WIELORYB AMEL - odszedł w nowym domu [']

Bardzo się cieszę, że mu się udało

Bądź piesku szczęśliwy

Ja z doskoku, bo komp na górze a Amel na dole, a TŻ pojechał świętować piąte urodziny Najmłodszego. W skrócie - żadnych trudności, tylko strasznie to długo trwało. Sądzę, że pomoc Magdy, której w tym miejscu jeszcze raz bardzo dziękujemy, bardzo pomogła. Amel w samochodzie jechał grzecznie; dopóki było widno, TŻ zwiedzał z nim ogród, i od razu Amelek odniósł pierwszy sukces - Buras po raz pierwszy w swoim czternastoletnim życiu tak wysoko i z taką prędkością umieścił się na sośnie :twisted:

Nie zdążyli wiele obwąchać, bo zrobiło się ciemno, więc jeszcze tylko Amel obejrzał budę i wkroczył do domu. Biedna Gabunia była i do tej pory jest oburzona, koty dość zdumione, natomiast Amel chyba chętnie by się z nimi pobawił. Zaplątał się w kable za telewizorem i odłączył tuner, napił się wody, żarcie zignorował... ups, cdn!...

Aż miło czytać.
Tak apropos to ile masz zwierzaków?

... nie, to kot się przepychał przez okienko, Amel dalej śpi. Nie chcę by wchodził na górę, bo już widzę, że ma bardzo duże problemy z poruszaniem. Chodzi z trudem i bardzo wolno, kładzie się długo, wstaje ciężko, na podłodze łapy mu się na dodatek rozjeżdżają. W ogóle nie wyobrażam sobie, jak by schodził po schodach! Przerabialiśmy to całkiem niedawno z szesnastoletnim Wacławem i wolimy drugi raz nie. Sądzę, że przednią łapę miał złamaną i źle się zrosła.

Na szczęście na parterze nie ma żadnych schodów.
"Zupełnie jak Wacek" stwierdził filozoficznie TŻ, przyglądając się, jak Amel starannie sprawdza, czy koty przypadkiem nie zostawiły czegoś w miskach. No, bo cudze na pewno lepsze.
Zrobiłam mu ze sto zdjęć, w tym 90 złych a pięć poruszonych. Może potem je obrobię i jakieś wrzucę.
Reasumując - koty zdziwione i niezadowolone, ale pogodzone z losem - no cóż, kolejne stare cielę w domu, trzeba będzie znowu jeść szybciej. Gabunia zazdrosna i warcząca, ale ona jest zazdrosna o wszystkich z TŻetem włącznie. Szczury jeszcze się nie wypowiedziały, bo śpią.
Jednym słowem - jest dobrze.

Natomiast dla mnie te półtorej godziny, które spędziłam pod schroniskiem słuchając szczekania i skomlenia, to były najdłuższe od czasu...
Chapeau bas, drogie wolontariuszki. Ja, histeryczka i wariatka, nie dałabym rady nie zwariować w takim miejscu.

Na razie pozwalam sobie cieszyć się, że choć jeden pies i jeden kot pokonali zły los.

persiak1 pisze:Aż miło czytać.
Tak apropos to ile masz zwierzaków?

Pięć kotów, trzy szczurcie, małą psinkę i wielkiego Amelka...

Ponieważ potem fotki poznikały, wkleję ze dwie

A przy okazji...
Apsa, na Paluchu jest taki ogromny pies, wlochaty, niedosłyszy, nie widzi chyba, ma charakterystycznie przekrzywioną głowę. Stary. Byłam z nim na spacerze, bardzo powoli chodzi.... Kojarzysz moze?

Megana pisze:Chapeau bas, drogie wolontariuszki. Ja, histeryczka i wariatka, nie dałabym rady nie zwariować w takim miejscu.

a kto powiedział, że wolontariuszki są normalne :mrgreen:

Megana, bardzo, bardzo Ci dziękuję za dom dla naszego Amelka Obrazek

Never - a jaka maść? i gdzie jest?

Nie znam w ogóle Amelka, dzisiaj dopiero o nim przeczytałam, ale nie macie pojęcia jak mi się micha cieszy

Bądź Amelku szczęśliwy :1luvu:

morisowa pisze:
Megana pisze:Chapeau bas, drogie wolontariuszki. Ja, histeryczka i wariatka, nie dałabym rady nie zwariować w takim miejscu.

a kto powiedział, że wolontariuszki są normalne

Megana, bardzo, bardzo Ci dziękuję za dom dla naszego Amelka

Never - a jaka maść? i gdzie jest?

Maśc taka - no brązowawo-burowata. Pies wyglada jaka ogromny misiek, jest w jednej z alejek, nie pamietam w ktorej ale sprawdze. Rozwalil mnie zupelnie tym przekrzywionym łbem. Bardzo spokojny staruszek. Pewnie z węchem tez ma juz problemy, bo wchodzil w psie kupale....
przedtem siedzial z jakąs spokojną sunią, ale jakies 4 tygodnie temu wsadzili go do boksu z innymi pasmi, dosyc zywotnymi i nie za bardzo chyba jest szczęśliwy. Opiekunka bardzo go chyba lubi, ale ona ma tych psow po opieką mnóstwo.... jak bede w schronisku to poszukam i sprawdze numer - moze i jemu sie poszczęści?

Nie mogę wrzucić fotek

Nawet się specjalnie zarejestrowałam na cholernym fotosiku, a on przy każdej próbie wgrania zdjęć wywala mi całego ff. Może nie lubi innych systemów poza windowsem...?

Jakby ktoś mi dał maila to może okrężną drogą wrzuciłby w moim imieniu?

Dzięki, dzięki, dzięki

Megana, mogę przekleić Twoje wypowiedzi na dogomanię?
I zdjęcia, kiedy już pokonasz opór materii?
Bez rejestracji możesz ładować na imageshack.us. Albo wyślij do mnie

j.zylkowska@poczta.onet.pl

Mój Harald (jedyne 27 kilo, więc piórko w porównaniu z Amelem) też się czasem strasznie rozjeżdża na posadzce, powoli się kładzie, powoli wstaje. Nasza pani weterynarz złapała się za głowę nad stanem jego kręgosłupa i nie tylko. Na szczęście daje radę wdrapać się na pierwsze piętro (mieszkanie w bloku, więc nie ma wyjścia), a tego się najbardziej bałam.
Harald goni koty. I "zagryza" :twisted:

Never, masz na myśli Szekspira?
http://www.psy.warszawa.pl/podstrony/ak ... 090315.htm

Piękna historia Amela!!!

I to dzięki temu wątkowi

A myślałam, że na Zwierzyniec Ogólny mało kto zagląda: a tu proszę!

Apsa, ofc, że możesz a fotki zaraz prześlę, tylko na razie każdy na gg o psa mnie pyta...

Amel już skumał, gdzie ma posłanko i sam tam idzie pospać, te odważniejsze koty już na niego nawet nie fuczą, tylko Gabunia wciąż warczy jak szalona. I pewnie tak jeszcze długo będzie...

Edit - fotki poszły do panikoty