Mój Pięciokot cz.9 Po operacji. Nadziejo, nie opuszczaj...

Dorota pisze:Oj, sie czepiasz...

oj nigdy

zaraz muszę iść spać bo pobudka o 7

bazylica pisze:
Dorota pisze:Oj, sie czepiasz...

oj nigdy

zaraz muszę iść spać bo pobudka o 7

Tak pozno?

Dorota pisze:
bazylica pisze:oj nigdy

zaraz muszę iść spać bo pobudka o 7

Tak pozno?

taa bo w tym tyg pracuję od 14 ale rano dzieci do jednostek edukacyjnych zaprowadzam

Wstałem dzis skoro świt... No, dobra, koło ósmej było.
Aluś, to rude na kolanach gdzieś tam wyżej to Hino. Zdjęcie jest szczególne bo po raz pierwszy od kiedy mieszka z nami wzięta na kolana nie zwiała natychmiast, tylko położyła sie nadal mrucząc, Fakt, że wytrzymała pare minut i dała dyla, ale jest to jak na nią wyczyn nie lada. Do niedawna jeszcze kręciła się pod nogami miaucząc o głaski po czym robiła unik przed ręką. Hino była kiedyś bita i jej zaufanie do człowieka wymaga trochę pracy i czasu. Rewela jak jest Rajmund bo ona chyba nie zna mężczyzn i z nim relacje nawiązuje bardzo łatwo. A czemu fotka dla Toszy? Bo @@ mam od niej właśnie - Tosza opiekowała się nimi zanim do mnie trafiły.

Kłaczek...
Wczoraj wieczorem wzięłam gada na ręce, tak jak podnosi się dziecko - pod pachy a reszta wisi i z Kłaka się polało. Sporo. Żółte. No, nie powiem, mało kota z wrażenia nie puściłam. Wieczorkiem w misce wylądowały chrupki - dla kastratów zmieszane z urinarką, ale tą "lżejszą". Zeżarli. Ok. Skoro reszcie nie zaszkodzi to niech żrą, a Kłaczek w ten sposób nie ma dojścia do innego żarcia. No i piją matołki jakby ich popaliło - w nocy dolewkę robiłam. Dziś Kłaczek się porzygał radośnie, zerżnął pięknego kloca w łazience i zaraz potem brzydkiego kleksa w pokoju. (Nie mógł odwrotnie? Łatwiej z wykładziny zebrać klocka niż kleksa, a w łazience i tak są płytki!) Poza tym kuca co trochę i coś tam wykapuje, ale nie dał sobie obmacać pęcherza - po wczorajszych miętoleniach u wetów nabrał fobii, poprzednio też tak było i trzeba było paru dni żeby sobie pozwolił brzuch ruszyć. Jedno co mi się nie podoba, to dziś kapie podbarwiony krwią - moze to kwestia wylizania wylotu podrażnionego po zdjęciu szwów... Nie bardzo wiem, a żeby looknąć to muszę zorganizować jeszcze ze dwie ręce.
Dorota, nie Ty jedna jesteś krwawą ofiarą kocich oporów - Kłaczek wczoraj skasował mi dłoń (dokładnie wbił kły) podczas wyjmowania szwów, a podczas usg mając w zasięgu łapy rękę moją i weta, łaskawie wybrał weta. Pojechał z paznokcia. :lol:

Klaczku zaskocz z siuraniem - raz, raz. :ok:

Kłaczuś, Ty się nie wygłupiaj, zaskocz z siusianiem, i to bez krwi!

Kłaczek wczoraj skasował mi dłoń (dokładnie wbił kły) podczas wyjmowania szwów, a podczas usg mając w zasięgu łapy rękę moją i weta, łaskawie wybrał weta. Pojechał z paznokcia.

rozbawiłaś mnie :ryk:

Moje koty nie wchodzą na kolana, nie dają buziaków, nie chcą na rękach a nie miały ciężkich przejść :crying:

Kłaczku siuraj :ok:

Kinga, jak idzie wyciskanie kota po przeszkoleniu?

O podawanie zastrzyków nie pytam, ja też bym sama Nivalinu nie podala.

Zbieramy doopsko i idziemy do weta, niech fachowem okiem na ten pęcherz dziadowski rzuci. I niech leki da na c.d.leczenia - antybiotyk się skończył.

Tosza, na goopiego nie trafiło - jak mnie widzi to zaczyna wiać i tak sobie chodzimy dookoła stołu. Wczorajsza lekcja posłużyła głównie Kłaczkowi. Co prawda ja wiem teraz jak się do pęcherza dobrać, ale on wie czym grozi wpadnięcie mi w ręce.

kinga w. pisze:Kłaczek...
Wczoraj wieczorem wzięłam gada na ręce, tak jak podnosi się dziecko - pod pachy a reszta wisi i z Kłaka się polało. Sporo. Żółte. No, nie powiem, mało kota z wrażenia nie puściłam.

Dzięki Bogu za grawitację

Po raz pierwszy słyszę o takim wpływie grawitacji ale to świetnie!
Trzymam kciuki za dzisiejszą wizytę i Kłaczka :ok:

No, taki przejaw grawitacji może być objawem atonii pęcherza - nic dobrego.
Byłam wróciłam, a tu net umarł - dopiero teraz wrócił. Kurcze, dobrze że mam kurtkę co to była dobra 20kg temu - wlazł pod nią plecak transportowy z Kłakiem i Kłacze doopsko nie zamarzło w drodze.
Sytuacja wygląda tak:
Pęcherz jest WYSIKANY!! :piwa:

Po raz pierwszy od operacji w Warszawie. Ale się pali na całego.

Bo nie może byc tak cudnie. Jest ostry stan zapalny, krwiomocz. Wet zakłada ze może być jeszcze kwestia szwów wewnętrznych - Kłaczek ma na brzuchu duży odczyn, wet mówi że to może powodować stan zapalny pęcherza. Mam obserwować pęcherz - jeśli się będzie opróżniał to super, jeśli nie, trzeba będzie wszyć cewnik. Ta druga opcja mnie przeraża - kolejna operacja? Ile jeszcze ten zwierzak musi znieść? Każda wizyta u weta to przerażenie po paraliż - on się kuli, sztywnieje, tylko drży.

Kinga nie wiem co napisać, powiedzieć. Wszyscy czekamy cały czas z nadzieją, że Kałaczek wyzdrowieje.
Kłaczku, jak to mówi Inka zdrowiej szybko, już :ok:

Mój Pięciokot cz.9 Po operacji. Nadziejo, nie opuszczaj...

Kto przegląda forum