Ja się długo zastanawiałam nad drugim kotem, po prostu się bałam. Jak się okazało całkiem niepotrzebnie
Koszty są niewiele większe, a zyski ogromne. Kociaste zajmują się sobą, nie plączą się tak pod nogami - choć to akurat jedna z rzeczy, której się Mysz nauczyła od Szelmy
Jak wchodzę do kuchni, to jak najszybciej należy się w niej pojawić, bo nigdy nie wiadomo, co się trafi I właśnie w kuchni mam Mysz milutką i miziastą, podchodzącą do mnie już bez problemu - w reszcie mieszkania jeszcze tak kolorowo nie jest 
Zupełnie niepotrzebnie tak długo zwlekałam z dokoceniem
.Agresywnie zachowuje się n.p. w stosunku do kota sąsiadów,który od lat bywa w moim domu(strasznie to lubi) i jego toleruje ale tylko wtedy kiedy nie zbliża się do mnie,bo jeżeli się zbliży to moja kocina rzuca mu się na niego ,gryzie go w kark i odskakuje ,Pipka więc miziam tylko z ukrycia. 
: Franek nigdy nie bawi się z żadnym kotem, do przychodzącego Pipka jest wrogo nastawiony,jedyne ruchy jakie do niego wykonuje to atak a tak ogólnie to go ignoruje.Są prawie równolatkami,Pipek jak tylko wejdę do sąsiadów od razu wali się przede mną na plecy i tak leży do mojego wyjścia.I co ważne ta poza jest prezentowana tylko dla mnie ,nigdy tego nie robi w obecności nawet domowników . 
.Jako ciekawostkę powiem Wam że Pipek jest całkowitym jaroszem ,je tylko suchą karmę,mięsem i puszkami się nie interesuję,lubi chałkę z masłem,serki homogenizowane i nawet polędwiczka wołowa go nie nęci.Więc może to charakter danego kota decyduje czy lubi towarzystwo swojego gatunku,może to nie jest norma że jak dwa to się będą bawiły razem
ale to zupelnie inna bajka 
mało się udzielam, ale codziennie podczytuję i jestem na bieżąco 
