BANDA KULAWEGO - dziś rano jest kupa :):):)

Ciotka Femka, chyba te linki są żle skopiowane :roll:

Albo ja mam coś nie tak...

e tam, dobrze masz
to ja dałam ciała i zaraz spróbuję naprawić.

poprawiłam posta.
dzięki, Aniu.

30 dni ho ho ho
wszyscy jestesmy z ciebie dummi

trzymaj tak dalej

Dzień dobry w ten piękny niedzielny dzień

dzięki
momentami było trudno, ale chyba jestem na prostej.

Witaj, Sihaja.

To już okrągła cyferka, gratuluję

nawet nie wiesz, jak się cieszę :dance:

Ja też się cieszę :dance2:

Sihaja, ja całe dorosłe życie paliłam
nie pamiętam nawet, jak to było, zanim zaczęłam
a teraz mam to z głowy :!:

Już nie będę musiała korzystać z przerw w spotkaniach, żeby na papierosa lecieć
tylko spokojnie sobie jakiś soczek albo kawkę zapodam.

Widzisz

Fajnie będzie

Ja nigdy nie paliłam, ale moi dziadkowie i ojciec tak. Mój brat i siostra palą. A druga siostra i ja nie - więc rodzeństwo podzieliło się równo

Nigdy nie lubiłam dymu papierosowego, chociaż akceptując osoby które palą, muszę czasem się godzić na tę "przyjemność". Jednak kiedy poznałam koleżankę, która paliła co 15 min, to było straszne. Kiedyś poszłam z nią do teatru, jakiś 10min po rozpoczęciu spektaklu zaczęła co chwilę dopytywać, kiedy będzie przerwa, bo ona chce na papierosa. W domu co chwila wychodzi na balkon, żeby zapalić,. Nigdy nie rozumiałam, jak można to nazwać przyjemnością: w kinie wychodzi z filmu- bo papieros. Wszystkim przeszkadza. W teatrze wstydziła się wyjść, ale co chwila pytała o tę przerwę, co mnie irytowało. Na balkonie w zimę marznie, pali "na szybkiego"... Teraz wychodzi na klatkę schodową, zresztą sąsiedzi moi też to robią, w związku z czym muszę przechodzić przez ten dym jak idę do domu, a i w domu czuć czasem... Ale nie mogę nic na to poradzić...
Masz rację, że to wmawianie sobie tej przyjemności. Ale ktoś zaraz powie, że znowu krecią robotę robię.... :oops:

Sihaja pisze:Widzisz Fajnie będzie
Ja nigdy nie paliłam, ale moi dziadkowie i ojciec tak. Mój brat i siostra palą. A druga siostra i ja nie - więc rodzeństwo podzieliło się równo
Nigdy nie lubiłam dymu papierosowego, chociaż akceptując osoby które palą, muszę czasem się godzić na tę "przyjemność". Jednak kiedy poznałam koleżankę, która paliła co 15 min, to było straszne. Kiedyś poszłam z nią do teatru, jakiś 10min po rozpoczęciu spektaklu zaczęła co chwilę dopytywać, kiedy będzie przerwa, bo ona chce na papierosa. W domu co chwila wychodzi na balkon, żeby zapalić,. Nigdy nie rozumiałam, jak można to nazwać przyjemnością: w kinie wychodzi z filmu- bo papieros. Wszystkim przeszkadza. W teatrze wstydziła się wyjść, ale co chwila pytała o tę przerwę, co mnie irytowało. Na balkonie w zimę marznie, pali "na szybkiego"... Teraz wychodzi na klatkę schodową, zresztą sąsiedzi moi też to robią, w związku z czym muszę przechodzić przez ten dym jak idę do domu, a i w domu czuć czasem... Ale nie mogę nic na to poradzić...
Masz rację, że to wmawianie sobie tej przyjemności. Ale ktoś zaraz powie, że znowu krecią robotę robię....

hmm, Sihaja, z tą krecią robotą to jest tak: dla palacza to, co piszesz jest inspirujące do zapalenia kolejnego papierosa. Tak działa mózg nałogowca. Nie wiem, skąd się to bierze. Jeszcze do niedawna reagowałam tak samo. Zresztą nie tylko to, co Ty napisałaś. Również wszystkie dni bez papierosa, plakaty, zdjęcia czarnych płuc, molestowanie i przekonywanie.
Dla osoby, która nie pali, albo która jeszcze walczy, ale jest już po drugiej stronie, Twoje słowa są oczywistością.

Ale te zawiłości i niuanse zrozumie tylko ktoś, kto żył w chmurach dymu, a potem przestał.

varia pisze::roll:

peszek, c'nie? :mrgreen:

Naprawdę trzymam kciuki Femka

Cieszę się bardzo. Zobaczysz, jeszcze trochę czasu minie, to jeszcze więcej korzyści będziesz dostrzegać. A ten basen to będziesz mogła przepłynąć ze sto razy

BANDA KULAWEGO - dziś rano jest kupa :):):)

Kto przegląda forum