WIELORYB AMEL - odszedł w nowym domu [']

Jak już obejrzałam fotki i chciałam odpisać - łącze siadło

Kochany wielorybek :1luvu:

Cd fotek Amela, a raczej pozostałego zwierzyńca Megany i jego reakcji

Ja chrzanię, co ci Duzi znowu do domu sprowadzili???

Ja strategicznie, przy wyjściu ewakuacyjnym...

A ja fotela nie oddam, i w ogole mi się to wszystko nie podoba!

THE END

Amel jest cudny :1luvu:

panikota pisze:Amel jest cudny

W pełni zgadzam się z przedmówczynią :1luvu:

Miał cielaczek szczęście

No, mamy za sobą dwie pierwsze bójki...
Fuk, nasz chudy szesnastolatek z jednym zębem, który wciąż jest bynajmniej nie tylko honorowym przywódcą całego stada (jest gdzieś jego fotka w wątku staruszków) postanowił do fukania dodać parę celnych pacnięć łapą. Musiał trafić Amelka w czuły punkt, bo Amel zareagował dość gwałtownie. Bardzo mi przykro, że musiałam puknąć psa w dupsko brzozowym polanem, które akurat trzymałam w ręku, ale Funio rozdarł się dość przeraźliwie, wciskany przez Amela w kąt przy kominku, Amelowi na szczęście rozjechały się tylne łapy i na chwilę odpuścił. Kot błyskawicznie się wymiksował spod jego mordy i wskoczył na parapet, niestety wtedy oczywiście ze strasznym ujadaniem zleciała z góry Gabunia, która zawsze broni pańci do ostatniej chrypy. Na ogół pies płci męskiej w takim momencie głupieje po prostu, tym razem jednak Amel był najwyraźniej dość skołowany całą sytuacją, ostatecznie w ciągu ostatniej minuty został dwukrotnie zaatakowany. Mogłam tylko trzymać go z całej siły i drzeć się na Gabę, by spiep...ła, na szczęście TŻ był wolniejszy od psinki tylko o kilka sekund.
Czyja krew była na podłodze nie wiadomo, widocznych ran nie stwierdzono.
Po południu zapanował chwiejny rozejm, TŻ poszedł spać z powrotem, zabierając psinkę ze sobą, Amel zasnął pod regałem w końcu pokoju, a ja i koty robiliśmy obiad w kuchni.
Teraz się zastanawiamy, jak rozlokować towarzystwo na noc. A wczorajsza noc minęła tak spokojnie, nie licząc ofc tego, że musiałam wypuścić Amela o 3 i o 5 rano, a i tak dwa razy nasikał na podłogę.
Jak jutro oboje pójdziemy do pracy, Amel będzie musiał posiedzieć w budzie, nie ma rady. Fuk okazał się kotem zaczepnym, a Amelek ma więcej siły, niż sam pewnie przypuszcza. Trudno się spodziewać, że pełnojajeczny pies ustąpi bezczelnemu kastratowi...

oj, Amel, Amel - lepiej ucisz tego złego ducha w sobie, kot może i bezjajeczny, ale pierwszy był przed tobą.

Melduję, że wszyscy wciąż żyją

Żyjecie ??? Wszyscy ??? Kciuki nieustające !!!

Żyjemy, żyjemy. Gabunia na razie odpuściła zaczepki i jak Amel wkracza do domu, udaje się z godnością na górę. Sielawka też, ale obserwuje z górnych stopni co się dzieje. Szarusia i Celina ewakuują się na dwór, natomiast panowie są twardziele i ani drgną jeden na parapecie, drugi na wysokim stołku w kuchni. Staram się, by Amel nie przechodził obok Fuka na tym stołku i na razie spokój.
Apsa, czy ty jesteś pewna, że Amel słyszy? Bo na spacerach psy sąsiadów o mało nie wylezą ze skóry, wiszą na siatce zanosząc się ujadaniem, a Amel jakby kompletnie nie słyszał. Dopiero jak podniesie łeb i spojrzy, to rusza ich obwąchać, zresztą z zupełnie pokojowymi zamiarami, sądząc po machającym ogonie. Nie reaguje też na żadne wołania i cmokania - natomiast jak patrzy a ja poklepię się po nodze to owszem, przychodzi.
Ani razu nie słyszałam, by zaszczekał - i chwała eru. Wystarczy mi jeden hałaśliwy pies, dla sąsiadów to i tak o jednego za dużo.
Wykopał sobie dziurę do Australii, odkopując nam fundamenty. Teżet stwierdził, że w zasadzie piwnica się przyda... :mrgreen:

No to macie wesoło, ciągle coś się dzieje :ryk:

Megana pisze:Apsa, czy ty jesteś pewna, że Amel słyszy?

Nie wiem, nie sprawdzałam :oops:

Naturalnie założyłam, ze on na spacerach jest indywidualistą i nigdy go nie wołałam.
O tym, że mój Harald ne słyszy też przekonałam się dopiero w domu (Haraldowi po jakimś czasie trochę słuchu wróciło

ale nie za dużo, jak go wołam, to się rozgląda, ale nie może mnie namierzyć).

Jeśli Amel nie słyszy, to problem fajerwerków noworocznych mamy z grzywki. :mrgreen:

Pierwszy Sylwester na który mogliśmy wyjść z domu to ten, kiedy Wacław ogłuchł. Ofc Gabunię musimy zabierać wszędzie.
TŻ twierdzi, że Amel kiepsko też widzi, zwłaszcza o zmroku. Mimo to wychodzi z nim na spacer już w ogóle bez smyczy i jakoś się nie gubią. No fakt, że daleko nie chodzą, bo Amel chodzi kulawo i ciężko, u nas okropne błoto a on usiłuje ominąć każdą kałużę.
Dziura do Australii się powiększa.
Leczymy Gabunię na uczulenie i przy okazji opowiedzieliśmy pani wet o Amelu. Wstępnie umówiliśmy się na za dwa tygodnie na oględziny, by Amela nie stresować za wcześnie podróżami autkiem. O ile uda się autko pożyczyć. Gabunia te dwa kilometry w jedną i dwa z powrotem robi na razie bez problemów, ale Amel chyba tak daleko nie powiniem dreptać. Zresztą jak Gaba się męczy to biorę ją na ręce, jakby Amel nam stanął w połowie drogi to byłby problem...
No i za dwa tygodnie będzie już prawie pierwszy. Przez to uczulenie psinki i remont cieknącego brodzika jesteśmy już wyczerpani finansowo.

Z tym bez smyczy - czy to aby bezpieczne? Łatwo jest zgubić psa, znaleźć znacznie trudniej.

Gdyby się - tfu tfu -okazało, ze Amel potrzebuje jakiegoś intensywnego leczenia, mogę się dołożyć. Czuję się nadal za niego współodpowiedzialna

A że zastanawiałam się nad hotelem dla niego i troszkę funduszy mam.

Oj, biedny Amelek, jeszcze do tego nie słyszy ... ale i tak jest uroczy Obrazek

Megana, jakbyś chciała wrzucić jeszcze jakieś fotki a dalej miała problem, to ślij do mnie, adres znasz

Apsa, u nas trudno się zgubić, wąska droga leśna, na razie do samego lasu nie dochodzimy, bo błoto, więc między płotami. Amel maszeruje grzecznie i dość wolno i w stronę, w którą się go ustawi. Poza tym TeŻet jako bramkarz z całą pewnością jest od niego szybszy.
Amel już doskonale wie, która furtka nasza i czeka na otwarcie. Od drugiego dnia wie też, że jest nasz, i jak któreś wraca z pracy to się wita ryzykując nawet podskok

a ogon mu chodzi jak wiatrak.
Nie szczeka w ogóle, ku mojej naprawdę wielkiej uldze. Sąsiad wschodni nie wytrzymał z ciekawości i wracając ze swoimi psami ze spaceru zadzwonił do nas by spytać, co to za nowy nabytek. Zanim wylazłam z domu, Amel spokojnie podszedł do furtki, obwąchał sąsiada przez pręty, olał jego psy a jak podeszłam to się koniecznie chciał o mnie oprzeć jak zwykle. Byłam już zestrojona jak stróż bo wybierałam się na zlot winiarzy domowych i nie mogłam mu na to pozwolić, ale generalnie chodzi mi o to, że Amel nawet nie burknął ani na sąsiada ani na psy. A to żona tego właśnie sąsiada najbardziej mi strażą miejską wygrażała, jak Gabunia ujadała podczas naszej nieobecności.
Co do reszty to się zobaczy. Na razie muszę wyleczyć kaca... :wink:

WIELORYB AMEL - odszedł w nowym domu [']

Kto przegląda forum