Kefir & Morfeusz - w oczekiwaniu na COOLKI :-)

Miaudobry, nie chce mi się nawet rozrabiać
Inka

lepiej pospać niż rozrabiać
K&M

Georg-inia - mój robił dokładnie tak samo! Tyle, że zegar kot i lodówka nieco inne :-)

Jak ja nie rozrabiam, to Duża myśli, że jestem chora i woła Doctorra
Inka

dagmara-olga pisze:lepiej pospać niż rozrabiać
K&M

Najlepiej pospać, potem porozrabiać, a potem znów pospać.
Klakier i Mir Murka

MISTRZ SPANIA

Nim usnął, zamówił budzenie przez telefon? :lol:

dagmara-olga pisze:MISTRZ SPANIA

Poza mojej Kulki

Extra zdjęcie... :lol:

dagmara-olga pisze:MISTRZ SPANIA

Morfeuszek z Pensylwanii
zmienił się nie do poznania,
ale po kiełkach go poznacie :1luvu:

Wydaje mi się, że Morfeusz jest dzieciakiem kociakiem, tak się zachowuje i tak szaleje w zabawie.
Kefir patrzy i mlaszcze.
JAK można wciąż i wciąż czaić się na kawałek sznurka albo piłkę
JAK można wciąż domagać się zabaw?
JAK można być wciąż głodnym i stale podejrzewać, że w drugiej misce jest lepsze?

Kefir...zna życie, woli je obserwować z krzesła....zasnąć, leniwie pobawić się tasiemką, zwinąć w kłębek na kołdrze, jedzenie pojawi się na pewno, teraz ziewnie, zmruży oczka...

Morfeusz kiedyś może też do tego dojrzeje pomyślał Kefir i zapadł w sen.

dagmara-olga pisze:Morfeusz kiedyś może też do tego dojrzeje pomyślał Kefir i zapadł w sen.

dojrzeje, dojrzeje, tylko musi uwierzyć, że z tym jedzeniem, którego nigdy nie zabraknie i starczy dla wszystkich to już tak na zawsze, i że nie trzeba się ciągle starać, żeby Duża się kotem nie znudziła i nie pozbyła go...

czasem trochę to zajmuje, takie uwierzanie, bo przecież kiedyś już tak wierzył i dostał po tyłku, więc teraz mu trudniej. Cierpliwości, Kefir :ok:

Deszczowe bry...

bryyy deszczowe....

patrzę na Morfeusza i nawet nie wiem, czy kiedykolwiek wierzył, komu, jak żył, czemu tak paskudnie złamana kość udowa i tak dziwnie zrośnięta (jakby okostna do okostnej co się nie powinno udać) - na pewno bez żadnej opieki weta.
I ten śrut w łebku i oczka brak...

Widzę, że już wierzy, że ja rano jestem i będę. Nie płacze nocami. Tylko rano się awanturuje by mu otworzyć sypialnię jak
- słyszy budzik
- słyszy, że wstaję
- lub uważa, ze POWINNAM już wstać :-)

ale nie płacze nocami a na początku nie miauczał tylko po prostu płakał. I nie odstępuje mnie na krok. Kiedy mi się wydaje, że poszedł - siedzi schowany za rogiem mebla czy drzwiami i patrzy na mnie :-)

kotopies - nazwała go moja mama - bo taki jest trochę psi trochę koci :-)

Pozdrawiamy, podziwiając śnieg za oknem i uciekamy szybko sprzed kompa, bo nas zapracowana Duża goni. Klakier i Mir Murka

dagmara-olga pisze:ale nie płacze nocami a na początku nie miauczał tylko po prostu płakał. I nie odstępuje mnie na krok. Kiedy mi się wydaje, że poszedł - siedzi schowany za rogiem mebla czy drzwiami i patrzy na mnie :-)

mam dziś chyba oczy w mokrym miejscu, bo mi się łezka utoczyła jak to przeczytałam :oops:

faktycznie stan fizyczny Morfiego raczej nie wskazuje na posiadanie opiekuna, ale z drugiej strony - przecież to nie jest dziki kot, musiał mieć kontakt z człowiekiem, i to kontakt długotrwały. Może został wyrzucony, może sie zgubił, może opiekun umarł, kot trafił na ulicę i wystarczyło: ktoś sobie strzelił dla zabawy z wiatrówki, ktoś potrącił samochodem albo przytrzasnął gdzieś drzwiami... złamanie mogło się goić na ulicy, zanim mały trafił do schronu.

Kefir & Morfeusz - w oczekiwaniu na COOLKI :-)

Kto przegląda forum