll:

Sis my się nie chcieliśmy wtrącać, wy macie większe doświadczenie i znacie te koty. Ja osobiście żadnego z tymczasów bym tam nie oddał. Zresztą strasznie uparci byli z tego co słyszałem.

nie chcieli dzikuska. to miał kot do towarzystwa, głaskania, nie do łapania myszy.
Satyrku, niestety nie wszystkie adopcje w schronie są łatwe miłe i przyjemne. Zdarzają się takie jak ta, problematyczne. Siostrzyczka jest w schronisku od początku stycznia co najmniej, to już 2,5 miesiaca i nikt jej nie adoptował. Za kawałek będą kociaki, i adopcje dorosłych i podrostków staną.
O częstotliwości fipów i innych w schronie, też pamiętam.
Wolałabym innego domu dla niej.

Wyszło jak wyszło, trzeba mieć nadzieję, że będzie dobrze. Koty często potrafią wychowywać ludzi. Znam takich, którzy też w domu kota nie chcieli, tylko na podwórku. Teraz kot jest najważniejszą istotą w domu, ma swój fotel, na którym nikt inny nie może siadać, robi co chce i wszyscy go bardzo kochają.

bardzo bym chciała, by Siostrzyczka wkradła się do serca i domu tych ludzi, i na to po cichu liczę....

Sis wiem o tym i wiem że wy tam i tak nie możecie wiele zrobić, DT ma tą przewagę nad schronem że mogę wybrać, tutaj można tylko zniechęcić lub zachęcić. Trzymam kciuki żeby Siostrzyce się udało :ok:

Dla odmiany powiem żę domkowi Xymeny chętnie bym jeszcze jakiegoś kota ożenił i widać że będzie tam miała dobrze. Obym tylko nie zapeszył.

Sis, CoolCaty - a jak braciszek Ludwisi, czyli Ludwiczek?????????????? Jak on się czuje????????????

Magda, od Ludwisi są przyniesione dwa koty - chłopczyk i dziewczynka. Zagilani, ale jedzą. Są leczone. Nie jest źle.

oj to braciszek i siostrzyczka.......dzięki CoolCaty za info. Może im się uda. Oby :ok:

rodzeństwo Ludwisi:

brudna jak nieboskie stworzenie kotka ze szpitalika, nr 206. Ma zdaje się coś z łapką.

nr 171, wykastrowany ok. 8-letni przemily kocurek po zmarłym. Kot-gaduła i towarzysz przynożny człowieka. Super kot. Uwaga: podobno znaczył w domu - warto byłoby sprawdzić czy nie ma piasku w moczu i przyobserwować go.