Toffik,Tylda[*],Forest,Abby[*],Fuff,Łodełyk.DT-Radek i Ziuta

[piccolo]

Patrycjo bardzo Ci współczuję

Kiedy odszedł mój ukochany kotek Kiciuś też nie mogłam sobie wyobrazic jak to będzie.
Przez pare lat po jego śmierci nie miałam zwierzaka w domu bo nie wyobrażałam sobie kolejnego rozstania - za bardzo bolało rozstanie z Kiciusiem.

Minęło sporo czasu i znów mam koty.
Jak myślę o Kiciusiu to jeszcze łza mi sie w oku zakręci ale to prawda że czas leczy rany a i kolejny zwierzaczek któremu sie pomogło daje szczęście.

Pwenie przyjdzie i dla Ciebie chwila na przygarnięcie kolejnej biedy ale mogę sobie wyobrazic że teraz nawet nie możesz o tym myśleć....

Trzymaj się kochana

[Dorota]

[']

[Boo]

Muszę jutro iść do pracy. Jak mam to zrobić???????

koniecznie musisz? może weź urlop na żądanie?

Na środę i czwartek brałam. Myślałam jeszcze o dzisiaj ale dziś Grześ już naprawdę nie mógł wziąć wolnego. Zostałabym sama w pustym domu. Nawet już nie domu, w mieszkaniu. Jest cholernie pusto i cicho, mam wrażenie, że słychać echo. Matylda nie była rozmowną kotką, nie miauczała dużo, nie robiła dużo hałasu ale mimo, że nie było jej słychać doskonale wiedzieliśmy, że jest. Teraz tam jest głucho, przerażająco cicho i pusto.
Dziś jak wychodziłam z domu, zajrzałam pod kanapę gdzie lubiła rano dosypiać sobie. Chciałam jej powiedzieć, cześć i, że zobaczymy się wieczorkiem. I nie było jej tam.

[AgaPap]

Dobrze Cię rozumiem, bo ja do dzisiaj jak mówię o Lemurku (') to od razu łzy w oczach mam. A mi może było ciutkę łatwiej, bo po domu inne futerka biegały, a twoja kocia była jedyna.
Trzymaj się, chociaż to teraz tylko wyświechtany frazes, bo wiem, że najchętniej byś się pewnie zakopała gdzieś głeboko i obudziła dopiero wtedy jak już ból zelżeje.

[puss]

do zobaczenia za TM, Matyldo [*]

[Petka]

Bardzo mi przykro.
Matyldo ['] ['] [']

[Boo]

Śpij Maleńka spokojnie. Trzyma mnie przy życiu to, że będziesz na nas czekać. Biegaj i skacz ile wlezie, za całe swoje życie, kiedy nie mogłaś tego robić.

[kussad]

Pati!

[Boo]

Siedzę w pracy totalnie otępiała. Patrzę na Jej zdjęcie na pulpicie i wydaje mi się, że jak tylko wrócę do domu przywita nas swoim "mła" albo oburzonym wyrazem mordki, że przerywamy Jej popołudniową drzemkę. I dopiero po jakiejś chwili przychodzi otrzeźwienie, że Jej już nie ma. Że już nigdy nas nie przywita. Widzę przed oczami Jej bezwładne ciałko, łepek tak wymęczony przez te ostatnie godziny przed śmiercią. Robi mi się słabo i niedobrze. Nie umiem oddychać.

Robiłam wszystko co mogłam. Badałam regularnie, pilnowałam krwi i siuśków. Robiliśmy rezonans. Robiliśmy wszystko co przychodziło nam do głowy by niczego nie przegapić, nie spóźnić się z niczym. A w tym decydującym momencie zawiodłam. Im dłużej o tym myślę, wiem, że to ja nawaliłam. Że Ona nie żyje przeze mnie. A z tym nie umiem żyć...

[Anja]

Patrycja, źle myślisz. Matylda żyła dzięki Tobie tyle czasu, z ciężką chorobą w komfortowych warunkach, otoczona miłością i opieką. Śmierć jest nieodłączną częścią życia i tylko Ktoś bardzo kochający potrafi podjąć decyzję, że pozwala swoejmu kotu odejść we właściwej chwili. To jest mądra nieegeistyczna miłość. Zrobiłaś to dla Tyldzi, choć wbrew temu, o co woła zwykłe ludzkie serce. Trzeba sobie wybaczyć.
Czemu o tym nie pamiętasz tylko obarczasz się poczuciem winy? Ona jest przy Tobie cały czas i na pewno nie chce, żebyś tak cierpiała, skoro sam już nie cierpi. Ściskam Cię kochana bardzo mocno.

[Szymkowa]

Wiesz Pati, człowiek sobie robi wymówki i pyta dlaczego, co przegapił, czego nie dopilnował. Bo nie potrafi pogodzić się z tym, że wobec ostatecznego odejścia jest bezsilny. Żeby nie wiem co robił, to nie jest w stanie tego faktu zmienić. Czy teraz, czy za ileś lat, zawsze byłoby to samo odczucie. Odejście, ból, tęsknota i pustka są wpisane w nasze życie. Jest Ci tak bardzo źle tylko dlatego, ze jesteś człowiekiem, prawdziwym człowiekiem, zdolnym do odczuwania bólu, tęsknoty i pustki. Taka Twoja, i nasza, karma. Nie obwiniaj się i nie uciekaj od tego.
Niedawno odeszła moja Gaja. Już wiem jak to jest. Bardzo kocham wszystkie moje koty, a Kubusia wprost uwielbiam. Kubuś też ma wadę serca i nie wiem, jak zniosę jego odejście. Ale muszę i chcę to przeżyć, muszę żyć dla nich, by miały dom, bezpieczeństwo i miłość. Bo beze mnie co by z nimi się stało?

[Boo]

Ktoś musi być winny. Ona powinna żyć.

[dora750]

Bardzo mi przykro, wspolczuje Ci [*] :'-(

[Anja]

Ktoś musi być winny. Ona powinna żyć.

Śmierć nie jest karą, a życie nie jest wieczne. Nikt nie musi być winny. Mam nadzieję, że jak wypłaczesz najgorszy żal i smutek, będziesz wiedziała co mam na myśli pisząc to wszystko.
Patyś, uśpiłam 9 lat temu swojego pierwszego kota z niewydolnością nerek. Długo działo się we mnie to co teraz u Ciebie, potem w miarę upływu czasu (a każdy ma swój czas), poczułam, że tak miało być, że robiłam co mogłam zrobiłam co powinnam. To nie umniejsza żalu i smutku związanego z przemijaniem, ale daje świadomość i akceptację, że w naszym życiu dzieją się rzeczy, których mimo najlepszych chęci nie można zmienić. Domyślam się, że teraz jak to czytasz myślisz, że jakieś bzdury wypisuję, ale zaufaj mi choć trochę na wyrost.

[aga9955]

Ktoś musi być winny. Ona powinna żyć.

To nie tak. Smierc jest i byla czescia zycia. Nikt nie jest winny odchodzeniu. Za kazdym razem bol rozrywa czlowieka na tysiac kawalkow , ale zyc musisz dalej. Przec do przodu. Wstawac kazdego dnia. A wiesz dlaczego??? bo to co robisz dla kotow jest wielkie. I mocno wierze ,ze One jak odchodza to niedaleko. Nie wracaja w innych futrekach. Ale sa. A inne futerka dzieki temu moga na nas liczyc.

Boo wiem ze boli. I bolec bedzie. Beda rozne stany. Zlosci, rozpaczy, ogormnego smutku, poczucia winy, ale to wszystko doprowadzi do jednego. Do wspanialych wspomnien na zawsze. Pieknych. I nie bedziesz w nich widziec cierpiacej kici , tylko szczesliwa.
Rok temu odeszla moje najwieksza kocia milosc. Pierwsza. Wyjatkowa. Nigdy sie nie pogodzilam z jej smiercia i nigdy nie pogodze. Ale dzis moge juz ogladac jej zdjecia bez bolu, dzis moge o Niej opowiadac godzinami jak tylko ktos mnie zechce sluchac. Pamietam tylko dobry czas. Tak jestesmy zbudowani, ze zaloba musi miec swoje etapy i ze trzeba ja przezyc. I dasz rade. I nie powiem Ci ze jutro bedzie lepiej. Bo nie bedzie. Moze byc gorzej bo dojdzie tesknota ale uwierz mi ze za jakis czas bedzie bolalo inaczej. Nie tak obezwladniajaco. I dasz rade bo masz duzo TU do zrobienia dziewczyno.

caluje Cie mocno i przytulam. Nie jestes sama.