Po drugiej stronie siatki - schr. łódź IX- POMOCY!

Georg-inia pisze:
atla pisze:Inga była dziś w lecznicy, ale nie pisała nic o Florku. ale z nim nie jest dobrze: chłpak nie je, siedzi nieruchomo... strasznie mi go szkoda...

Florek zjadł. Znaczy może nie zjadł sam, ale Ania wepchnęła w niego dużo puszeczki hillsa i nie zwymiotował. Poza tym podobno potrafi sam się położyć, jeszcze w sobotę, jak próbowałam go dotknąć zwyczajnie się przewracał...
Przytrzymałam go do pobrania krwi na PCR. Ania daje mu jednak szansę.
krew pójdzie do badania, żeby wykluczyć bądź potwierdzić FIV. Na wynik czeka się niestety 10 dni. Samo badanie też jest drogie. Potrzebujemy pieniędzy

Ten kot jest takim przytulakiem męczyłyśmy go, a on mruczał cały czas krew jest bardzo, bardzo rzadka i bardzo jasna...

nie ma krzepliwości
bardzo się cieszę z szansy Florka
on ma wielką wolę życia
bo pamiętam jak już raz
zmartwychwstał wyglądał jakby umarł
a później chodził sobie na tych chudych nóżkach i się domagał głasków

Florek w nocy sam zjadł i nie zwymiotował. Cały dzień dostawał płyny i jedzenie na siłę, mruczał. Wieczorem poczuł się gorzej, zwymiotował i zaczął się przwracać. Ulgę przynosiło mu masowanie brzuszka. Potem już było tragicznie -dostał strasznych ataków bólowych, miał rozszerzone źrenice, siedział wbity głową w kąt klatki. Bardzo wzdął mu się brzuszek. Nakłułam go i miał pełno FIP-owego płynu. Uśpiłam go. Strasznie mi z tym i strasznie mi go szkoda. Badań na PCR nie zdążyłam jeszcze wysłać, więc nie będzie trzeba za nie płacić.
Otto rano czuł sie dobrze. W nocy ładnie zjadł sam całą miseczke suchego jedzenia. Na mój widok miauczał i się miział. Potem dostał leki i się obraził. Leżał i się nie ruszał. Podłączyłam mu kroplówki i karmiłam cały dzień na siłę. Zobaczymy czy zje cos w nocy.

Florku

spodziewaliśmy się tego, ale później pojawiła się iskierka nadzieji.....

Aniu zrobiłaś dla niego wszystko. Szkoda, że musial biedny tak cierpieć

żeby tylko Otto dał radę........
takie smutne to wszystko

ogromnie, ogromnie mi przykro.......

Dzięki Tobie Aniu nie konał sam w schronisku.
Biedny, biedny kotuś :cry:

Florciu ['] biegaj szczęśliwie za TM.

Aniu, dziękujemy że nie zostawiłaś go cierpiącego w schronisku i próbowałaś zawalczyć.

atla pisze:wiem, że Myszeńka ją widziała wczoraj. niech powie co sądzi. ale wg mnie ona nie da rady w schronie. moje zdanie.

Popieram. Czekam aż Erin się odezwie

Pojedziemy po Bajeczkę jutro jak da radę ... :kotek:

Florku [*] a przez chwilę była nadzieja.... :cry:

Przykro mi, Florku.....
Pocieszam się, że nie cierpiałeś dłużej niż było to konieczne(?) niezręczne słowo....
Jakość życia i chęć życia - to brałabym pod uwagę, trudne wybory, ale brak wyboru nie jest żadnym wyjściem, tylko umyciem rąk. Ktoś zafundował kotu cierpienie, czy mam prawo fundować mu ciag dalszy cierpienia, życie które boli? Tu przypomina mi się Pączek.
I to jest przestroga.
Pamiętam koty, bardzo chore i walczące i widziałam, gdy przychodził czas, gdy prosiły już o pomoc, moje własne ukochane koty. Śmierć przez uduszenie jest okrutna. Nikt na to nie zasłużył.

Przy schroniskowych, tak, jest bardziej rozsądne i rozumowe myślenie. I jest myślenie o dziestu innych kotach w boksach i klatkach obok.
Tak jak wiem, że każdy dt ma swoją wyporność, dla jednego będą to 4 koty, dla innego 10, dla trzeciego 20 ale już 21 nie będą mieli jak i za co pomóc, a potrzebujących będzie zawsze zbyt wiele. Szacowanie szans i wybory - piekielnie trudne. Niech każdy robi ile może, ale nie rozlicza tych, którzy co tydzień widzą w schronie kolejne i kolejne BARDZO pilnie potrzebujące pomocy.
Zanim ktoś oceni, że nie pomogliśmy (wolontariusze) kotu X albo Y, zapytam, a gdzie finanse i dt, który kotem X, Y, Z i P się zajmie?
I co zrobi z kotem, który okaże się + ?
Przeraża mnie ilość potrzebujących kotów, brak dt, brak kasy.

i znalazła się druga łowiecka
u Magiji

mały jest prześmieszną puchatką kulką napędzaną krótkim ogonkiem :lol:

CoolCaty pisze:Florek w nocy sam zjadł i nie zwymiotował. Cały dzień dostawał płyny i jedzenie na siłę, mruczał. Wieczorem poczuł się gorzej, zwymiotował i zaczął się przwracać. Ulgę przynosiło mu masowanie brzuszka. Potem już było tragicznie -dostał strasznych ataków bólowych, miał rozszerzone źrenice, siedział wbity głową w kąt klatki. Bardzo wzdął mu się brzuszek. Nakłułam go i miał pełno FIP-owego płynu. Uśpiłam go. Strasznie mi z tym i strasznie mi go szkoda.

o Boże, Aniu

a myślałam, miałam nadzieję, że jednak, jakoś, coś... nie wiem.

ale łowiecka Magijowa ma cudo zdjęcia :love:

on troszku do mojej Emmy podobny. Nasza łowiecka to wycieruch, wczoraj go TŻ przyłapał jak próbował schować kostkę w worku z węglem... nie mogę go pokazać, wstyd mi :oops: