Miała mieć dom-dostała podwórko! Kocia Mamo oddaj nam Tikę!!

Tika, jej oczy błagają o pomoc, o szansę... dom... którego nigdy nie miała.

Wiklinowy koszyk, boks, schronisko... czyli miejsce w którym koty tracą nadzieję, wiarę i siły. Przez miłość do kogoś, kto widocznie nie był tego wart. W tym koszyku siedzi ONA, czyli zwykła, bura, dzikawa koteczka, która zaczyna się już powoli poddawać. Widać to gołym okiem, ona nie chce już walczyć, nie chce już zaufać, bo jej życie to tylko schroniskowy boks, brudny koszyk i wieczna walka o lepsze jutro. Za oknem słychać tylko szczekanie psów, przejeżdżające samochody, głosy ludzi. Nie ma co kryć, Tika żyje w atmosferze smutku i cierpienia na którą jest skazana, już od kilku lat. To jest jej życie, bo nie zna innego. Bo niby skąd? od siedmiu lat tkwi w schroniskowym boksie, podczas gdy inne koty odchodzą, do swoich domków, do lepszego życia, gdzieś poza murami schroniska. Tylko ona jedna nie ma na kogo czekać, nikt jej nie chce, nikomu nie jest już potrzebna. Gdy tylko przychodzą jacyś ludzie, ona usilnie stara się ukryć swoje istnienie, nie pozwala do siebie podejść, bo rządzi nią strach... który w głównej mierze decyduje o kocie. Tika jest bez szans na jakąkolwiek adopcję. Nikt nie chce podjąć wyzwania, chociaż spróbować... nikt. A jej chore oczy wręcz krzyczą o pomoc, niedługo przestaną... a wtedy będzie już za późno.

Bardzo ładny tekst:)

Zastanawiam się tak sobie, na ile ta kotka ma szanse na oswojenie i mieszkanie w "normalnym" mieszkaniu, w bloku, bez możliwości wychodzenia, z dużą bliskością człowieka... Czy ktoś z Was miał takie doświadczenia? Jak koty, które NIGDY nie żyły w domu, są płochliwe, nieufne, czasem agresywne, przyzwyczajają się do domowych warunków?
Inna sprawa, na ile kotka poradziłaby sobie wychodząc?

PS. Warto jej zrobić badania, takie jak Poxi...

**Adopcje: 10 >>**

mam u siebie w szafie Pikusi.Kot wychowany na podwórku i dziki. Po 2 latach dokarmiania dopiero pozwolił dotknąć sie. Pikus miał tragiczna historie i człowiek wiele zrobił by mu zaszkodzic. Pikuś od października jest u mnie. Było to konieczne,bo nie pzrezyłby zimy.
Siedział w klatce i jakoś było.Ale ciągłe przepełnienie spowodowały,że musiał ja opuścic. Było tragicznie.Pod względem kontaktu,kuwetkowania....Cały dom w odchodach.Nie dał sie dotknąc,podejść.Syczał,drapał,gryzł...
Zamieszkał w szfie.Cała chałupa została wyłożona podkładami,wszedzie postawione zostały miski,blaszki i kuwety ze zwirkiem.
Pikus jadł i spał w szafie...Moje koty wyczuwajac,ze jest słabszy pędziły go i gryzły.
Pikus od 2 tygodni opuszcza szafę :lol:

Raz obtarł sie o moje nogi,a jak zaczął bawić sie myszka to poryczałam sie.Wczoraj wskoczył na blat :ryk:

jak szykowałam jedzenie. I strzelił baranka :1luvu:

Miałam chwile depresji i przemknęła mi mysl,że go wypuszczę bo nic z tego nie będzie.Nie dam rady.Tym bardziej,że dom pełen zwierza i to wyraźnie przeszkadzało mu.
jednak z TZ i córka postanowilismy przeczekać.Zostawic sprawe swojemu biegowi. Jest dobrze,coraz lepiej...ale daleka droga przed nami.Od 7 dni nie narobił poza kuwetą :-)

))Może nigdy nie będzie kotem nakolankowym.Ale czy to wazne?Jest bezpieczny i ma swój czas.Oswoi sie swoim tempem. Zagadał dzis do mnie i zagruchał. Czasem nie spi w szafie tylko na poduszce w przedpokoju.Czasem zaglada Niesmiało do pokoju.Zaczyna byc ciekawy. Poczekamy,warto!
Napisałam to wszystko by dac domkowi nadzieje,że jesli damy sobie sznsę,czas i wiele cierpliwości i miłości to MUSI sie udać. Uwazam,że kicia na swoim zmieni sie.Uspokoi i zaufa człowiekowi. Pobyt w schronie tak długi trzeba traktować jak chorobę przewlekła.Nie da rady nic na szybko jeśli tak długo musiała życ w strachu i samotnie.
Damy serce kotu to otrzymamy serce.Za jakiś czas ...ale pokocha nas i otworzy się.
Pikuś ma 5 lat i tyle żył na wolności.

Trzymam kciuki za Tikę i za domek. Ona na swoim zmieni sie,jestem tego pewna. :ok:

Cameo pisze:Tika, jej oczy błagają o pomoc, o szansę... dom... którego nigdy nie miała.

Wiklinowy koszyk, boks, schronisko... czyli miejsce w którym koty tracą nadzieję, wiarę i siły. Przez miłość do kogoś, kto widocznie nie był tego wart. W tym koszyku siedzi ONA, czyli zwykła, bura, dzikawa koteczka, która zaczyna się już powoli poddawać. Widać to gołym okiem, ona nie chce już walczyć, nie chce już zaufać, bo jej życie to tylko schroniskowy boks, brudny koszyk i wieczna walka o lepsze jutro. Za oknem słychać tylko szczekanie psów, przejeżdżające samochody, głosy ludzi. Nie ma co kryć, Tika żyje w atmosferze smutku i cierpienia na którą jest skazana, już od kilku lat. To jest jej życie, bo nie zna innego. Bo niby skąd? od siedmiu lat tkwi w schroniskowym boksie, podczas gdy inne koty odchodzą, do swoich domków, do lepszego życia, gdzieś poza murami schroniska. Tylko ona jedna nie ma na kogo czekać, nikt jej nie chce, nikomu nie jest już potrzebna. Gdy tylko przychodzą jacyś ludzie, ona usilnie stara się ukryć swoje istnienie, nie pozwala do siebie podejść, bo rządzi nią strach... który w głównej mierze decyduje o kocie. Tika jest bez szans na jakąkolwiek adopcję. Nikt nie chce podjąć wyzwania, chociaż spróbować... nikt. A jej chore oczy wręcz krzyczą o pomoc, niedługo przestaną... a wtedy będzie już za późno.

Wzruszający i prawdziwy tekst Cameo,-dziękuję. :1luvu:

Też mam na tymczasie dzikuskę i jest na dobrej drodze do oswojenie, choć nie ukrywam, że to trochę potrwa.

Zajrzyjcie do towarzysza niedoli Tikuni - Matiego, bo on też czeka od 2002 roku w schronie w Koninie. :cry:

viewtopic.php?f=13&t=89165&start=105

Biedna Tikunia. Na samą górę!

Fado [*] 27.02.2019 r., Rysiek [*] 15.10.2023 r.

Podnoszę.

Zamówiłam nowy, bardziej alarmujący banerek u amyszki. :ok:

Z "bannerkowego" dla Tiki nowy apel:

Kod do wklejenia w podpis:

Kod: Zaznacz cały: [url=http://tnij.org/_tika][img]http://la.gg/upl/Tika.gif[/img][/url]

Przepraszam za nieobecność. Wątek przeniesiony, nie wiem czy ja mogę to robić? Bo napisałam do admina.

Zaraz odpisze na PW.

A ja szukałam i znaleźć nie mogłam wątku. :wink:

TIKA GAŚNIE - DOM NA CITO!!!!!!!!!

Tika błaga o pomoc! Może po raz ostatni. :cry:

Dzięki za banerek.

O mato 8 lat w schronie :cry:

Oby znalazł się domek dla tego biedactwa.
Moja Wilczka w schronie (ponad 2 lata tam spędziła0 też nie lgnęła do ludzi, wydawała się pół dzika a po przyniesieniu do domu istny kot przytulanka.

Miała mieć dom-dostała podwórko! Kocia Mamo oddaj nam Tikę!!

Kto przegląda forum