Bursztynowooka Minka i Marusia w Swoim Domku

matko, genialne wiesci

rybcie pisze:Witajcie,
ja maleńką wypatrzyłam kilka dni temu na stronie schronu i od razu zapadła w serduszko. Wątek znalazłam dopiero dzisiaj. Długie rozmyślania, rozmowy... jutro biorę urlop i jadę po koteńkę . Mam nadzieję, że się jakoś trzyma. Jak już cokolwiek będę wiedzieć dam znać. To mój pierwszy tymczasik będzie więc trzymajcie kciuki.

Brakuje mi słów żeby wyrazić jak bardzo jestem Ci wdzięczny Powiem po prostu Dziękuję Ci :1luvu:

tillibulek pisze:matko, genialne wiesci

rybcie i co słychać? jak Minka? jest już u Ciebie?

no właśnie czy już ocalona :ok:

świetne , poprostu świetne wiadomości :piwa:

no cześć cześć! jesteśmy już w domu

schronisko to straszne miejsce. Teraz już wiem, że jedyny ratunek to ograniczona do możliwości przerobowo-finansowych liczba rezydentów i wolne m-ce na tymczaska. Szukać domu, aż do skutku i, jak fundusze pozwalają, ratować kolejnego. Minka była w 1. boksie, innych nie "zwiedzałam" ale tam wszystkie proszą o dom, wchodzą na kolana, do transporterka.... Tak ciężko wybrać i wyjść....

Byłam umówiona z Krzyśkiem, więc o sprawy na miejscu nie musiałam się martwić. To wspaniały człowiek :1luvu:

, poświęcił mi sporo czasu, "wykopał" Minkę spod kołdry, maleńką, chudą żmijkę. Koteńka jak się okazało z karty ma zaledwie ok. 8 m-cy, taka drobinka z niej. Podjadła trochę suchego, skorzystała z toalety i dała się wziąć na ręce, mruczała nawet troszkę

i zapakowaliśmy pannę do podróży. Ona tam spędziła już miesiąc czasu. W podróży troszkę tylko miaukoliła, ale dzielnie zniosła przegląd techniczny u weta i teraz, zgodnie z zaleceniami, czeka ją tydzień pełnej izolacji od futrzaków. Nie ma gorączki, macanki nie wykazały nic niepokojącego, tylko zaparcie :roll:

, więc dostała porcję parafinki i mokrą bozitkę i czekamy.

Maleńka jest przurocza. Cudna jak na zdjęciach, oczyska wielkie, bursztynowe. Białe skarpetki, chyba krawatka i wstawki na brzuszku. Miziasta, nadstawia się do mizianek, barankuje, jeszcze nieśmiało ale przytulak z niej będzie że ho ho

. TŻ jak ją wziął na ręce (zauroczony małą bardzo :1luvu:

) to w powietrzu ugniatała

. Ją po prostu tamto miejsce przerażało i doskwierał okrutnie brak człowieka. Na pewno szybciutko się otworzy, tylko ta nieszczęsna separacja

. Zero kontaktów z kotami, nawet na spacery do pokoju jej nie mogę wypuszczać do tego samego pokoju, w którym bywają (nie w tym samym czasie tylko w ogóle

) moje kociaste

. Za tydzień jesteśmy umówieni na testy FIV,FIP, morfologia i biochemia. Mam nadzieję, że wszystko będzie ok :roll:

.

Dzięki Krzyśku za założenie wątku

i aktualizację tytułu, ruru za banerek i wszystkim za kibicowanie małej

. Postaram się oczywiście jakieś zdjęciówki porobić, ale póki co w tej łazience, trudno będzie. Uaktualnię w wolnej chwili banerek.

rybcie pisze:no cześć cześć! jesteśmy już w domu
schronisko to straszne miejsce. Teraz już wiem, że jedyny ratunek to ograniczona do możliwości przerobowo-finansowych liczba rezydentów i wolne m-ce na tymczaska. Szukać domu, aż do skutku i, jak fundusze pozwalają, ratować kolejnego. Minka była w 1. boksie, innych nie "zwiedzałam" ale tam wszystkie proszą o dom, wchodzą na kolana, do transporterka.... Tak ciężko wybrać i wyjść....

Byłam umówiona z Krzyśkiem, więc o sprawy na miejscu nie musiałam się martwić. To wspaniały człowiek , poświęcił mi sporo czasu, "wykopał" Minkę spod kołdry, maleńką, chudą żmijkę. Koteńka jak się okazało z karty ma zaledwie ok. 8 m-cy, taka drobinka z niej. Podjadła trochę suchego, skorzystała z toalety i dała się wziąć na ręce, mruczała nawet troszkę i zapakowaliśmy pannę do podróży. Ona tam spędziła już miesiąc czasu. W podróży troszkę tylko miaukoliła, ale dzielnie zniosła przegląd techniczny u weta i teraz, zgodnie z zaleceniami, czeka ją tydzień pełnej izolacji od futrzaków. Nie ma gorączki, macanki nie wykazały nic niepokojącego, tylko zaparcie , więc dostała porcję parafinki i mokrą bozitkę i czekamy.

Maleńka jest przurocza. Cudna jak na zdjęciach, oczyska wielkie, bursztynowe. Białe skarpetki, chyba krawatka i wstawki na brzuszku. Miziasta, nadstawia się do mizianek, barankuje, jeszcze nieśmiało ale przytulak z niej będzie że ho ho . TŻ jak ją wziął na ręce (zauroczony małą bardzo ) to w powietrzu ugniatała . Ją po prostu tamto miejsce przerażało i doskwierał okrutnie brak człowieka. Na pewno szybciutko się otworzy, tylko ta nieszczęsna separacja . Zero kontaktów z kotami, nawet na spacery do pokoju jej nie mogę wypuszczać do tego samego pokoju, w którym bywają (nie w tym samym czasie tylko w ogóle ) moje kociaste . Za tydzień jesteśmy umówieni na testy FIV,FIP, morfologia i biochemia. Mam nadzieję, że wszystko będzie ok .

Dzięki Krzyśku za założenie wątku i wszystkim za kibicowanie małej . Postaram się oczywiście jakieś zdjęciówki porobić, ale póki co w tej łazience, trudno będzie. Uaktualnię w wolnej chwili banerek.

Kolejny Koci Anioł :1luvu:

Jeeeeeeeej.......jak dobrze. Minka już bezpieczna. Gosiu :1luvu:

Ona na pewno jest super miziaczkiem kochanym, tylko była tak strasznie przerażona tamtym miejscem.
Gosiu pisz, Kochana, w razie czego pomożemy Ci. To pierwszy tymczas, mam nadzieję nie ostatni
:ok:

dzięki magdaradek :1luvu:

Ja też się strasznie cieszę

Trzymam kciuki za maleńką.
Super, że nie musi się już chować...
Jest cudna.

super Gosiu!
wielka kobieto

trzymam goraco kciuki za zdrowko Minki, za aklimatyzacje i by znalazla wypasiony domek!

Już ją ciocia Gosia odchucha :1luvu:

i domki będą się o nią biły :1luvu:

suuuper!
no to teraz niech kwarantanna szybko minie
i wszystkie test minusowe :ok:

banerek dla chętnych:

Kod: Zaznacz cały: [url=http://tiny.pl/hxpvm][img]http://img408.imageshack.us/img408/1953/minka.gif[/img][/url]

tamten piękny od ruru :love:

trzeba odpiąć, żeby w błąd nie wprowadzać

Minka zestresowana jest bardzo. Mizia się i nadstawia do głaskania mrucząc, ale cały czas taka spięta, zwinięta i podkulona trochę. Leży cichutko, ani razu nie miałknęła. Zerka czasem ciekawie jak drzwi są uchylone, więc apatyczna raczej nie jest, raczej zainteresowana tym co się dzieje za tą ścianą więzienną. Z transporterka też sama od razu wyszła i zaczęła zwiedzać łazienkę. Ale teraz tylko leży taka smutniutka, pokorna, poddana. Radośnieje jak się ją mizia więc co jakiś czas odwiedzamy ją na przemian lub razem z TŻ i gadamy do niej i głaszczemy. I wtedy rozczapirza pazurki i ugniata

.
Kuwetka na razie pusta. Parafinka nie przypadła jej do gustu :roll:

, ale to chyba odwieczny problem w budowaniu zaufania u tymczasików lecząc je jednocześnie. Ja póki co i tak narzekać nie mogę, bo kłujek ani tabletek nie aplikuję.

Bursztynowooka Minka i Marusia w Swoim Domku

Kto przegląda forum