Bardzo dziwne zachowanie kota przybłędy(FOTO;))/Kot został:)

Mój Gato jest przerażony. Siedzi cały czas u mnie w pokoju i boi się wyjść. Chciałam go dziś wziąć na ręce i znieść na dół, to tak bał się, że "warczał" na mnie, żeby go puścić. Nie chce wchodzić do domu jak widzi na horyzoncie tego kota.
Nie wiem, co robić :/

I jak tam chłopaki, dogadują się?

Małymi kroczkami do przodu.
Nasz gość zadomowił się, został ochrzczony Teo i w poniedziałek wykastrowany. Do tego odrobaczenie, kropelki na kleszcze i jutro szczepienia.
Co do relacji obu kotów, to nastąpiła całkowita zmiana frontu. Na dzień dzisiejszy to mój mco nazywany Gato:) syczy i zaczepia łapą Teo, a on teraz go ignoruje. Tylko jak za mocno zaczepi to zaczynają się kotłować, ratuje nas wtedy mop.
Dziś, przed chwilą, Gato jadł kolację, jak Teo wyszedł i... skierował się prosto do swojej miski. Gato zjadł, popatrzył i poszedł do drugiego pokoju. Także raczej unikają się, jedno w jednym pokoju, drugie w drugim, większe bójki się nie zdarzają już (i oby tak dalej).
Postaram się wrzucić niedługo zdjęcie przybłędy

Sam w sobie ten kot jak dotąd jest wręcz anielsko grzeczny.

Oni sobie muszą sami wszystko wyjaśnić :wink:

Będzie dobrze, zobaczysz :ok:

Jak wspominałam, wrzucam foty

Nasz nowy lokator:
Obrazek

A to mój mco, Gato:
Obrazek

śliczne kociska :wink:

obydwa

Gato cudny :kotek:

Teo też jakiś długowłosy, jaki on ma piękny ogon

i mordkę i w ogóle cały jest śliczny.

Trzymam kciuki za przyjaźń obu kocurków i za dobry,ciepły dom dla Teo :1luvu:

Piękne kociaste

Gratuluję dokocenia.

Sama mam trójkę, w tym dwa MCO i jedną długowłosą "mieszankę działkową"; i tylko jeden kot (kocur MCO, zresztą też rudy) lubi wychodzić na zewnątrz.

Ale ja go wyprowadzam w szelkach. Ponad 90% kotów wychodzących bez nadzoru moich bliższych i dalszych znajomych zginęło w ciągu max kilku lat (a zwykle kilku miesięcy). Szansa, że twój rudzielec kiedyś nie zginie jest bardzo mała... Choć w spokojnej okolicy ma szansę pożyć nieco dłużej. Przemyślcie to jeszcze (w ogóle dziwne, że hodowca dał kota do domu wychodzącego).

Kiedyś mieszkaliśmy w bloku.
Poza tym, teraz największa krzywda, jaką mogłabym zrobić mojemu kotu, to nie wypuszczać go z domu.
Zresztą, nawet gdybym chciała, to latem drzwi i tak są otwarte na oścież cały czas.
Gato w bloku tylko spał i siedział taki o... byle od dnia do dnia. Teraz żyje pełną piersią i jest szczęśliwy.
Wiem jakie jest ryzyko, ale dla niego większym bólem byłoby ponowne zamknięcie go w domu.

A zrobienie woliery nie wchodzi w grę?
One sa przepiękne - obydwa i mogą paść łupem złodzieja z różnych powodów, aż boję się wymieniać ...

piekne koteczki :kotek:

na pocieszenie - mój staruszek przez rok od dokocenia nie przyszedł się do mnie przytulić - teraz oba koty śpią, bawią się, czasem tłuką razem...., ale to pewnie był ekstremalny przypadek

cieszę się, że się dokociłaś i :ok:

To jeszcze na wszystkich oknach, bo jak nie chcemy Gato wypuścić, bo już np za późno, to próbuje przez okno wyjść, nawet te połaciowe na 2gim piętrze

Kot może zaginąć itd itp, ale znam też koty, co mają 15-18 lat i od początku życia wychodziły i są rasowe i nadal sobie żyją. To jest jak z ludźmi, możesz jutro wyjść do pracy i już nie wrócić. Czy z tego powodu nie wychodzisz z domu?

Zwłaszcza, że kot z natury jest zwierzęciem wolnym.
Pierwsze 2 lata, Gato był trzymany na długim sznurku, a miał taką potrzebę wolności, że potrafił się zrywać z niego (nie wiem jakim cudem... sznurek był mocny).

Co do relacji kociaków, to nadal bardziej Gato warczy na nowego.
Z tym, że na szczęście dalej chce się przytulać i na mniejsze szczęście dalej śpi ze mną w łóżku, co do wygodnych spraw nie należy

Próbuję brać Gato na ręce i trzymać w pomieszczeniu gdzie jest Teo, żeby Gato się oswoił, ale koniec końców tak się wyrywa, że się poddaję.

dase pisze:To jest jak z ludźmi, możesz jutro wyjść do pracy i już nie wrócić. Czy z tego powodu nie wychodzisz z domu?

Nie, to absolutnie nie jest tak.

Zdecydowana większość ludzi wychodzących codziennie z domu nie doświadcza żadnych tragedii, wraca bezpiecznie.
Dla odmiany zdecydowana większość kotów wychodzących ich doświadcza. Prawdopodobieństwo tragedii jest absolutnie nieporównywalne. Wypuszczanie kota można ewentualnie porównać do wypuszczania bez nadzoru nieświadomego zagrożeń dwulatka.

Prawie wszystkie koty wychodzące które znałam poginęły. Takie są bezlitosne fakty. Ich właściciele natomiast żyją (a też wychodzą...). Świat jest nieporównywalnie bezpieczniejszy dla nas.

Tak, są wychodzące stare koty. Zastanów się jednak na spokojnie, jaki to jest procent?

Jeśli twój kot jest szczęśliwszy wychodząc, można pomyśleć o wolierze albo - jeszcze lepiej - zabezpieczeniu ogrodzenia tak, by kot nie mógł się wydostać (w przypadku MCO bywa to nawet prostsze niż w przypadku innych kotów, moje MCO np. nie umieją wspinać się po siatkach, choć różnie bywa).

Oczywiście może zostać wszystko tak jak jest. Zastanów się jednak, czy nie będziesz żałować, gdy kot pewnego dnia po prostu nie wróci. I nigdy nie dowiesz się, dlaczego.

To tyle marudzenia z mojej strony.

Pewnie, że wolałabym, żeby nie wychodził.
Jednak w jego przypadku nie zamknę go. Woliera też odpada, bo on nie ma przyjemności z siedzenia w jednym miejscu. A ogrodzenia na tą chwilę jeszcze nie mamy.
Co do ludzi,to codziennie ginie ich około 100 tyś na całym świecie... To na pewno mniej niż kotów?

Swoją drogą, to zbaczamy z tematu

P.s. Jeszcze coś mi się nasunęło - koty to zwierzęta społeczne i rzeczywiście obserwuję, że znane mi koty niewychodzące są nieszczęśliwe jako jedynacy (a właściwie były, bo wszystkie już dokocone). Takie koty szczególnie domagają się wychodzenia, a zamknięte w domu staja się apatyczne albo nerwowe czy nawet agresywne. Chyba, że właściciel wciąż je zabawia. One się po prostu nudzą. Są i tu oczywiście wyjątki, ale to, co zaobserwowałaś u twojego kocura wydaje mi się typowe.

Tak więc nie ma to jak (przynajmniej) dwa koty :ok:

Bardzo dziwne zachowanie kota przybłędy(FOTO;))/Kot został:)

Kto przegląda forum